میر سید حسن مدرس اصفهانی

«میر سید حسن مدرس اصفهانی» (۱۲۱۰-۱۲۷۳ ق)، فقیه اصولی و محقق و مدرس بزرگ شیعه در قرن سیزدهم قمری و از شاگردان شیخ محمدحسن نجفی و شیخ محمدتقی اصفهانی بود. او در اصفهان، حوزه درس و بحث تشکیل داده و عده‌ کثیری از فضلا و مجتهدین به درس او حاضر شده، و از نظر حسن تقریر و کثرت مطالب به «مدرّس» معروف گردید.

نام کامل	میر سید حسن مدرس اصفهانی
زادروز	۱۲۱۰ قمری
زادگاه	اصفهان
وفات	۱۲۷۳ قمری
مدفن	اصفهان، مسجد رحیم‌خان
اساتید	شیخ محمدحسن نجفی، شیخ محمدتقی اصفهانی، شیخ محمدحسین حائری، آخوند ملا علی نوری،...
شاگردان	میرزا ابوالمعالی کلباسی، میرزا محمدحسن شیرازی، ملامحمدباقر فشارکی اصفهانی، میرزا محمدهاشم چهارسوقی،..
آثار	اجوبة المسائل، جوامع الکلم، رساله در عدالت، رساله در اصل برائت، رساله در قاعده لاضرر، رساله در اصل صحت، شرح مختصر النافع،...

تحصیل و استادان

میر سید حسن حسینی اصفهانی، معروف به مدرس اول، در سال ۱۲۱۰ قمری در اصفهان به دنیا آمد. او نزد پدر خود میر سید علی و دیگران کمی تحصیل نموده، بعداً در کربلا خدمت شریف العلماء مازندرانی (متوفی ۱۲۴۵ ق) و در نجف نزد صاحب جواهر و محمدابراهیم کرباسی (قبل از بازگشت به ایران) و عده ای دیگر تلمّذ نمود.

پس از مراجعت به اصفهان نزد شیخ محمدتقی رازی (صاحب هدایة المسترشدین) و شیخ محمدحسین حائری (صاحب فصول) و آخوند ملا علی نوری تحصیل کرد.

صاحب «مکارم الآثار» می نویسد: علامه مدرس اعتنایی به استجازه از مشایخ نداشته، ولی چون شاگردان ایشان از آن بزرگوار اجازه روایت خواستند و او خود را بی اَسناد دید، از شاگرد فرزانه اش آیت الله میرزا محمدهاشم چهارسوقی خواست تا از پدرش میرزا زین العابدین خوانساری برای او اجازه روایتی بگیرد و ایشان نیز اجازه ای در روایت برای مدرس نوشته و ارسال داشت.

تدریس و شاگردان

میر سید حسن مدرس اصفهانی در زمان حیات استاد خود محمدابراهیم کرباسی در اصفهان، حوزه درس و بحث تشکیل داده، و عده ای کثیر از فضلا و مجتهدین به درس او حاضر شده، و از نظر حسن تقریر و کثرت مطالب به «مدرّس» معروف گردید، و حوزه درس او در اصفهان بی نظیر گردید. محدث قمی در «فواید الرضویه» می نویسد: مدرس پس از مرحوم استادش شیخ محمدتقی صاحب حاشیه از مدرسین بزرگ اصفهان گردید.

در این دوره جایگاه حوزه اصفهان در فقه اجتهادی و دانش اصول فقه تا بدانجا رسید که به همت رادمردی مانند میر سید حسن مدرس این حوزه به استقلال و خودکفایی رسید؛ بلکه طلاب و فضلای سایر حوزه ها و حتی عتبات عالیات را نیز به سوی خود کشانید. مسافرت برخی از علمای اصفهان در این دوره به عتبات عالیات نیز بیشتر برای کسب آگاهی از شیوه ها و سبک های مختلف فکری بوده است؛ برای نمونه فقیه نامی علامه میرزا محمدهاشم چهارسوقی (متوفای ۱۳۱۸ ق) که در اصفهان از محضر بزرگانی مانند حاجی کرباسی و سید حسن مدرس بهره برده و در جوانی به درجه اجتهاد نایل شده بود، هنگامی که به نجف اشرف رفت و در درس شیخ مرتضی انصاری شرکت جست، استادش میر سید حسن مدرس را بر شیخ انصاری ترجیح می داد. همچنین میرزای شیرازی که هم درس و هم مباحثه میرزای چهارسوقی بود و سپس به نجف رفت، هنگامی که از او درباره مقایسه بین حوزه های نجف و اصفهان سؤال کردند، این گونه پاسخ داد که اگر سید مدرس به نجف بیاید از محضر او استفاده می شود.

به همت میر سید مدرس و همکاری مردم اصفهان، «مسجد رحیم خان» (که رحیم خان بیگلربیگی آن را تمام نموده است) در محله نو برپا شد و سالها ترویج و هدایت مردم و تدریس فضلا از نو آغاز شد.

برخی از شاگردان نامدار سید مدرس اول عبارتند از:

• میرزا ابوالمعالی کلباسی
• میرزا محمدحسن شیرازی
• ملامحمدباقر فشارکی اصفهانی
• میرزا محمدهاشم چهارسوقی
• ملا حیدر اصفهانی
• محمدرضا قمشه ای
• ملا شکرالله لواسانی
• ملا علی اصغر خوسفی بیرجندی
• حاج سید مهدی نحوی.

آثار و تألیفات

• اجوبة المسائل
• جوامع الکلم، در اصول
• رساله در عدالت
• رساله در اصول جاریه در شک
• رساله در اصل برائت
• رساله در قاعده لا ضرر
• رساله در اصل صحت
• رساله در عبادت (فارسی)
• رساله عملیّه (هدایه الطالبین)
• شرح مختصر النافع (فقه استدلالی)
• مناسک حج
• اجازات کثیره جهت عده ای از علمای اعلام.

وفات

مرحوم سید حسن مدرس در روز ۳ جمادی الثانی سال ۱۲۷۳ قمری در اصفهان وفات یافت، و در مقبره مخصوص جنب مسجد رحیم خان که بنیان آن از خود ایشان است، مدفون گردید.

صاحب روضات، او را مؤسس در فقه و اصول و صاحب قلب سلیم، میرزای شیرازی او را بزرگترین فقیه زمان، میرزا ابوالمعالی کرباسی او را مخالف هواهای نفسانی و میرزا محمدهاشم چهارسوقی به او لقب «شجرۀ تقوی» داده است.

منابع

• "میر سید حسن مدرس اصفهانی"، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
• "علامه آیت‌الله سید حسن مدرس مطلق"، مجموعه فرهنگی سادات.
• سایت شعائر.