جاعل (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از جاعل)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«جاعل»، از اسماى الهى به معناى ایجادکننده و تغییردهنده از حالتى به حالت دیگر آمده است.[۱]

در این آیات، جاعل به عنوان صفت خدا مورد نظر است:

  • «وَإِذْ قَالَ رَبُّک لِلْمَلاَئِکةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِیهَا مَن یفْسِدُ فِیهَا..‌.». (سوره بقره/۳۰)
  • «وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا..‌.». (سوره بقره/۱۲۴)
  • «إِذْ قَالَ اللّهُ...وَجَاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوک...‌». (سوره آل عمران/۵۵)
  • «وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَیهَا صَعِیدًا جُرُزًا». (سوره کهف/۸)
  • «...اِنّا رادّوهُ اِلَیک وجاعِلوهُ مِنَ المُرسَلین». (سوره قصص/۷)
  • «اَلحَمدُلِلّهِ فاطِرِ السَّموتِ والاَرضِ جاعِلِ المَلئِکةِ رُسُلاً اُولى اَجنِحَة مَثنى وثُلثَ ورُبعَ...‌». (سوره فاطر/۱)

پانویس

  1. موسوعة له الاسماء الحسنى، ج‌۲، ص‌۶۱‌.

منابع

  • فرهنگ قرآن، ج۹.