مطیع(خلیفه عباسی): تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | فضل بن جعفر، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به مطیع لله، بیست و سومین خلیفه عباسی است که در سال 301 هجری قمری متولد شد و پس از خلع [[مستکفی]] بالله در سال 334 هـ.ق به خلافت رسید. | + | فضل بن جعفر، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به مطیع لله، بیست و سومین خلیفه [[عباسیان|عباسی]] است که در سال 301 هجری قمری متولد شد و پس از خلع [[مستکفی]] بالله در سال 334 هـ.ق به [[خلافت]] رسید. |
| − | + | مدت خلافت مطیع لله، 30 سال بود. نابسامانی های گوناگون دستگاه حکومت، خلع خلفا و وزیران، وضع خودسرانه ترکان و مشاجرات میان فرقه‌ها و مذاهب کلامی، همگی راه را برای ظهور تغییرات سیاسی هموار می‌کرد. احمد، امیر [[آل بویه]] که در 334 قمری [[بغداد]] را تصرف کرد، پس از برکناری [[مستكفى|مستکفی]]، فضل بن مقتدر ملقب به المطیع لله را در همان سال به خلافت نشاند و حکومت را در دست گرفت. | |
| − | + | به هنگام خلافت مطیع، وزارت با عبدالرحمن سامری و امیرالامرایی بغداد با احمد آل بویه ملقب به معزالدوله بود. | |
| − | + | در ایام خلافت مطیع لله، سستی و مشکلات، امور مملکت را فراگرفت، چرا که او اصلاً به وظیفه اصلی خویش نمی پرداخت و سرگرم کارهای دیگر بود؛ تا جایی که کلیه امور خلافت توسط دیلمیان انجام می پذیرفت. او در اواخر دوران خلافتش بیمار گردید، پس از مدتی کناره گیری کرد و پسرش [[طایع|الطائع بالله]] را جانشین خود ساخت. خود نیز دو ماه پس از آن درگذشت. | |
| − | به | + | ==رویدادهای مهم زمان مطیع== |
| + | |||
| + | *[[حجر الأسود|حجرالاسود]] از فاطمیان بازپس گرفته شد و به [[بیت الله الحرام]] بازگردانده شد. | ||
| + | *یورش ناصرالدوله حمدانی و ترکان به بغداد. | ||
| − | == | + | ==منبع== |
| − | * | + | *دانشنامه رشد |
| − | |||
| − | + | <br />{{خلفای بنی عباس}} | |
| − | |||
| − | {{خلفای بنی عباس}} | ||
[[رده:خلفای عباسی]] | [[رده:خلفای عباسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۲۴
فضل بن جعفر، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به مطیع لله، بیست و سومین خلیفه عباسی است که در سال 301 هجری قمری متولد شد و پس از خلع مستکفی بالله در سال 334 هـ.ق به خلافت رسید.
مدت خلافت مطیع لله، 30 سال بود. نابسامانی های گوناگون دستگاه حکومت، خلع خلفا و وزیران، وضع خودسرانه ترکان و مشاجرات میان فرقه‌ها و مذاهب کلامی، همگی راه را برای ظهور تغییرات سیاسی هموار می‌کرد. احمد، امیر آل بویه که در 334 قمری بغداد را تصرف کرد، پس از برکناری مستکفی، فضل بن مقتدر ملقب به المطیع لله را در همان سال به خلافت نشاند و حکومت را در دست گرفت.
به هنگام خلافت مطیع، وزارت با عبدالرحمن سامری و امیرالامرایی بغداد با احمد آل بویه ملقب به معزالدوله بود.
در ایام خلافت مطیع لله، سستی و مشکلات، امور مملکت را فراگرفت، چرا که او اصلاً به وظیفه اصلی خویش نمی پرداخت و سرگرم کارهای دیگر بود؛ تا جایی که کلیه امور خلافت توسط دیلمیان انجام می پذیرفت. او در اواخر دوران خلافتش بیمار گردید، پس از مدتی کناره گیری کرد و پسرش الطائع بالله را جانشین خود ساخت. خود نیز دو ماه پس از آن درگذشت.
رویدادهای مهم زمان مطیع
- حجرالاسود از فاطمیان بازپس گرفته شد و به بیت الله الحرام بازگردانده شد.
- یورش ناصرالدوله حمدانی و ترکان به بغداد.
منبع
- دانشنامه رشد
| خلفای بنی عباس |
| سفاح (132-136) • منصور (136-158) • مهدى (158-169) • هادى (169-170) • هارون الرشید (170-193) • امین (193-198) • مأمون (198-218) • معتصم (218-227) • واثق (227-232) • متوکل (232-247) • منتصر (247-248) • مستعین (248-251) • معتز (251-255) • مهتدى (255-256) • معتمد (256-279) • معتضد (279-289) • مكتفى (289-295) • مقتدر (295-320) • قاهر (320-322) • راضی (322-329) • متقی (329-333) • مستكفى (333-334) • مطیع (334-363) • طایع (363-381) • قادر (381-422) • قائم (422-467) • مقتدی (467-487) • مستظهر (487-512) • مسترشد (512-529) • راشد (529-530) • مقتفى (530-555) • مستنجد (555-566) • مستضىء (566-575) • ناصر (575-622) • ظاهر (622-623) • مستنصر (623-640) • مستعصم (640-656) |
