خولی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
خولى بن يزيد اصبحى از دژخيمان [[كوفه]] و دشمنان اهل بيت علیهم السلام بود. پس از آن كه [[امام ‌حسين]] علیه السلام روز عاشورا در قتلگاه بر زمين افتاد، جلو آمد تا سر مطهر حضرت را جدا كند.
+
'''خولى بن یزید اصبحى''' از دژخیمان [[کوفه]] و دشمنان [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام بود. پس از آن که [[امام ‌حسین]] علیه السلام [[روز عاشورا]] در [[گودال قتلگاه|قتلگاه]] بر زمین افتاد، جلو آمد تا سر مطهر حضرت را جدا کند.
  
وى به اتفاق حميد بن مسلم ازدى، سر امام حسين علیه السلام را نزد ابن زياد برد، اما چون دير شده و در قصر بسته بود، خولى سر مطهر را شب به منزل برد و پنهان كرد. او دو زن داشت. چون ‌زنش فهميد كه سر حسين علیه السلام را به خانه آورده، كينه او را به دل گرفت و از رختخواب بلند شد و ديگر با او همبستر نشد.
+
وى به اتفاق [[حمید بن مسلم|حمید بن مسلم ازدى]]، [[سر امام حسین علیه السلام|سر مطهر امام حسین]] علیه السلام را نزد [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] برد، اما چون دیر شده و در قصر بسته بود، خولى سر مطهر را شب به منزل برد و پنهان کرد. او دو زن داشت. چون ‌زنش فهمید که سر حسین علیه السلام را به خانه آورده، کینه او را به دل گرفت و از رختخواب بلند شد و دیگر با او همبستر نشد.
  
خولى در ايام مختار پنهان بود. زن ديگرش (به نام عيوف‌بنت مالك) جاى او را به ياران مختار خبر داد. اين زن از آن هنگام كه خولى سرا با عبدالله علیه السلام را آورده بود با او دشمن شده بود. خولى را گرفته، كشتند.<ref>اعيان الشيعه، ج ص 612، [[بحارالانوار]]، ج 45، ص 125.</ref>
+
خولى در ایام [[مختار ثقفی|مختار]] پنهان بود. زن دیگرش (به نام عیوف ‌بنت مالک) جاى او را به یاران مختار خبر داد. این زن از آن هنگام که خولى سر ابا عبدالله علیه السلام را آورده بود با او دشمن شده بود. خولى را گرفته، کشتند.<ref>اعیان الشیعه، ج ۱، ص ۶۱۲، بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۱۲۵.</ref>
 
 
آن شب كه خولى‌ سر مطهر را به منزل خويش برده بود، همسرش از آن اتاق يا تنورى كه سر در آن نهاده ‌شده بود، نورى را ديد كه به آسمان كشيده شده است.<ref>مقتل الحسين، مقرم، ص 391.</ref> «تنور خولى‌» از همين جا در مرثيه‌ها راه يافته است.
 
  
 +
آن شب که خولى‌ سر مطهر را به منزل خویش برده بود، همسرش از آن اتاق یا تنورى که سر در آن نهاده ‌شده بود، نورى را دید که به آسمان کشیده شده است.<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۳۹۱.</ref> «تنور خولى‌» از همین جا در [[مرثیه|مرثیه‌ها]] راه یافته است.
 
{{بیت|شب بود و من به مطبخ آن خانه آمدم|مطبخ نه، سوى راز نهانخانه آمدم}}
 
{{بیت|شب بود و من به مطبخ آن خانه آمدم|مطبخ نه، سوى راز نهانخانه آمدم}}
{{بیت|ديدم كه نور مى‌زند از دخمه‌ اى برون|دل خسته‌ ام كشاند به دنبال رد خون}}
+
{{بیت|دیدم که نور مى‌زند از دخمه‌ اى برون|دل خسته‌ ام کشاند به دنبال رد خون}}
{{بیت|خون در ميان نور چه مى‌كرد؟ يا على|خورشيد در تنور چه مى‌كرد؟ يا على|منبع=نادر بختيارى (كيهان 6/5/73)}}
+
{{بیت|خون در میان نور چه مى‌کرد؟ یا على|خورشید در تنور چه مى‌کرد؟ یا على|منبع= (نادر بختیارى)}}
 +
                                          <nowiki>***</nowiki>
 +
{{بیت|تا جهان باشد و بوده است که داده است نشان|میزبان خفته به کاخ اندر و مهمان به تنور}}
 +
{{بیت|سر بى تن که شنیده است به لب [[سوره کهف]]؟|یا که دیده است به مشکات تنور آیت نور|منبع=  (نیر تبریزى)}}
  
 +
==پانویس==
 +
<references />
  
{{بیت|تا جهان باشد و بوده است كه داده است نشان|ميزبان خفته به كاخ اندر و مهمان به تنور}}
+
==منابع==
{{بیت|سر بى تن كه شنيده است به لب [[سوره كهف]]؟|يا كه ديده است به مشكات تنور آيت نور|منبع=(نير تبريزى)}}
 
  
==پانویس==
+
*جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
<references/>
 
  
==منابع==
+
[[رده:دشمنان اهل البیت علیهم السلام]]
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
[[رده:سپاهیان عمر سعد در واقعه کربلا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 +
{{قیام مختار}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۲

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


خولى بن یزید اصبحى از دژخیمان کوفه و دشمنان اهل بیت علیهم السلام بود. پس از آن که امام ‌حسین علیه السلام روز عاشورا در قتلگاه بر زمین افتاد، جلو آمد تا سر مطهر حضرت را جدا کند.

وى به اتفاق حمید بن مسلم ازدى، سر مطهر امام حسین علیه السلام را نزد ابن زیاد برد، اما چون دیر شده و در قصر بسته بود، خولى سر مطهر را شب به منزل برد و پنهان کرد. او دو زن داشت. چون ‌زنش فهمید که سر حسین علیه السلام را به خانه آورده، کینه او را به دل گرفت و از رختخواب بلند شد و دیگر با او همبستر نشد.

خولى در ایام مختار پنهان بود. زن دیگرش (به نام عیوف ‌بنت مالک) جاى او را به یاران مختار خبر داد. این زن از آن هنگام که خولى سر ابا عبدالله علیه السلام را آورده بود با او دشمن شده بود. خولى را گرفته، کشتند.[۱]

آن شب که خولى‌ سر مطهر را به منزل خویش برده بود، همسرش از آن اتاق یا تنورى که سر در آن نهاده ‌شده بود، نورى را دید که به آسمان کشیده شده است.[۲] «تنور خولى‌» از همین جا در مرثیه‌ها راه یافته است.

شب بود و من به مطبخ آن خانه آمدم مطبخ نه، سوى راز نهانخانه آمدم

دیدم که نور مى‌زند از دخمه‌ اى برون دل خسته‌ ام کشاند به دنبال رد خون

خون در میان نور چه مى‌کرد؟ یا على خورشید در تنور چه مى‌کرد؟ یا على(نادر بختیارى)

                                         ***

تا جهان باشد و بوده است که داده است نشان میزبان خفته به کاخ اندر و مهمان به تنور

سر بى تن که شنیده است به لب سوره کهف؟ یا که دیده است به مشکات تنور آیت نور(نیر تبریزى)

پانویس

  1. اعیان الشیعه، ج ۱، ص ۶۱۲، بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۱۲۵.
  2. مقتل الحسین، مقرم، ص ۳۹۱.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها