محمد صوفی آملی: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''«ملا محمد صوفی مازندرانی»''' (متوفی 1035)، [[تصوف|صوفی]] و شاعر اهل مازندران در قرن یازدهم هجری است. او در [[شعر]] «محمد» و «صوفی» [[تخلص]] میکرد و صاحب آثار ادبی چون «بتخانه» و «ساقینامه» بود. | |
| − | + | ==زندگینامه== | |
| + | محمد صوفی مازندرانی، به گفته ملا عبدالنبی فخرالزمانی قزوینی صاحب «تذکره میخانه»، در شهر آمل به دنیا آمده است. | ||
| − | + | او در ایام جوانی از موطن خود خارج شد و بناى جهانگردى گذاشت. مدتی را در ری و [[اصفهان]]، رحل اقامت افکنده و سالک وادی [[عرفان]] و [[تصوف]] گشت و به ریاضت و [[تهذیب نفس]] پرداخت و به علت تمایل به مسلک درویشی، [[شعر]] گویی را آغاز و منظومات عارفانه و صوفیانه میسرود. | |
| − | + | به هر شهری که قدم میگذاشت، عدهای صوفیمسلک دور او جمع میشدند و از صحبت وی کسب فیض مینمودند، اما چون خیلی آزادمنش بود، عدهای بر مخالفت وی کمر بستند و او مجبور شد از یاران دل کنده و به سوی [[شیراز]] حرکت نماید. در این شهر، مدتی مدید اقامت نموده و اصحاب سیر و سلوک مقدمش را گرامی دانسته، از وی پذیرایی گرمی به عمل آوردند. اکثر اوقات خود را در خانقاه با معتقدان و مریدانش به سر میبرد و به افاضه و دستگیری سالکان طریقت اشتغال میورزید. | |
| − | + | اما دیری نپایید که او را حالتی دست داد که در میان علما و فضلا به سوء اعتقاد و زندقه و روش الحاد متهم گشت؛ بنابراین مجبور شد شیراز را به قصد کازرون ترک کند و در این مکان، منزل نماید. او در كازرون از محضر شیخ ابوالقاسم كازرونى، از مشایخ صوفیان مرشدیهى آن روزگار بهرهمند شد. شیخ مفید شیرازی مؤلف «تذکره لطائف الخیال»، در اینباره مینویسد: ملا محمد صوفی در کازرون به صحبت شیخ المحققین ابوالقاسم مشرف شده و دست ارادت به وی داده است و شیخ [[قصیده|قصیدهای]] درباره کمالات صوفی سروده و ملا محمد هم متقابلا پاسخ او را ضمن چکامهای به ردیف «سخن» داده است. | |
| − | بعد از آن قصد [[حج]] كرد و گویند پانزده سال در [[مكه]] ماند و سپس به هند رفت. تقىالدین اوحدى و ملا عبدالنبى فخرالزمانى قزوینى او را در هند ملاقات كردهاند و نظیرى نیشابورى با وى معاشر بوده است. در هند جلالالدین صدر متخلص به رضایى، از میان رجال و مشاهیر هند بیشتر با وى انس داشت و از وى كسب فیض | + | محمد صوفی بعد از آن قصد [[حج]] كرد و گویند پانزده سال در [[مكه]] ماند و سپس به هند رفت و در هند مسافرت هاى بسیار كرد. تقىالدین اوحدى و ملا عبدالنبى فخرالزمانى قزوینى او را در هند ملاقات كردهاند و نظیرى نیشابورى با وى معاشر بوده است. در هند جلالالدین صدر متخلص به رضایى، از میان رجال و مشاهیر هند بیشتر با وى انس داشت و از وى كسب فیض مىكرد. |
| − | از | + | ملا محمد صوفی در سال 1035 قمری، ظاهراً در احمدآباد گجرات هند دار فانی را وداع گفته است. |
| + | |||
| + | ==آثار== | ||
| + | *بُتخانه (مجموعه اشعار منتخب از شاعران پیشین)؛ | ||
| + | *دیوان اشعار (شامل حدود هزار و پانصد [[بیت (شعر)|بیت]])، که خود او این [[دیوان (شعر)|دیوان]] را از اشعار خویش انتخاب و تدوین کرده است؛ | ||
| + | *ساقینامه؛ | ||
| + | *اشعار متفرقه. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * [[ | + | |
| + | *[[اثرآفرینان]]، [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، ج4، ص62. | ||
| + | *دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی، تحقیق شهاب طاهری، کتابخانه ابن سینا، چاپ اول، 1347. | ||
{{شعر فارسی}} | {{شعر فارسی}} | ||
| + | |||
[[رده:شعرای پارسی گو]] | [[رده:شعرای پارسی گو]] | ||
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن یازدهم]] | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن یازدهم]] | ||
[[رده:عارفان]] | [[رده:عارفان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۶
«ملا محمد صوفی مازندرانی» (متوفی 1035)، صوفی و شاعر اهل مازندران در قرن یازدهم هجری است. او در شعر «محمد» و «صوفی» تخلص میکرد و صاحب آثار ادبی چون «بتخانه» و «ساقینامه» بود.
