برهان (اسامی و اوصاف قرآن): تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} «برهان» د...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | {{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | ||
| − | {{ | + | «[[برهان]]» در لغت به معنای دلیل روشن و محکمی است که مطلب را ثابت می‌کند و شخص مقابل در برابر آن ناتوان می‌شود. برخی از دانشمندان مانند [[علامه طبرسی]] «برهان» را از صفات [[قرآن|قرآن کریم]] دانسته‌اند. برهان به این معنا تنها در آیه ۱۷۴ [[سوره نساء]] آمده است: {{متن قرآن|«يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا»}}. |
| − | + | چون مجموع قرآن به دلیل جنبه‌های [[اعجاز قرآن|اعجازش]]، دلیل روشن و محکمی بر حقانیت [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله است و نیز بر [[عقل]] و [[منطق]] انطباق دارد، به آن «برهان» گفته‌اند. و چون قرآن، خود نور و کتاب آشکار ([[سوره مائده|مائده]]، ۱۵)، منزّه از هر گونه شکّ و تردید ([[سوره بقره|بقره]]، ۲)، ملاک هدایت (بقره، ۲)، روشنگر هر چیز ([[سوره نحل|نحل]]، ۸۹)، سبب تذکّر ([[سوره زمر|زمر]]، ۲۷)، وسیله تعقّل ([[سوره زخرف|زخرف]]، ۳) و مایه علم ([[سوره فصلت|فصّلت]]، ۳) است، می‌توان همه آن را مصداق بارز برهان دانست. | |
| − | |||
| − | + | در مقابل، بسیاری از مفسران گفته‌اند: منظور از «برهان» در این [[آیه]]، شخص پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و مراد از «نور» در ادامه آیه، «قرآن مجید» است. امین‌الاسلام طبرسی از برخی نقل می‌کند که گفته‌اند منظور از برهان، قرآن است. | |
| − | |||
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *[http://wiki.isca.ac.ir/wiki/index.php/%D8%A8%D8%B1%D9%87%D8%A7%D9%86_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاحنامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)] | |
| − | + | {{قرآن}} | |
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
| − | |||
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]] | [[رده:اسامی و اوصاف قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۸
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«برهان» در لغت به معنای دلیل روشن و محکمی است که مطلب را ثابت می‌کند و شخص مقابل در برابر آن ناتوان می‌شود. برخی از دانشمندان مانند علامه طبرسی «برهان» را از صفات قرآن کریم دانسته‌اند. برهان به این معنا تنها در آیه ۱۷۴ سوره نساء آمده است: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا».
چون مجموع قرآن به دلیل جنبه‌های اعجازش، دلیل روشن و محکمی بر حقانیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است و نیز بر عقل و منطق انطباق دارد، به آن «برهان» گفته‌اند. و چون قرآن، خود نور و کتاب آشکار (مائده، ۱۵)، منزّه از هر گونه شکّ و تردید (بقره، ۲)، ملاک هدایت (بقره، ۲)، روشنگر هر چیز (نحل، ۸۹)، سبب تذکّر (زمر، ۲۷)، وسیله تعقّل (زخرف، ۳) و مایه علم (فصّلت، ۳) است، می‌توان همه آن را مصداق بارز برهان دانست.
در مقابل، بسیاری از مفسران گفته‌اند: منظور از «برهان» در این آیه، شخص پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و مراد از «نور» در ادامه آیه، «قرآن مجید» است. امین‌الاسلام طبرسی از برخی نقل می‌کند که گفته‌اند منظور از برهان، قرآن است.
منابع
