فارش

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«فارش» صفت فعلى الهی، اسم فاعل از «فرش، یفرش، فرشاً» است. فرشاً به معناى گسترانیدن و توسعه دادن است و در قرآن کریم دو بار در مورد زمین بکار رفته است.

• «الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشًا ...». (سوره بقره/ ۲۲)
• «وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا ...». (سوره ذاریات/ ۴۸)

منابع

• فرهنگ قرآن، جلد ۲۱، صفحه ۵۰۰.

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن	(اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن	آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن	تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی	تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
	دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن	تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن