مقاله بدون شناسه یا دارای شناسه ضعیف است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

آلبانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
آلبانی کشوری در جنوب شرقی قاره اروپا است. پایتخت آن تیرانا است. سرزمین آلبانی در سده‌های پیش از میلاد بخشی از سرزمین پهناوری به نام ایلیریا بوده‌است که نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به سامان‌های شرق شبه‌جزیره بالکان کوچ کرده بودند.  
+
{{خوب}}
نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت فرامرزی (بین‌المللی) این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است. واژه آلبانی احتمالاً از زمان پیش از دوره کلت‌ها بجا مانده و به معنی سرزمین تپه‌هاست. ریشه آلب در این نام با واژه آلپ (کوهستان آلپ) همریشه‌است. نظر دیگری نیز هست که این نام را با واژه هندواروپایی آلب به همعنای سپید همریشه می‌داند. نام آلبانی در زبان عربی بگونه ارناووط درآمده و در ترکی این واژه معرب، شکل آرناؤود بخود گرفته و ترکیه‌ای‌ها آلبانی را با این نام می‌نامند.
+
[[پرونده:Shqipëria.jpg|left|thumb|آلبانی در جهان]]
 +
'''«آلبانی»''' کشوری [[اسلام|مسلمان]] در جنوب شرقی قاره اروپا و همسایه کشورهای یونان، صربستان و مقدونیه است و پایتخت آن شهر تیرانا می‌باشد. ۷۰ درصد مردم آلبانی مسلمان هستند. واحد پول این کشور لِک نام دارد و اقتصاد آن بیشتر به کشاورزی و صادرات کروم متکی است.
  
== تقسیمات کشوری ==
+
== تاریخچه ==
 +
سرزمین آلبانی در سده‌های پیش از میلاد، بخشی از سرزمین پهناوری به نام ایلیریا بوده‌ است که نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به سامان‌های شرق شبه‌جزیره بالکان کوچ کرده بودند.
  
کشور آلبانی به ۳۶ استان بخش شده‌است. برخی از استان‌ها با هم تشکیل یک سامان (ناحیه) می‌دهند. در آلبانی ۱۲ سامان وجود دارد. پایتخت آلبانی یعنی شهر تیرانا وضعیتی جدا و ویژه دارد.
+
آلبانی تحت نیروهای یونانی‌ها، امپراتوری روم، امپراتوری بیزانس و امپراتوری عثمانی (۴۳۱ سال) بود. این کشور در ۲۸ نوامبر ۱۹۱۲ م. توسط مبارزات اسکندربیگ و اسماعیل کمالی استقلال خود را امپراتوری عثمانی بدست گرفت. اَنوَر خواجه ۵۰ سال حاکمیت کمونیسم بر کشور آلبانی، جمهوری سوسیالیستی خلق آلبانی تشکیل داد تا اینکه با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۰ این کشور استقلال خود را مجدداً به‌دست‌آورد.
استان‌های آلبانی از این قرارند: ۱ - بِرات ۲ - بولچیزه ۳ - دِلوینه ۴ - دِوُول ۵ - دیبِر ۶ -دوررِس ۷ - اِلباسان ۸ - فیِر ۹ - جیروکاستِر ۱۰ - گِرامْش ۱۱ - هاس ۱۲ - کاوایه ۱۳ - کولونیه ۱۴ - کورچه ۱۵ -  کرویه ۱۶ - کوچوُوه ۱۷ - کوکس ۱۸ - کوربین ۱۹ - لِژه ۲۰ - لیبراژد ۲۱ - لوشنیه ۲۲ - مالِسی-اِ-ماده ۲۳ - مالاکاستر ۲۴ - مات ۲۵ - میردیته ۲۶ - پِچین ۲۷ - پِرمِت ۲۸ - پوگرادِتس ۲۹ - پوکه ۳۰ - سارانده ۳۱ - اِشکودِر ۳۲ - اِسکراپار ۳۳ - تِپِلِنه ۳۴ - تیرانا ۳۵ - تروپویه ۳۶ - وِلوره
 
اقتصاد آلبانی بیشتر به کشاورزی و صادرات کروم متکی می‌باشد. آلبانی دارای منابع طبیعی هم‌چون معادن زغال سنگ و فلزاتی چون کروم است.  
 
  
==مردم ==
+
نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت بین‌المللی، این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است. واژه آلبانی احتمالاً از زمان پیش از دوره کلت‌ها بجا مانده و به معنی سرزمین تپه‌هاست. ریشه آلب در این نام با واژه آلپ (کوهستان آلپ) هم‌ریشه‌ است. نظر دیگری نیز وجود دارد که این نام را با واژه هندواروپایی آلب به معنای سپید هم‌ریشه می‌داند. نام آلبانی در زبان عربی بگونه ارناووط درآمده و در ترکی این واژه معرّب، شکل آرناؤود بخود گرفته و ترکیه‌ای‌ها آلبانی را با این نام می‌نامند.
  
بیشینه مردم آلبانی از تیرهَ آلبانیایی هستند و به زبان آلبانیایی سخن می‌گویند که شاخه‌ای مستقل از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این زبان به دو گویش توسک (Tosk) و گگ (Gheg) سخن می‌گویند.
+
کشور آلبانی به ۳۶ استان بخش شده‌ است. برخی از استان‌ها با هم تشکیل یک سامان (ناحیه) می‌دهند؛ در آلبانی ۱۲ سامان وجود دارد. پایتخت آلبانی یعنی شهر تیرانا وضعیتی جدا و ویژه دارد.
در آلبانی اقلیتهایی از نژادهای یونانی، صرب، مقدونیایی، بلغار، بوسنیایی، ایتالیایی، ولاش و کولی زندگی می‌کنند.  
 
  
==دین==  
+
==جمعیت و زبان==
  
اسلام ۷۰٪ مسیحیت ۳۰٪ آلبانی تنها کشور اروپایی با بیشینه مسلمان می‌باشد. ریشه اسلام در آلبانی به دوره امپراتوری عثمانی باز می‌گردد.
+
آلبانی با ۲٬۸۷۷٬۷۹۷ نفر جمعیت، صد و سی و ششمین کشور پرجمعیت جهان است. بیشینه مردم آلبانی از تیره آلبانیایی هستند و به زبان آلبانیایی سخن می‌گویند که شاخه‌ای مستقل از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این زبان به دو گویش توسک (Tosk) و گگ (Gheg) سخن می‌گویند.
ییشینه مسلمانان آلبانی سنی مذهب هستند اما اقلیت قابل توجهی از آنان پیرو مذهب شیعه و از فرقه بکتاشیه می‌باشند. مسیحیان آلبانی نیز بیشتر از پیروان دو مذهب ارتدوکس و کاتولیک هستند.  
+
در آلبانی اقلیتهایی از نژادهای یونانی، صرب، مقدونیایی، بلغار، بوسنیایی، ایتالیایی، ولاش و کولی زندگی می‌کنند.
  
==منبع==
+
==دین و مذهب==  
  
[http://www.rohama.org/fa/content/103  سایت رحماء] باز یابی:بیست و چهارم تیرماه 1394
+
هفتاد درصد مردم آلبانی [[اسلام|مسلمان]] و سی درصد [[مسیحیت|مسیحی]] هستند. آلبانی تنها کشور اروپایی با بیشینه مسلمان می‌باشد. ریشه [[اسلام]] در آلبانی به دوره امپراتوری عثمانی باز می‌گردد.
  
 +
بیشتر مسلمانان آلبانی [[اهل سنت|سنی]] مذهب هستند، اما اقلیت قابل توجهی از آنان پیرو مذهب [[شیعه]] و از فرقه [[بکتاشیه]] می‌باشند. مسیحیان آلبانی نیز بیشتر از پیروان دو مذهب ارتدوکس و کاتولیک هستند.
 +
 +
مسلمانان [[حنبلی|حنبلی]] که در آلبانی زندگی می کنند، شباهت زیادی به شیعیان [[امامیه]] دارند؛ عشق به [[اهل البیت|اهل بیت]] (علیهم السلام) عقیده ای مشترک میان شیعیان و حنبلی مذهب هاست. حتی مسیحیان این کشور نیز از این عشق بی بهره نیستند. مثلا در [[عاشورا]] مسلمانان از امامیه و حنبلی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می پردازند، ده روز را با هم در این ایام [[روزه]] می گیرند و لباس سیاه بر تن می کنند.
 +
 +
عشق به اهل بیت (ع) تنها عامل حفظ اسلام در دوره نظام کمونیستی در آلبانی بوده است. در زمان حکومت کمونیستی، اقدام به ویرانی ۱۷۰۰ [[مسجد]]، ۲۰۰ [[حسینیه]] و مدرسه دینی شد. در تمام کشور جز یک مسجد که مسجد مرکزی شهر بود، مسجد دیگری باقی نماند که البته آن را نیز به موزه تبدیل کردند. علاوه بر این، تمام کتاب های دینی را نابود کردند و در سال ۱۹۶۷ قانونی را صادر کردند که به موجب آن، داشتن اعتقادات دینی ممنوع اعلام شد و هر کس که یکی از شعایر دینی را برپا دارد، مثلا [[نماز]] بخواند یا [[روزه]] بگیرد و یا [[قرآن]] تلاوت کند و ...، به حبس تا ۲۰ سال محکوم می شدند. بسیاری از بزرگان [[دین]] و مردم عادی به حبس تا ۲۰ سال نیز محکوم شدند. جرم آنها این بود که کتاب اسلامی نگهداری می کردند یا در نهان، نماز می خواندند. هزاران تن از مسلمانان به این اقدامات اعتراض کردند و به زندان رفتند و یا کشته شدند.
 +
 +
در آن دوره، عشق به [[اهل البیت|اهل بیت]] (علیهم السلام) و [[اسلام]] در وجود مسلمانان به حسرت تبدیل شد. همین حسرت هم باعث شد که بعد از مرگ انور خواجه، همگی سر به شورش نهادند و نظام کمونیسم را از جا کندند و آزادی دینی و نظام جمهوری را اعلام نمودند.
 +
==منابع==
 +
*"آلبانی"، سایت رحماء.
 +
*"آشنائی با کشور آلبانی"، سایت رواق الحجاج.
 +
*[https://www.tabnak.ir/fa/tags/31282/1/%D8%A2%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C "آلبانی"، سایت تابناک].
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= ضعیف
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
 +
 +
{{کشورهای اسلامی}}
 
[[رده:کشورهای اسلامی]]
 
[[رده:کشورهای اسلامی]]
 +
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵

آلبانی در جهان

«آلبانی» کشوری مسلمان در جنوب شرقی قاره اروپا و همسایه کشورهای یونان، صربستان و مقدونیه است و پایتخت آن شهر تیرانا می‌باشد. ۷۰ درصد مردم آلبانی مسلمان هستند. واحد پول این کشور لِک نام دارد و اقتصاد آن بیشتر به کشاورزی و صادرات کروم متکی است.

تاریخچه

سرزمین آلبانی در سده‌های پیش از میلاد، بخشی از سرزمین پهناوری به نام ایلیریا بوده‌ است که نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به سامان‌های شرق شبه‌جزیره بالکان کوچ کرده بودند.

آلبانی تحت نیروهای یونانی‌ها، امپراتوری روم، امپراتوری بیزانس و امپراتوری عثمانی (۴۳۱ سال) بود. این کشور در ۲۸ نوامبر ۱۹۱۲ م. توسط مبارزات اسکندربیگ و اسماعیل کمالی استقلال خود را امپراتوری عثمانی بدست گرفت. اَنوَر خواجه ۵۰ سال حاکمیت کمونیسم بر کشور آلبانی، جمهوری سوسیالیستی خلق آلبانی تشکیل داد تا اینکه با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۰ این کشور استقلال خود را مجدداً به‌دست‌آورد.

نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت بین‌المللی، این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است. واژه آلبانی احتمالاً از زمان پیش از دوره کلت‌ها بجا مانده و به معنی سرزمین تپه‌هاست. ریشه آلب در این نام با واژه آلپ (کوهستان آلپ) هم‌ریشه‌ است. نظر دیگری نیز وجود دارد که این نام را با واژه هندواروپایی آلب به معنای سپید هم‌ریشه می‌داند. نام آلبانی در زبان عربی بگونه ارناووط درآمده و در ترکی این واژه معرّب، شکل آرناؤود بخود گرفته و ترکیه‌ای‌ها آلبانی را با این نام می‌نامند.

کشور آلبانی به ۳۶ استان بخش شده‌ است. برخی از استان‌ها با هم تشکیل یک سامان (ناحیه) می‌دهند؛ در آلبانی ۱۲ سامان وجود دارد. پایتخت آلبانی یعنی شهر تیرانا وضعیتی جدا و ویژه دارد.

جمعیت و زبان

آلبانی با ۲٬۸۷۷٬۷۹۷ نفر جمعیت، صد و سی و ششمین کشور پرجمعیت جهان است. بیشینه مردم آلبانی از تیره آلبانیایی هستند و به زبان آلبانیایی سخن می‌گویند که شاخه‌ای مستقل از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این زبان به دو گویش توسک (Tosk) و گگ (Gheg) سخن می‌گویند. در آلبانی اقلیتهایی از نژادهای یونانی، صرب، مقدونیایی، بلغار، بوسنیایی، ایتالیایی، ولاش و کولی زندگی می‌کنند.

دین و مذهب

هفتاد درصد مردم آلبانی مسلمان و سی درصد مسیحی هستند. آلبانی تنها کشور اروپایی با بیشینه مسلمان می‌باشد. ریشه اسلام در آلبانی به دوره امپراتوری عثمانی باز می‌گردد.

بیشتر مسلمانان آلبانی سنی مذهب هستند، اما اقلیت قابل توجهی از آنان پیرو مذهب شیعه و از فرقه بکتاشیه می‌باشند. مسیحیان آلبانی نیز بیشتر از پیروان دو مذهب ارتدوکس و کاتولیک هستند.

مسلمانان حنبلی که در آلبانی زندگی می کنند، شباهت زیادی به شیعیان امامیه دارند؛ عشق به اهل بیت (علیهم السلام) عقیده ای مشترک میان شیعیان و حنبلی مذهب هاست. حتی مسیحیان این کشور نیز از این عشق بی بهره نیستند. مثلا در عاشورا مسلمانان از امامیه و حنبلی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می پردازند، ده روز را با هم در این ایام روزه می گیرند و لباس سیاه بر تن می کنند.

عشق به اهل بیت (ع) تنها عامل حفظ اسلام در دوره نظام کمونیستی در آلبانی بوده است. در زمان حکومت کمونیستی، اقدام به ویرانی ۱۷۰۰ مسجد، ۲۰۰ حسینیه و مدرسه دینی شد. در تمام کشور جز یک مسجد که مسجد مرکزی شهر بود، مسجد دیگری باقی نماند که البته آن را نیز به موزه تبدیل کردند. علاوه بر این، تمام کتاب های دینی را نابود کردند و در سال ۱۹۶۷ قانونی را صادر کردند که به موجب آن، داشتن اعتقادات دینی ممنوع اعلام شد و هر کس که یکی از شعایر دینی را برپا دارد، مثلا نماز بخواند یا روزه بگیرد و یا قرآن تلاوت کند و ...، به حبس تا ۲۰ سال محکوم می شدند. بسیاری از بزرگان دین و مردم عادی به حبس تا ۲۰ سال نیز محکوم شدند. جرم آنها این بود که کتاب اسلامی نگهداری می کردند یا در نهان، نماز می خواندند. هزاران تن از مسلمانان به این اقدامات اعتراض کردند و به زندان رفتند و یا کشته شدند.

در آن دوره، عشق به اهل بیت (علیهم السلام) و اسلام در وجود مسلمانان به حسرت تبدیل شد. همین حسرت هم باعث شد که بعد از مرگ انور خواجه، همگی سر به شورش نهادند و نظام کمونیسم را از جا کندند و آزادی دینی و نظام جمهوری را اعلام نمودند.

منابع


کشورهای اسلامی
آسیا * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان
آفریقا * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو
سایر قاره ها * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا)