محمد حسن صالح علیشاه گنابادی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


محمدحسن صالح علیشاه گنابادی

قرن: 14 (1386-1308 ق)

صوفى، شاعر و نیكوكار. در بیدخت گناباد به دنیا آمد و نزد استادان آنجا به تحصیل ادبیات فارسى پرداخت. بعد نزد پدر و جد خود كسب فضایل صورى و معنوى نمود و مدتى نیز در اصفهان تحصیل كرد. پس از تحصیلات صورى، نزد پدر علوم معنوى و روحى را فراگرفت و به ریاضیات مشغول شد. در 1329 ق از جانب پدر به صالح علیشاه ملقب گردید و پس از فوت پدر جانشین وى و قطب سلسله‌ ى نعمت ‌اللهى شد و در بیدخت گناباد خراسان مقیم گردید.

صالح علیشاه نوه‌ ى حاج ملا سلطان محمد، معروف به سلطان علیشاه بود.

از آثار خیریه وى: احداث قنات صالحیه و نیز آب انبار بزرگ و رختشوى خانه و غیره كه به همت و مساعى وى در بیدخت ساخته شده است.

از آثار قلمى وى: «پند صالح»؛ «نامه ‌هاى صالح» مى‌باشند.

منبع

شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14