آیه وُدّ: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه وُدّ را به آیه وُدّ منتقل کرد)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
===آیه وُدّ===
+
آیه 96 [[سوره مریم]] را «آیه وُدّ» گفته‌اند.<ref> نهج الحق، علامه حلی، ص‌ 180.</ref> بر اساس این [[آیه]]، كسانى كه [[ایمان]] آورده و [[عمل صالح]] انجام داده‌اند، [[خداوند]] محبت آن‌ها را در دل‌ مردم مى‌افكند:
  
آیه 96 [[سوره مریم]]/19 را «آیه وُدّ» گفته‌اند.<ref> نهج الحق، ص‌ 180.</ref> بر اساس این آیه، كسانى كه [[ایمان]] آورده و عمل صالح انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبت آن‌ها را در دل‌ها مى‌افكند: «إِنّ الّذینَ ءَامَنوا و عَمِلوا الصّلِحتِ سَیجعلُ لَهُم الرَّحْمنُ وُدًّا».
+
{{قرآن در قاب|«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»|سوره=19|آیه=96|ترجمه=قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد.}}
  
به نقل ابن عباس، این آیه مربوط به على علیه‌السلام است و هیچ مؤمنى نیست، مگر این ‌كه در قلب وى محبت على علیه‌السلام وجود دارد.<ref> الدرّالمنثور، ج‌ 5‌، ص‌ 544‌؛ روح‌المعانى، مج‌ 9، ج‌ 16، ص‌ 209.</ref>
+
از [[ابن عباس]] درباره این آیه سؤال شد، در جواب گفت: این آیه درباره [[امام علی|على بن ابى‌طالب]] علیه‌السلام نازل شده، زیرا مسلمانى را نخواهید یافت که در دل او محبت و دوستى على نباشد.<ref>مناقب، ابن شهر آشوب؛ غریب القرآن، عزیزى سجستانى؛ الدرّالمنثور، ج‌ 5‌، ص‌ 544‌؛ روح‌المعانى، ج‌ 16، ص‌ 209.</ref>
  
==پانویس ==
+
[[ابوحمزه ثمالی|ابوحمزه ثمالى]] در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] خود گوید: [[امام باقر]] علیه‌السلام به من خبر داد و فرمود: [[رسول خدا]] صلى الله علیه وآله به على علیه‌السلام فرمود: «بگو اللّهمّ اجعل لى عندک عهداً واجعل لى فی قلوب المؤمنین ودّاً»؛ سپس آیه فوق نازل شد. چنان که [[جابر بن عبدالله]] نیز این [[حدیث]] را نقل نموده است.<ref> مجمع البیان، طبرسى؛ تفسیر على بن ابراهیم قمی.</ref>
<references />
 
===منابع===
 
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 406
+
==پانویس==
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
*[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص406.
 +
*[[نمونه بينات در شأن نزول آيات]]، محمدباقر محقق،‌ ص527.
 +
{{قرآن}}
 +
 
 +
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره مریم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۱

آیه 96 سوره مریم را «آیه وُدّ» گفته‌اند.[۱] بر اساس این آیه، كسانى كه ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند، خداوند محبت آن‌ها را در دل‌ مردم مى‌افكند:

مشاهده آیه در سوره

«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»

قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد.

مشاهده آیه در سوره


از ابن عباس درباره این آیه سؤال شد، در جواب گفت: این آیه درباره على بن ابى‌طالب علیه‌السلام نازل شده، زیرا مسلمانى را نخواهید یافت که در دل او محبت و دوستى على نباشد.[۲]

ابوحمزه ثمالى در تفسیر خود گوید: امام باقر علیه‌السلام به من خبر داد و فرمود: رسول خدا صلى الله علیه وآله به على علیه‌السلام فرمود: «بگو اللّهمّ اجعل لى عندک عهداً واجعل لى فی قلوب المؤمنین ودّاً»؛ سپس آیه فوق نازل شد. چنان که جابر بن عبدالله نیز این حدیث را نقل نموده است.[۳]

پانویس

  1. نهج الحق، علامه حلی، ص‌ 180.
  2. مناقب، ابن شهر آشوب؛ غریب القرآن، عزیزى سجستانى؛ الدرّالمنثور، ج‌ 5‌، ص‌ 544‌؛ روح‌المعانى، ج‌ 16، ص‌ 209.
  3. مجمع البیان، طبرسى؛ تفسیر على بن ابراهیم قمی.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن