کفایة الاصول (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | |||
| − | + | ==مؤلف== | |
| − | |||
| − | |||
محمدكاظم خراسانى.(م 1329 ق) | محمدكاظم خراسانى.(م 1329 ق) | ||
| − | + | ==زندگی‌نامه و اظهارنظرها== | |
این عالم محقق و فاضل مدقق، از اكابر علماى امامیه و مرد دین و سیاست بود. وى در [[مشهد]] به دنیا آمد و مقدمات علوم را در زادگاهش آموخت. در 22 سالگى به قصد تحصیل در حوزه معقول تهران رهسپار آنجا شد و بر سر راه تهران ـ مشهد به شهر سبزوار رفت و نزدیك دو سال از حوزه معقول حكیم سبزوارى استفاده كرد. | این عالم محقق و فاضل مدقق، از اكابر علماى امامیه و مرد دین و سیاست بود. وى در [[مشهد]] به دنیا آمد و مقدمات علوم را در زادگاهش آموخت. در 22 سالگى به قصد تحصیل در حوزه معقول تهران رهسپار آنجا شد و بر سر راه تهران ـ مشهد به شهر سبزوار رفت و نزدیك دو سال از حوزه معقول حكیم سبزوارى استفاده كرد. | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۵: | ||
میرزا حسن شیرازى، آخوند را به فضل مى ستود و طلاب را به استفاده از درس او تشویق مى كرد. پس از درگذشت میرزا، حوزه سامرا از رونق افتاد و همه نظرها به یكباره به سوى نجف و زعیم آن معطوف شد و آخوند در آن زمان به عنوان جانشین میرزا و بزرگ ترین مرجع [[شیعه]] شناخته شد. | میرزا حسن شیرازى، آخوند را به فضل مى ستود و طلاب را به استفاده از درس او تشویق مى كرد. پس از درگذشت میرزا، حوزه سامرا از رونق افتاد و همه نظرها به یكباره به سوى نجف و زعیم آن معطوف شد و آخوند در آن زمان به عنوان جانشین میرزا و بزرگ ترین مرجع [[شیعه]] شناخته شد. | ||
| − | + | ==تألیفات== | |
كفایة الاصول، تعلیقه بر مكاسب، درر الفوائد فى الحاشیة على الفرائد، الفوائد الفقهیه والاصوليّه، تكملة التبصرة و شرح آن، الاجتهاد والتقلید، حاشیه بر اسفار [[ملاصدرا]]، حاشیه بر منظومه. | كفایة الاصول، تعلیقه بر مكاسب، درر الفوائد فى الحاشیة على الفرائد، الفوائد الفقهیه والاصوليّه، تكملة التبصرة و شرح آن، الاجتهاد والتقلید، حاشیه بر اسفار [[ملاصدرا]]، حاشیه بر منظومه. | ||
| − | + | ==معرفى اجمالى كتاب== | |
كفایة الاصول آخرین متن درسى علم اصول در دوره سطح حوزه هاى تشیع است كه در آن آخرین یافته هاى آخوند خراسانى در علم اصول مطرح شده است. این كتاب حاصل مغز متفكرى است كه هم به معقول و هم به منقول نظر داشته است. موضوعات این كتاب به یك مقدمه و دو قسمت عمده تقسیم شده است: | كفایة الاصول آخرین متن درسى علم اصول در دوره سطح حوزه هاى تشیع است كه در آن آخرین یافته هاى آخوند خراسانى در علم اصول مطرح شده است. این كتاب حاصل مغز متفكرى است كه هم به معقول و هم به منقول نظر داشته است. موضوعات این كتاب به یك مقدمه و دو قسمت عمده تقسیم شده است: | ||
| − | + | # مباحث الفاظ | |
| − | + | # مباحث ادله عقلى | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | * مقدمه شامل سیزده امر است؛ چون: تعریف و موضوع علم اصول و وضع و اقسام آن، خبر و انشا، علائم مجاز و حقیقت، اطلاق لفظ و اراده نوع یا مثل، حقیقت شرعى، صحیح و اعم، اشتراك لفظى و مشتق و متعلقات. | ||
* مقصد اول، در اوامر است و مطالب مربوط به اوامر را در طى سیزده فصل بحث و بررسى مى كند. | * مقصد اول، در اوامر است و مطالب مربوط به اوامر را در طى سیزده فصل بحث و بررسى مى كند. | ||
| − | |||
* مقصد دوم، در نواهى است و داراى سه فصل است. | * مقصد دوم، در نواهى است و داراى سه فصل است. | ||
| − | |||
* مقصد سوم، در مفاهیم كه در پنج فصل مطالب مربوط به مفاهیم را بحث و بررسى مى نماید. | * مقصد سوم، در مفاهیم كه در پنج فصل مطالب مربوط به مفاهیم را بحث و بررسى مى نماید. | ||
| − | |||
* مقصد چهارم، در عام و خاص كه داراى سیزده فصل است. | * مقصد چهارم، در عام و خاص كه داراى سیزده فصل است. | ||
| − | |||
* مقصد پنجم، در چهار فصل تنظیم شده و مباحث الفاظ پایان مى پذیرد. | * مقصد پنجم، در چهار فصل تنظیم شده و مباحث الفاظ پایان مى پذیرد. | ||
| − | |||
* مقصد ششم، شامل مباحث ادله عقلى، احكام قطع، حجّیت آن، ظن و انواع آن است. | * مقصد ششم، شامل مباحث ادله عقلى، احكام قطع، حجّیت آن، ظن و انواع آن است. | ||
| − | |||
* مقصد هفتم، در اصول عملى (اصل برائت، تخییر، استصحاب، احتیاط) است و در چهار فصل از [[احكام]] آن‌ها بحث مى كند. | * مقصد هفتم، در اصول عملى (اصل برائت، تخییر، استصحاب، احتیاط) است و در چهار فصل از [[احكام]] آن‌ها بحث مى كند. | ||
| − | |||
* مقصد هشتم، در تعارض ادله و امارات است و در ضمن نه فصل به مباحثى همچون: معناى تعارض، اصالت تساقط، تعارض اخبار تعادل و تراجیح و بیان مرحجات مى پردازد. | * مقصد هشتم، در تعارض ادله و امارات است و در ضمن نه فصل به مباحثى همچون: معناى تعارض، اصالت تساقط، تعارض اخبار تعادل و تراجیح و بیان مرحجات مى پردازد. | ||
| − | |||
* خاتمه، در [[اجتهاد]] و [[تقلید]] است. | * خاتمه، در [[اجتهاد]] و [[تقلید]] است. | ||
| − | + | ==وضعیت نشر== | |
این كتاب به وسیله انتشارات مؤسسه نشر اسلامى [[قم]]، دو جزء در یك مجلد چاپ و منتشر شده است. | این كتاب به وسیله انتشارات مؤسسه نشر اسلامى [[قم]]، دو جزء در یك مجلد چاپ و منتشر شده است. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی. | ||
| + | |||
[[رده:منابع علم اصول]] | [[رده:منابع علم اصول]] | ||
| − | |||
{{منابع اصول فقه}} | {{منابع اصول فقه}} | ||
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۴۵
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مؤلف
محمدكاظم خراسانى.(م 1329 ق)
زندگی‌نامه و اظهارنظرها
این عالم محقق و فاضل مدقق، از اكابر علماى امامیه و مرد دین و سیاست بود. وى در مشهد به دنیا آمد و مقدمات علوم را در زادگاهش آموخت. در 22 سالگى به قصد تحصیل در حوزه معقول تهران رهسپار آنجا شد و بر سر راه تهران ـ مشهد به شهر سبزوار رفت و نزدیك دو سال از حوزه معقول حكیم سبزوارى استفاده كرد.
بعد از این مرحله به تهران رفت و مدتى نیز در این شهر كه آن موقع حوزه معقول پررونقى داشت، در درس فلسفه میرزا ابوالحسن جلوه حاضر شد. او در سال 1279 ق راهى نجف شد و تا زمان درگذشت شیخ انصارى به سال 1281 ق، به مدت دو سال و چند ماه از درس فقه و اصول او استفاده كرد.
او پس از وفات شیخ اعظم در محضر میرزا محمدحسن شیرازى به تعلم فقه و اصول پرداخت و از درس استادان دیگرى مثل سید على شوشترى و شیخ راضى نجفى نیز بهره گرفت. در سال 1292 ق كه میرزاى شیرازى از نجف به سامرا رفت و در آنجا به تدریس پرداخت، آخوند خراسانى نیز مثل بسیارى از شاگردان وى به سامرا رفت؛ اما پس از چندى به توصیه میرزا به نجف بازگشت و كار تدریس را آغاز نمود.
میرزا حسن شیرازى، آخوند را به فضل مى ستود و طلاب را به استفاده از درس او تشویق مى كرد. پس از درگذشت میرزا، حوزه سامرا از رونق افتاد و همه نظرها به یكباره به سوى نجف و زعیم آن معطوف شد و آخوند در آن زمان به عنوان جانشین میرزا و بزرگ ترین مرجع شیعه شناخته شد.
تألیفات
كفایة الاصول، تعلیقه بر مكاسب، درر الفوائد فى الحاشیة على الفرائد، الفوائد الفقهیه والاصوليّه، تكملة التبصرة و شرح آن، الاجتهاد والتقلید، حاشیه بر اسفار ملاصدرا، حاشیه بر منظومه.
معرفى اجمالى كتاب
كفایة الاصول آخرین متن درسى علم اصول در دوره سطح حوزه هاى تشیع است كه در آن آخرین یافته هاى آخوند خراسانى در علم اصول مطرح شده است. این كتاب حاصل مغز متفكرى است كه هم به معقول و هم به منقول نظر داشته است. موضوعات این كتاب به یك مقدمه و دو قسمت عمده تقسیم شده است:
- مباحث الفاظ
- مباحث ادله عقلى
- مقدمه شامل سیزده امر است؛ چون: تعریف و موضوع علم اصول و وضع و اقسام آن، خبر و انشا، علائم مجاز و حقیقت، اطلاق لفظ و اراده نوع یا مثل، حقیقت شرعى، صحیح و اعم، اشتراك لفظى و مشتق و متعلقات.
- مقصد اول، در اوامر است و مطالب مربوط به اوامر را در طى سیزده فصل بحث و بررسى مى كند.
- مقصد دوم، در نواهى است و داراى سه فصل است.
- مقصد سوم، در مفاهیم كه در پنج فصل مطالب مربوط به مفاهیم را بحث و بررسى مى نماید.
- مقصد چهارم، در عام و خاص كه داراى سیزده فصل است.
- مقصد پنجم، در چهار فصل تنظیم شده و مباحث الفاظ پایان مى پذیرد.
- مقصد ششم، شامل مباحث ادله عقلى، احكام قطع، حجّیت آن، ظن و انواع آن است.
- مقصد هفتم، در اصول عملى (اصل برائت، تخییر، استصحاب، احتیاط) است و در چهار فصل از احكام آن‌ها بحث مى كند.
- مقصد هشتم، در تعارض ادله و امارات است و در ضمن نه فصل به مباحثى همچون: معناى تعارض، اصالت تساقط، تعارض اخبار تعادل و تراجیح و بیان مرحجات مى پردازد.
- خاتمه، در اجتهاد و تقلید است.
وضعیت نشر
این كتاب به وسیله انتشارات مؤسسه نشر اسلامى قم، دو جزء در یك مجلد چاپ و منتشر شده است.
منابع
محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