زندگینامه
محمد صوفی مازندرانی، به گفته ملا عبدالنبی فخرالزمانی قزوینی صاحب «تذکره میخانه»، در شهر آمل به دنیا آمده است.
او در ایام جوانی از موطن خود خارج شد و بناى جهانگردى گذاشت. مدتی را در ری و اصفهان، رحل اقامت افکنده و سالک وادی عرفان و تصوف گشت و به ریاضت و تهذیب نفس پرداخت و به علت تمایل به مسلک درویشی، شعر گویی را آغاز و منظومات عارفانه و صوفیانه میسرود.
به هر شهری که قدم میگذاشت، عدهای صوفیمسلک دور او جمع میشدند و از صحبت وی کسب فیض مینمودند، اما چون خیلی آزادمنش بود، عدهای بر مخالفت وی کمر بستند و او مجبور شد از یاران دل کنده و به سوی شیراز حرکت نماید. در این شهر، مدتی مدید اقامت نموده و اصحاب سیر و سلوک مقدمش را گرامی دانسته، از وی پذیرایی گرمی به عمل آوردند. اکثر اوقات خود را در خانقاه با معتقدان و مریدانش به سر میبرد و به افاضه و دستگیری سالکان طریقت اشتغال میورزید.
اما دیری نپایید که او را حالتی دست داد که در میان علما و فضلا به سوء اعتقاد و زندقه و روش الحاد متهم گشت؛ بنابراین مجبور شد شیراز را به قصد کازرون ترک کند و در این مکان، منزل نماید. او در كازرون از محضر شیخ ابوالقاسم كازرونى، از مشایخ صوفیان مرشدیهى آن روزگار بهرهمند شد. شیخ مفید شیرازی مؤلف «تذکره لطائف الخیال»، در اینباره مینویسد: ملا محمد صوفی در کازرون به صحبت شیخ المحققین ابوالقاسم مشرف شده و دست ارادت به وی داده است و شیخ قصیدهای درباره کمالات صوفی سروده و ملا محمد هم متقابلا پاسخ او را ضمن چکامهای به ردیف «سخن» داده است.
محمد صوفی بعد از آن قصد حج كرد و گویند پانزده سال در مكه ماند و سپس به هند رفت و در هند مسافرت هاى بسیار كرد. تقىالدین اوحدى و ملا عبدالنبى فخرالزمانى قزوینى او را در هند ملاقات كردهاند و نظیرى نیشابورى با وى معاشر بوده است. در هند جلالالدین صدر متخلص به رضایى، از میان رجال و مشاهیر هند بیشتر با وى انس داشت و از وى كسب فیض مىكرد.
ملا محمد صوفی در سال 1035 قمری، ظاهراً در احمدآباد گجرات هند دار فانی را وداع گفته است.
آثار
- بُتخانه (مجموعه اشعار منتخب از شاعران پیشین)؛
- دیوان اشعار (شامل حدود هزار و پانصد بیت)، که خود او این دیوان را از اشعار خویش انتخاب و تدوین کرده است؛
- ساقینامه؛
- اشعار متفرقه.
منابع
- اثرآفرینان، انجمن مفاخر فرهنگی، ج4، ص62.
- دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی، تحقیق شهاب طاهری، کتابخانه ابن سینا، چاپ اول، 1347.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالبهای شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیعبند * ترکیببند * قطعه * رباعی |
| سبکهای شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
