آیه احسان: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه احسان را به آیه احسان منتقل کرد)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
آیه 90 [[سوره نحل]]/ 16 «آیه احسان» نام گرفته است.<ref> یسألونك فى الدین والحیاة، ج 3، ص 263.</ref>
+
آیه 90 [[سوره نحل]] «آیه احسان» نام گرفته است.<ref> یسألونك فى الدین والحیاة، ج 3، ص 263.</ref>
  
{{متن قرآن|«إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ..}}
+
{{قرآن در قاب|ترجمه=به راستی خدا به عدالت و احسان و بخشش به خویشاوندان فرمان می‌دهد، و از فحشا و منکر و ستم گری نهی می کند. شما را اندرز می دهد تا متذکّر [این حقیقت] شوید [که فرمان های الهی، ضامن سعادت دنیا و آخرت شماست.]|سوره=16|آیه=90}}
  
در این آیه، شش اصل مهم (سه اصل مثبت و سه اصل منفى) دیده مى شود. به گفته ابن مسعود، آیه اى جامع تر از این در [[قرآن]] نیست و عثمان بن مظعون مى گوید: از روزى كه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله این آیه را بر من قرائت كرد، اسلام در دلم جاى گرفت و پیامبر را دوست مى داشتم.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 82 و 83؛ نهج الحق، ص 206.</ref>
+
در این [[آیه]]، شش اصل مهم (سه اصل مثبت: [[عدل]] و [[احسان]] و دادن خويشاوندان و سه اصل منفى: فحشا و منکر و ستمگری) دیده مى شود. به گفته [[ابن مسعود]]، آیه اى جامع تر از این در [[قرآن]] نیست.  
  
عكرمه نیز نقل مى كند كه حضرت رسول صلى الله علیه و آله این آیه را بر ولید خواند. ولید گفت: اى پسر برادر! باز هم بخوان. پیامبر دوباره خواند. ولید گفت: به خدا سوگند! در آن حلاوت و تازگى است. بالاى آن میوه دار و زیر آن شاخ‌آور است و این كلام آدمیان نیست.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 82.</ref>
+
همچنین [[عثمان بن مظعون]] مى گوید: از روزى كه [[رسول خدا]] صلی الله علیه وآله این آیه را بر من قرائت كرد، [[اسلام]] در دلم جاى گرفت و پیامبر را دوست مى داشتم.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 82-83؛ نهج الحق، علامه حلی، ص 206.</ref>
  
 +
عكرمه نیز نقل مى كند كه حضرت رسول صلى الله علیه وآله این آیه را بر [[ولید بن مغیره]] (از دشمنان اسلام) خواند. ولید گفت: باز هم بخوان؛ پیامبر دوباره خواند؛ ولید چنان جذب اين آيه شد كه گفت: به خدا سوگند! در آن حلاوت و تازگى است. بالاى آن میوه‌‎دار و زیر آن شاخ‌آور است و این كلام نمى‌تواند كلام بشر باشد.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 82؛ تفسير كبير، فخر رازی.</ref>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references/>
 
<references/>
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص366.
+
* [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص366.
 +
 
 +
==پیوند==
 +
*[[آیه 90 سوره نحل|مشاهده ترجمه و تفسیر آیه]]
  
 
{{قرآن}}
 
{{قرآن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹

آیه 90 سوره نحل «آیه احسان» نام گرفته است.[۱]

مشاهده آیه در سوره

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

به راستی خدا به عدالت و احسان و بخشش به خویشاوندان فرمان می‌دهد، و از فحشا و منکر و ستم گری نهی می کند. شما را اندرز می دهد تا متذکّر [این حقیقت] شوید [که فرمان های الهی، ضامن سعادت دنیا و آخرت شماست.]

مشاهده آیه در سوره


در این آیه، شش اصل مهم (سه اصل مثبت: عدل و احسان و دادن خويشاوندان و سه اصل منفى: فحشا و منکر و ستمگری) دیده مى شود. به گفته ابن مسعود، آیه اى جامع تر از این در قرآن نیست.

همچنین عثمان بن مظعون مى گوید: از روزى كه رسول خدا صلی الله علیه وآله این آیه را بر من قرائت كرد، اسلام در دلم جاى گرفت و پیامبر را دوست مى داشتم.[۲]

عكرمه نیز نقل مى كند كه حضرت رسول صلى الله علیه وآله این آیه را بر ولید بن مغیره (از دشمنان اسلام) خواند. ولید گفت: باز هم بخوان؛ پیامبر دوباره خواند؛ ولید چنان جذب اين آيه شد كه گفت: به خدا سوگند! در آن حلاوت و تازگى است. بالاى آن میوه‌‎دار و زیر آن شاخ‌آور است و این كلام نمى‌تواند كلام بشر باشد.[۳]

پانویس

  1. یسألونك فى الدین والحیاة، ج 3، ص 263.
  2. روض الجنان، ج 12، ص 82-83؛ نهج الحق، علامه حلی، ص 206.
  3. روض الجنان، ج 12، ص 82؛ تفسير كبير، فخر رازی.

منابع

پیوند

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن