اسلم ترکی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
يكى از شهداى [[كربلا]]، وى غلام [[سيدالشهدا]] علیه السلام و ترك زبان بود، تيرانداز و كماندار بود و كاتب [[امام حسين]] علیه السلام به شمار مى رفت. قارى [[قرآن]] و آشنا به عربى بود. برخى نام او را سليمان و سليم هم نوشته اند.<ref>انصارالحسين، ص58.</ref>
+
'''«اسلم تُرکی»''' غلام ترک زبان [[سیدالشهدا]] علیه السلام و یکى از [[شهدای کربلا]] است. در منابع مربوط به قيام [[امام حسين]] عليه السلام، از غلامى تركی يا رومى، سخن به ميان آمده است. برخى او را واضح، سلیم و یا اسلم بن عمرو خوانده اند.
  
[[روز عاشورا]] كه اذن ميدان گرفت، اين گونه رجز مى خواند: البحر من طعنى و ضربى يصطلى و الجو من سهمى و نبلى يمتلى اذا حسامى فى يمينى ينجلى ينشق قلب الحاسد المبجل.<ref>مقتل خوارزمى، ج2، ص24.</ref> دريا از ضربت نيزه و شمشيرم مى جوشد و آسمان از تيرم پر مى شود، آن‌گاه كه تيغ در كفم آشكار شود، قلب حسود متكبر را مى شكافد. وى دلاورانه جنگيد و بر زمين افتاد. به سپاه كفر حمله كرد و عده زيادي را به جهنم فرستاد كه بعضي از مورخين تعداد كشتگان او را هفتاد نفر بحساب آورده اند.
+
همچنین، گروهى او را غلام امام حسين عليه السلام<ref>خوارزمی‏، مقتل الحسین(ع)، ج 2، ص 28.</ref> یا [[جنادة بن کعب الانصاری|جنادة بن حارث سلمانى]] دانسته اند و [[ابن شهرآشوب]] وى را غلام [[حر بن یزید ریاحی|حُرّ ریاحی]] می داند.<ref>ابن شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب، ج 4، ص 104.</ref>
  
امام به بالين او آمد و گريست و چهره بر چهره اش نهاد. اسلم، چشم گشود و حسين علیه السلام را بر بالين خود ديد، تبسمى كرد.<ref>[[بحارالانوار]]، ج45، ص30، عوالم ([[امام حسين]] علیه السلام)، ص273.</ref> و فرياد زد: من مثلي و ابن رسول الله واضع خده علي خدي.
+
اسلم کاتب امام حسین علیه السلام به شمار مى رفت. او قارى [[قرآن]] و آشنا به عربى نیز بود. هنگام هجرت امام حسين عليه السلام از [[مدينه]] به [[مكه]] و از آنجا به [[كربلا]]، همراه آن حضرت بود.
  
«كيست مثل من كه پسر پيغمبر صورت بر صورتم نهاده» با گفتن اين جمله از شوق، جان به جان آفرين تسليم كرد.<ref>ابصارالعين، ص53- نفس المهموم، ص294 - بحار 30:45.</ref> يكجا رخ غلام و پسر بوسه داد و گفت: در [[دين]] ما سيه نكند فرق با سفيد.
+
[[روز عاشورا]] که اسلم اذن میدان گرفت، پیاده با شمشیر مبارزه می کرد و این گونه [[رجزهای یاران ابا عبدالله علیه السلام|رجز]] مى خواند:
  
 +
اَلْبَحْرُ مِنْ ضَرْبِی وَطَعْنِی یصْطَلِی *** وَالْجَوُّ مِنْ سَهْمِی وَ نَبْلی یمْتَلِی
 +
 +
إذا حُسامِی فی یمینی ینْجَلِی *** ینْشَقُّ قَلْبُ الْحاسِدِ الْمُبَجَّلِی<ref>مقتل خوارزمى، ج۲، ص۲۴.</ref>
 +
 +
دریا از ضربت نیزه و شمشیرم مى جوشد و آسمان از تیرم پر مى شود، آن‌گاه که تیغ در کفم آشکار شود، قلب حسود متکبر را مى شکافد.
 +
 +
اسلم دلاورانه جنگید و به سپاه [[کفر|کفر]] حمله کرد و عده زیادی را به [[جهنم]] فرستاد، که بعضی از مورخین تعداد کشتگان توسط او را هفتاد نفر بحساب آورده اند. سرانجام وقتی بر زمین افتاد، امام به بالین او آمد و گریست و چهره بر چهره اش نهاد. اسلم، چشم گشود و حسین علیه السلام را بر بالین خود دید، تبسمى کرد<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ عوالم (امام حسین علیه السلام)، ص۲۷۳.</ref> و گفت: «مَن مثلی و ابنُ رسول الله واضع خدّه علی خدّی»؛ کیست مثل من که پسر پیغمبر صورت بر صورتم نهاده. با گفتن این جمله از شوق، جان به جان آفرین تسلیم کرد.<ref>ابصارالعین، ص۵۳؛ نفس المهموم، ص۲۹۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰.</ref>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
+
*[http://www.valiasr-aj.com/sarallah/include/VIEW.php?bankname=LIBLIST&RADIF=0000027906 مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه]، بازیابی: ۱ اسفند ماه ۱۳۹۲.
* [http://www.valiasr-aj.com/sarallah/include/VIEW.php?bankname=LIBLIST&RADIF=0000027906 موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف]، بازیابی: 1 اسفند ماه 1392.
+
*[[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، جواد محدثی، صفحه 1273، نشر معروف.
 
+
*[[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
[[رده:شهدای کربلا]]
+
[[رده:اصحاب امام حسین علیه السلام]][[رده:شهدای کربلا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۴

«اسلم تُرکی» غلام ترک زبان سیدالشهدا علیه السلام و یکى از شهدای کربلا است. در منابع مربوط به قيام امام حسين عليه السلام، از غلامى تركی يا رومى، سخن به ميان آمده است. برخى او را واضح، سلیم و یا اسلم بن عمرو خوانده اند.

همچنین، گروهى او را غلام امام حسين عليه السلام[۱] یا جنادة بن حارث سلمانى دانسته اند و ابن شهرآشوب وى را غلام حُرّ ریاحی می داند.[۲]

اسلم کاتب امام حسین علیه السلام به شمار مى رفت. او قارى قرآن و آشنا به عربى نیز بود. هنگام هجرت امام حسين عليه السلام از مدينه به مكه و از آنجا به كربلا، همراه آن حضرت بود.

روز عاشورا که اسلم اذن میدان گرفت، پیاده با شمشیر مبارزه می کرد و این گونه رجز مى خواند:

اَلْبَحْرُ مِنْ ضَرْبِی وَطَعْنِی یصْطَلِی *** وَالْجَوُّ مِنْ سَهْمِی وَ نَبْلی یمْتَلِی

إذا حُسامِی فی یمینی ینْجَلِی *** ینْشَقُّ قَلْبُ الْحاسِدِ الْمُبَجَّلِی[۳]

دریا از ضربت نیزه و شمشیرم مى جوشد و آسمان از تیرم پر مى شود، آن‌گاه که تیغ در کفم آشکار شود، قلب حسود متکبر را مى شکافد.

اسلم دلاورانه جنگید و به سپاه کفر حمله کرد و عده زیادی را به جهنم فرستاد، که بعضی از مورخین تعداد کشتگان توسط او را هفتاد نفر بحساب آورده اند. سرانجام وقتی بر زمین افتاد، امام به بالین او آمد و گریست و چهره بر چهره اش نهاد. اسلم، چشم گشود و حسین علیه السلام را بر بالین خود دید، تبسمى کرد[۴] و گفت: «مَن مثلی و ابنُ رسول الله واضع خدّه علی خدّی»؛ کیست مثل من که پسر پیغمبر صورت بر صورتم نهاده. با گفتن این جمله از شوق، جان به جان آفرین تسلیم کرد.[۵]

پانویس

  1. خوارزمی‏، مقتل الحسین(ع)، ج 2، ص 28.
  2. ابن شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب، ج 4، ص 104.
  3. مقتل خوارزمى، ج۲، ص۲۴.
  4. بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ عوالم (امام حسین علیه السلام)، ص۲۷۳.
  5. ابصارالعین، ص۵۳؛ نفس المهموم، ص۲۹۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها