(ای پیغمبر) پیش از تو هم امم گذشته پیغمبران خود را سخت استهزاء کردند، پس آنان را کیفر این عمل دامنگیر شد.
مسلماً پیامبران پیش از تو هم مسخره شدند؛ پس بر کسانی که پیامبران را مسخره می کردند، عذاب و کیفری که همواره به استهزا می گرفتند نازل شد و آنان را فرا گرفت.
و پيش از تو پيامبرانى به استهزا گرفته شدند. پس آنچه را ريشخند مىكردند گريبانگير ريشخندكنندگان ايشان گرديد.
پيامبرانى را هم كه پيش از تو بودند مسخره مىكردند. پس مسخرهكنندگان را عذابى كه به ريشخندش مىگرفتند فروگرفت.
(با این حال، نگران نباش!) جمعی از پیامبران پیش از تو را استهزا کردند؛ امّا سرانجام، آنچه را مسخره میکردند، دامانشان را میگرفت؛ (و عذاب الهی بر آنها فرود آمد).
و قطعاً پيامبرانى پيش از تو هم استهزا شدند، پس عذابى كه به استهزاى آن مىپرداختند بر مسخرهكنندگان از ايشان فرود آمد.
نکته ها
اين آيه، تسكينى براى پيامبر اسلام است كه اوّلًا: پيامبران پيشين هم مورد استهزا قرار گرفتهاند. ثانياً: نه تنها عذاب اخروى؛ بلكه قهر دنيوى هم دامنگير استهزا كنندگان مىشود.
پیام ها
1- ياد مشكلات ديگران، صبر انسان را زياد مىكند و مبلغ دين نبايد از استهزاى مخالفان دلتنگ شود. «لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ»
2- استهزا، يكى از جنگهاى روانى دشمن و براى تضعيف روحيهى رهبران است كه بايد در برابر آن مقاومت كرد. «اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ»
3- مسخره كنندگان، عاقبت ذليل مىشوند و استهزا، دامن خودشان را مىگيرد.
«فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا»
4- استهزاى دين، يكى از گناهان كبيره است كه وعدهى عذاب بر آن داده شده است. فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا ...
بعد از آن براى تسليه خاطر عاطر آن سرور و رفع غبار ملال از گفتار كفار فرمايد كه: اين شيوه اختصاص به وجود محترم تو ندارد.
وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ: و هر آينه بتحقيق استهزاء كرده پيغمبرانى كه پيش از تو بودهاند فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ: پس احاطه نمود به آنان كه
«1» مؤمنون، آيه 33.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 229
با رسولان سخريه و استهزاء نمودند ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ: جزاى آنچه بودند كه بدان استهزاء مىكردند، و آن عذاب و نكال الهى بود فرو گرفت ايشان را و همه هلاك شدند به طورى كه آثارى از آنها نماند مانند قوم نوح به غرق و قوم لوط به خسف و قوم عاد به صرصر و قوم ثمود به صيحه در دنيا مستأصل و به عذاب اخروى مؤبد گشتند (فتدبر).
و هر آينه بتحقيق استهزاء كرده شد به پيغمبرانى پيش از تو پس وارد شد بآنانكه استهزاء كردند آنچه بودند بآن استهزاء مينمودند.
تفسير
براى تسليت خاطر حبيب خود از افعال و اقوال اقوامش خداوند تعالى متذكر فرموده است آنحضرت را بسلوك اقوام انبياء سلف با ايشان و صبر و سكون و ثبات قدم آن ذوات مقدسه و مبتلا شدن كفار به عذاب الهى در خاتمه به پاداش اعمالشان و غلبه حق و اهلش چنانچه براى حضرت ختمى مرتبت هم
در این آیه، خداوند به پیامبرش دلداری می دهد و می گوید از مخالف و لجاجت و سرسختی آنها نگران نباش، زیرا «جمعی از پیامبران پیش از تو را نیز به باد استهزاء و مسخره گرفتند اما سر انجام آنچه را، مسخره می کردند، دامانشان را گرفت و عذاب الهی بر آنها نازل شد» (وَ لَقَدِ استُهزِئَ بِرُسُلٍ مِن قَبلِکَ فَحاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنهُم ما کانُوا بِهِ یستَهزِؤُنَ).
در حقیقت این آیه هم مایه تسلی خاطری است برای پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و هم تهدیدی است برای مخالفان لجوج که به عواقب شوم و دردناک کار خود بیندیشند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید: