قاموس قرآن: أَزّ: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
این کلمه «تحریک شدید» معنا شده است. از [[مفردات قرآن راغب (کتاب)|مفردات راغب]] بدست می آید که قید شدید در تحریک ملحوظ است، گویند: «ازّت القدر ای اشتدّ غلیانها». [[قاموس المحیط (کتاب)|قاموس]] آنرا مطلق تحریک و غلیان معنی کرده است. | این کلمه «تحریک شدید» معنا شده است. از [[مفردات قرآن راغب (کتاب)|مفردات راغب]] بدست می آید که قید شدید در تحریک ملحوظ است، گویند: «ازّت القدر ای اشتدّ غلیانها». [[قاموس المحیط (کتاب)|قاموس]] آنرا مطلق تحریک و غلیان معنی کرده است. | ||
| − | در [[النهایه فی غریب الحدیث و الاثر (کتاب)|نهایه]] هست «کان الذی ازّ عایشة علی الخروج ابن الزبیر، ای حرّکها و حملها علی الخروج» یعنی [[عبدالله بن زبیر|ابن زبیر]] بود که [[عایشه|عایشه]] را بر خروج به [[جنگ جمل]] تحریک کرد. و آیه: {{متن قرآن| | + | در [[النهایه فی غریب الحدیث و الاثر (کتاب)|نهایه]] هست «کان الذی ازّ عایشة علی الخروج ابن الزبیر، ای حرّکها و حملها علی الخروج» یعنی [[عبدالله بن زبیر|ابن زبیر]] بود که [[عایشه|عایشه]] را بر خروج به [[جنگ جمل]] تحریک کرد. و آیه: {{متن قرآن|«أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا»}}<ref>(مریم، ۸۳).</ref> یعنی ما شیاطین را برای کافران فرستادیم، آنها را بشدّت تحریک می کنند و بر اعمال خلاف وا می دارند. |
==أزّ در آیات قرآن== | ==أزّ در آیات قرآن== | ||
'''أَزًّا:''' | '''أَزًّا:''' | ||
| − | *{{متن قرآن| | + | *{{متن قرآن|«أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا»}}.<ref>(مریم، ۸۳).</ref> |
'''تَؤُزُّهُمْ:''' | '''تَؤُزُّهُمْ:''' | ||
| − | *{{متن قرآن| | + | *{{متن قرآن|«أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا»}}.<ref>(مریم، ۸۳).</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۵۸
«أَزّ» به معنای تحریک شدید است و از واژه های قرآنی است.
أَزّ در لغت
این کلمه «تحریک شدید» معنا شده است. از مفردات راغب بدست می آید که قید شدید در تحریک ملحوظ است، گویند: «ازّت القدر ای اشتدّ غلیانها». قاموس آنرا مطلق تحریک و غلیان معنی کرده است.
در نهایه هست «کان الذی ازّ عایشة علی الخروج ابن الزبیر، ای حرّکها و حملها علی الخروج» یعنی ابن زبیر بود که عایشه را بر خروج به جنگ جمل تحریک کرد. و آیه: «أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا»[۱] یعنی ما شیاطین را برای کافران فرستادیم، آنها را بشدّت تحریک می کنند و بر اعمال خلاف وا می دارند.
أزّ در آیات قرآن
أَزًّا:
- «أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا».[۲]
تَؤُزُّهُمْ:
- «أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا».[۳]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
