آیه توبه: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه 37 [[سوره بقره]]/2 را «آیه توبه» نامیدهاند.<ref> تتمة المراجعات، ص 57.</ref> بر اساس این آیه، [[حضرت آدم]] علیهالسلام (پس از آن كه دچار لغزش شد و از درخت ممنوع خورد) از پروردگارش كلماتى را دریافت و خداوند توبه او را پذیرفت: | آیه 37 [[سوره بقره]]/2 را «آیه توبه» نامیدهاند.<ref> تتمة المراجعات، ص 57.</ref> بر اساس این آیه، [[حضرت آدم]] علیهالسلام (پس از آن كه دچار لغزش شد و از درخت ممنوع خورد) از پروردگارش كلماتى را دریافت و خداوند توبه او را پذیرفت: | ||
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ»|سوره=2|آیه=37}} |
| − | ==پانویس == | + | |
| − | <references /> | + | ==پانویس== |
| + | <references/> | ||
| + | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص379. | ||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
| − | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره بقره]] | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۰۶
آیه 37 سوره بقره/2 را «آیه توبه» نامیدهاند.[۱] بر اساس این آیه، حضرت آدم علیهالسلام (پس از آن كه دچار لغزش شد و از درخت ممنوع خورد) از پروردگارش كلماتى را دریافت و خداوند توبه او را پذیرفت:
پانویس
- ↑ تتمة المراجعات، ص 57.
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص379.
