مجذوب علیشاه همدانی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | ||
| − | + | «محمدجعفر کبودرآهنگی همدانی» معروف به «مجذوب علیشاه» (۱۱۷۵-۱۲۳۸ ق)، شاعر [[تخلص|متخلّص]] به «مجذوب» و [[فقیه]] و عارف [[شیعه]] در قرن 13 قمری است. | |
| − | + | {{شناسنامه عالم | |
| + | |نام کامل = محمدجعفر کبودرآهنگی همدانی | ||
| + | ||تصویر= | ||
| + | |زادروز = ۱۱۷۵ قمری | ||
| + | |زادگاه = همدان | ||
| + | |وفات = ۱۲۳۸ قمری | ||
| + | |مدفن = تبریز | ||
| + | |اساتید = [[ملا محمد مهدی نراقی|ملا محمدمهدى نراقى]]، [[میرزای قمی|میرزاى قمى]]،... | ||
| + | |شاگردان = | ||
| + | |آثار = اثبات النبوة الخاصة، مرآة الحق، مراحل السالكین، الاعتقادات، دیوان شعر،... | ||
| + | }} | ||
| + | مجذوب علیشاه از طایفه قراگوزلو و اهل همدان بود. او در محضر [[ملا محمد مهدی نراقی|ملا محمدمهدى نراقى]] و [[میرزای قمی|میرزاى قمى]] تلمّذ نمود و [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را فراگرفت. او از میرزاى قمى اجازه [[اجتهاد]] داشت، گرچه هیچ‌گاه به اجتهاد نپرداخت. | ||
| − | + | مجذوب علیشاه همزمان با تحصیل فقه و اصول، به مطالعه‌ى آثار بزرگانى چون: [[سید بن طاووس|ابن طاووس]]، [[خواجه نصیرالدین طوسی|خواجه نصیر]]، [[ابن فهد حلی|ابن فهد حلى]]، [[شیخ بهایی|شیخ بهائى]]، [[ابن ميثم بحرانی|ابن میثم]]، [[میرداماد]]، [[میرفندرسكى]]، [[فیض کاشانی|فیض كاشانى]] و دیگران كه روح [[عرفان|عرفانى]] داشتند، مى‌پرداخت و اوقات خود را به [[عبادت]] و ریاضت مى‌گذراند. | |
| − | + | فضلاى روزگارش او را «[[سلمان فارسی|سلمان]]» زمان مى‌خواندند و [[ملا حسینقلی همدانی|ملا حسینقلى همدانى]] -قطب عرفاى روحانى- او را بسیار مى‌ستوده است. او در [[تبریز]] درگذشت و در نزدیكى مقبره ى سید حمزه دفن شد. | |
| − | + | برخی از آثار و تألیفات مجذوب علیشاه همدانی عبارتند از: | |
| + | *اثبات النبوة الخاصة، به فارسى؛ | ||
| + | *مرآة الحق، تحقیقى در [[تصوف]]، حلول، اتحاد و تناسخ؛ | ||
| + | *مراحل السالكین؛ | ||
| + | *شرح «دعاء الأمیر علیه‌السلام»؛ | ||
| + | *الاعتقادات؛ | ||
| + | *حواشى بر «كفایة» [[محقق سبزواری|محقق سبزوارى]]؛ | ||
| + | *مدارک و شرح «[[اللمعة الدمشقية|لمعه]]»؛ | ||
| + | *دیوان شعر. | ||
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *[[اثرآفرینان]]، [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، ج5، ص134. | |
| − | * [[ | ||
{{شعر فارسی}} | {{شعر فارسی}} | ||
| + | [[رده:علمای قرن سیزدهم]] | ||
[[رده:شعرای پارسی گو]] | [[رده:شعرای پارسی گو]] | ||
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]] | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]] | ||
| − | |||
[[رده:فقیهان]] | [[رده:فقیهان]] | ||
[[رده:عارفان]] | [[رده:عارفان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۲
«محمدجعفر کبودرآهنگی همدانی» معروف به «مجذوب علیشاه» (۱۱۷۵-۱۲۳۸ ق)، شاعر متخلّص به «مجذوب» و فقیه و عارف شیعه در قرن 13 قمری است.
| نام کامل | محمدجعفر کبودرآهنگی همدانی |
| زادروز | ۱۱۷۵ قمری |
| زادگاه | همدان |
| وفات | ۱۲۳۸ قمری |
| مدفن | تبریز |
|
| |
| اساتید | |
|
| |
| آثار |
اثبات النبوة الخاصة، مرآة الحق، مراحل السالكین، الاعتقادات، دیوان شعر،... |
مجذوب علیشاه از طایفه قراگوزلو و اهل همدان بود. او در محضر ملا محمدمهدى نراقى و میرزاى قمى تلمّذ نمود و فقه و اصول را فراگرفت. او از میرزاى قمى اجازه اجتهاد داشت، گرچه هیچ‌گاه به اجتهاد نپرداخت.
مجذوب علیشاه همزمان با تحصیل فقه و اصول، به مطالعه‌ى آثار بزرگانى چون: ابن طاووس، خواجه نصیر، ابن فهد حلى، شیخ بهائى، ابن میثم، میرداماد، میرفندرسكى، فیض كاشانى و دیگران كه روح عرفانى داشتند، مى‌پرداخت و اوقات خود را به عبادت و ریاضت مى‌گذراند.
فضلاى روزگارش او را «سلمان» زمان مى‌خواندند و ملا حسینقلى همدانى -قطب عرفاى روحانى- او را بسیار مى‌ستوده است. او در تبریز درگذشت و در نزدیكى مقبره ى سید حمزه دفن شد.
برخی از آثار و تألیفات مجذوب علیشاه همدانی عبارتند از:
- اثبات النبوة الخاصة، به فارسى؛
- مرآة الحق، تحقیقى در تصوف، حلول، اتحاد و تناسخ؛
- مراحل السالكین؛
- شرح «دعاء الأمیر علیه‌السلام»؛
- الاعتقادات؛
- حواشى بر «كفایة» محقق سبزوارى؛
- مدارک و شرح «لمعه»؛
- دیوان شعر.
منابع
- اثرآفرینان، انجمن مفاخر فرهنگی، ج5، ص134.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
