|
|
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۴۱: |
سطر ۴۱: |
| | </tabber> | | </tabber> |
| | ==معانی کلمات آیه== | | ==معانی کلمات آیه== |
| − | «حَاقَ»: فرا گرفت. فرو گرفت. از ماده (حیق). «سَخِرُوا مِنْهُمْ»: آنان را مسخره کردند. سَخِرَ مِنْهُ و سَخِرَ بِهِ، او را مسخره کرد.
| + | حاق: حيق: احاطه كردن و فرا گرفتن. «حاق» فرا گرفت. |
| | | | |
| − | == تفسیر آیه == | + | سخروا: سخر: ريشخند كردن، مسخره كردن. «سخروا» مسخره كردند.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> |
| | + | |
| | + | ==تفسیر آیه== |
| | <tabber> | | <tabber> |
| | تفسیر نور= | | تفسیر نور= |
| سطر ۱۴۲: |
سطر ۱۴۴: |
| | ===برگزیده تفسیر نمونه=== | | ===برگزیده تفسیر نمونه=== |
| | {{نمایش فشرده تفسیر| | | {{نمایش فشرده تفسیر| |
| | + | (آیه 10) |
| | + | |
| | + | در این آیه، خداوند به پیامبرش دلداری می دهد و می گوید از مخالف و لجاجت و سرسختی آنها نگران نباش، زیرا «جمعی از پیامبران پیش از تو را نیز به باد استهزاء و مسخره گرفتند اما سر انجام آنچه را، مسخره می کردند، دامانشان را گرفت و عذاب الهی بر آنها نازل شد» (وَ لَقَدِ استُهزِئَ بِرُسُلٍ مِن قَبلِکَ فَحاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنهُم ما کانُوا بِهِ یستَهزِؤُنَ). |
| | + | |
| | + | در حقیقت این آیه هم مایه تسلی خاطری است برای پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و هم تهدیدی است برای مخالفان لجوج که به عواقب شوم و دردناک کار خود بیندیشند. |
| | | | |
| | }} | | }} |
| سطر ۱۶۴: |
سطر ۱۷۱: |
| | | | |
| | ==پانویس== | | ==پانویس== |
| − | <div style="font-size:smaller"><references/></div> | + | <div style="font-size:smaller"><references /></div> |
| | | | |
| | ==منابع== | | ==منابع== |
| − | * [[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم | + | |
| − | * [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم | + | *[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم |
| − | * [[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول | + | *[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم |
| − | * [[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم | + | *[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول |
| − | * [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | + | *[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم |
| − | * [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | + | *[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش |
| | + | *[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم |
| | | | |
| | [[رده:آیات سوره انعام]] | | [[رده:آیات سوره انعام]] |
| | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۱
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
ترجمه های فارسی
(ای پیغمبر) پیش از تو هم امم گذشته پیغمبران خود را سخت استهزاء کردند، پس آنان را کیفر این عمل دامنگیر شد.
مسلماً پیامبران پیش از تو هم مسخره شدند؛ پس بر کسانی که پیامبران را مسخره می کردند، عذاب و کیفری که همواره به استهزا می گرفتند نازل شد و آنان را فرا گرفت.
و پيش از تو پيامبرانى به استهزا گرفته شدند. پس آنچه را ريشخند مى‌كردند گريبانگير ريشخندكنندگان ايشان گرديد.
پيامبرانى را هم كه پيش از تو بودند مسخره مى‌كردند. پس مسخره‌كنندگان را عذابى كه به ريشخندش مى‌گرفتند فروگرفت.
(با این حال، نگران نباش!) جمعی از پیامبران پیش از تو را استهزا کردند؛ امّا سرانجام، آنچه را مسخره می‌کردند، دامانشان را می‌گرفت؛ (و عذاب الهی بر آنها فرود آمد).
ترجمه های انگلیسی(English translations)
Apostles were certainly derided before you. Then those who ridiculed them were besieged by what they used to deride.
And certainly apostles before you were mocked at, but that which they mocked at encompassed the scoffers among them.
Messengers (of Allah) have been derided before thee, but that whereat they scoffed surrounded such of them as did deride.
Mocked were (many) messengers before thee; but their scoffers were hemmed in by the thing that they mocked.
معانی کلمات آیه
حاق: حيق: احاطه كردن و فرا گرفتن. «حاق» فرا گرفت.
سخروا: سخر: ريشخند كردن، مسخره كردن. «سخروا» مسخره كردند.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «10»
و قطعاً پيامبرانى پيش از تو هم استهزا شدند، پس عذابى كه به استهزاى آن مى‌پرداختند بر مسخره‌كنندگان از ايشان فرود آمد.
نکته ها
اين آيه، تسكينى براى پيامبر اسلام است كه اوّلًا: پيامبران پيشين هم مورد استهزا قرار گرفته‌اند. ثانياً: نه تنها عذاب اخروى؛ بلكه قهر دنيوى هم دامنگير استهزا كنندگان مى‌شود.
پیام ها
1- ياد مشكلات ديگران، صبر انسان را زياد مى‌كند و مبلغ دين نبايد از استهزاى مخالفان دلتنگ شود. «لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ»
2- استهزا، يكى از جنگ‌هاى روانى دشمن و براى تضعيف روحيه‌ى رهبران است كه بايد در برابر آن مقاومت كرد. «اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ»
3- مسخره كنندگان، عاقبت ذليل مى‌شوند و استهزا، دامن خودشان را مى‌گيرد.
«فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا»
4- استهزاى دين، يكى از گناهان كبيره است كه وعده‌ى عذاب بر آن داده شده است. فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا ...
5- خداوند حامى انبياست واستهزا كنندگان را هلاك مى‌كند. فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا ...
جلد 2 - صفحه 419
6- استهزا شيوه دائمى كفّار است. «كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «10»
بعد از آن براى تسليه خاطر عاطر آن سرور و رفع غبار ملال از گفتار كفار فرمايد كه: اين شيوه اختصاص به وجود محترم تو ندارد.
وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ: و هر آينه بتحقيق استهزاء كرده پيغمبرانى كه پيش از تو بوده‌اند فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ: پس احاطه نمود به آنان كه
«1» مؤمنون، آيه 33.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 229
با رسولان سخريه و استهزاء نمودند ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ: جزاى آنچه بودند كه بدان استهزاء مى‌كردند، و آن عذاب و نكال الهى بود فرو گرفت ايشان را و همه هلاك شدند به طورى كه آثارى از آنها نماند مانند قوم نوح به غرق و قوم لوط به خسف و قوم عاد به صرصر و قوم ثمود به صيحه در دنيا مستأصل و به عذاب اخروى مؤبد گشتند (فتدبر).
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «10»
ترجمه
و هر آينه بتحقيق استهزاء كرده شد به پيغمبرانى پيش از تو پس وارد شد بآنانكه استهزاء كردند آنچه بودند بآن استهزاء مينمودند.
تفسير
براى تسليت خاطر حبيب خود از افعال و اقوال اقوامش خداوند تعالى متذكر فرموده است آنحضرت را بسلوك اقوام انبياء سلف با ايشان و صبر و سكون و ثبات قدم آن ذوات مقدسه و مبتلا شدن كفار به عذاب الهى در خاتمه به پاداش اعمالشان و غلبه حق و اهلش چنانچه براى حضرت ختمى مرتبت هم
جلد 2 صفحه 302
روى داد.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَقَدِ استُهزِئَ بِرُسُلٍ مِن قَبلِك‌َ فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنهُم ما كانُوا بِهِ يَستَهزِؤُن‌َ «10»
و هرآينه بتحقيق استهزاء نمودند امم سالفه برسولان خود پس متوجه شد به آنهايي که مسخره ميكردند انبياء را آنچه که بودند بآن استهزاء ميكردند از عذابهاي دنيوي.
اينکه آيه شريفه در مقام تسليت حضرت رسالت صلّي اللّه عليه و آله و سلّم است که شما اول پيغمبري نيستي که بشما استهزاء ميكنند انبياء سلف هم گرفتار اينگونه امّتها بودند و در مقام تهديد كفار است که امّتهاي انبياء سلف که انبياء خود را مسخره و استهزاء ميكردند عذاب بر آنها نازل شد و هلاك شدند و شما هم بترسيد که گرفتار اينگونه عذابها نشويد چنانچه در مورد حضرت نوح (ع) ميفرمايد وَ كُلَّما مَرَّ عَلَيه‌ِ مَلَأٌ مِن قَومِه‌ِ سَخِرُوا مِنه‌ُ قال‌َ إِن تَسخَرُوا مِنّا فَإِنّا نَسخَرُ مِنكُم كَما تَسخَرُون‌َ هود آيه 40، و همچنين قوم هود، صالح، لوط، شعيب، موسي عليهم السّلام و استهزاء و سخريه يكي از صفات خبيثه و اخلاق ذيله و معاصي بزرگ است نسبت بمؤمنين چه رسد نسبت بانبياء و اوصياء و صديقه طاهره (ع) و مقدسات دين که بسا موجب كفر و خلود در عذاب ميشود خدا ميفرمايد لا يَسخَر قَوم‌ٌ مِن قَوم‌ٍ عَسي أَن يَكُونُوا خَيراً
جلد 7 - صفحه 18
مِنهُم وَ لا نِساءٌ مِن نِساءٍ عَسي أَن يَكُن‌َّ خَيراً مِنهُن‌َّ حجرات آيه 11، و از پيغمبر اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم است فرمود
(ان‌ّ المستهزئين بين النّاس يفتح لاحدهم باب من الجنة فيقال هلم‌ّ هلم‌ّ حتي يجي‌ء بكربه و غمّه فاذا اتي اغلق دونه و هكذا سائر ابواب الجنة حتي يفتح له باب فيقال هلم‌ّ هلم‌ّ فما يأتيه)
و آيات در ذم‌ّ استهزاء بسيار داريم در حق منافقين ميفرمايد إِنَّما نَحن‌ُ مُستَهزِؤُن‌َ، اللّه‌ُ يَستَهزِئ‌ُ بِهِم بقره آيه 13 و 14 قُل أَ بِاللّه‌ِ وَ آياتِه‌ِ وَ رَسُولِه‌ِ كُنتُم تَستَهزِؤُن‌َ توبه آيه 66 قُل‌ِ استَهزِؤُا إِن‌َّ اللّه‌َ مُخرِج‌ٌ ما تَحذَرُون‌َ توبه آيه 65 إِنّا كَفَيناك‌َ المُستَهزِئِين‌َ حجر آيه 95، و غير اينکه از آيات، و استهزاء چه بقول باشد يا بفعل يا بايماء و اشاره مطلقا حرام است و از رذائل اخلاقي است.
وَ لَقَدِ استُهزِئَ بِرُسُلٍ مِن قَبلِك‌َ معلوم ميشود که انبياء همه نوع اذيتي از قوم خود ديده‌اند و اگر در سائر اذيتها خداوند آنها را مهلت ميداد در اينکه اذيت مهلت نبود بقرينه فاء تفريع در قوله تعالي فَحاقَ بِالَّذِينَ حاق بمعني احاطه عذاب است که سرتاسر آنها را فروگرفته سَخِرُوا مِنهُم استفاده ميشود که سخريه و استهزاء بمعني واحد است ما كانُوا بِهِ يَستَهزِؤُن‌َ يعني جزاء استهزاء آنها عذاب دنيوي باشد از غرق، ريح، صاعقه، صيحه، خسف و امطار حجاره.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 10)
در این آیه، خداوند به پیامبرش دلداری می دهد و می گوید از مخالف و لجاجت و سرسختی آنها نگران نباش، زیرا «جمعی از پیامبران پیش از تو را نیز به باد استهزاء و مسخره گرفتند اما سر انجام آنچه را، مسخره می کردند، دامانشان را گرفت و عذاب الهی بر آنها نازل شد» (وَ لَقَدِ استُهزِئَ بِرُسُلٍ مِن قَبلِکَ فَحاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنهُم ما کانُوا بِهِ یستَهزِؤُنَ).
در حقیقت این آیه هم مایه تسلی خاطری است برای پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و هم تهدیدی است برای مخالفان لجوج که به عواقب شوم و دردناک کار خود بیندیشند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
تفسیر های عربی
پانویس
منابع
