دعای ۴۷ صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش دوازدهم)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فهرست دعاهای صحیفه سجادیه

متن دعای ۴۷ صحیفه سجادیه

شرح و ترجمه دعا:

بخش اول - بخش دوم - بخش سوم - بخش چهارم - بخش پنجم - بخش ششم - بخش هفتم - بخش هشتم - بخش نهم - بخش دهم - بخش یازدهم - بخش دوازدهم - بخش سیزدهم

وَ اشْفَعْ لِی أَوَائِلَ مِنَنِک بِأَوَاخِرِهَا، وَ قَدِیمَ فَوَائِدِک بِحَوَادِثِهَا، وَ لَا تَمْدُدْ لِی مَدّاً یقْسُو مَعَهُ قَلْبِی، وَ لَا تَقْرَعْنِی قَارِعَةً یذْهَبُ لَهَا بَهَائِی، وَ لَا تَسُمْنِی خَسِیسَةً یصْغُرُ لَهَا قَدْرِی وَ لَا نَقِیصَةً یجْهَلُ مِنْ أَجْلِهَا مَکانِی.

وَ لَا تَرُعْنِی رَوْعَةً أُبْلِسُ بِهَا، وَ لَا خِیفَةً أُوجِسُ دُونَهَا، اجْعَلْ هَیبَتِی فِی وَعِیدِک، وَ حَذَرِی مِنْ إِعْذَارِک وَ إِنْذَارِک، وَ رَهْبَتِی عِنْد تِلَاوَةِ آیاتِک.

وَ اعْمُرْ لَیلِی بِإِیقَاظِی فِیهِ لِعِبَادَتِک، وَ تَفَرُّدِی بِالتَّهَجُّدِ لَک، وَ تَجَرُّدِی بِسُکونِی إِلَیک، وَ إِنْزَالِ حَوَائِجِی بِک، وَ مُنَازَلَتِی إِیاک فِی فَکاک رَقَبَتِی مِنْ نَارِک، وَ إِجَارَتِی مِمَّا فِیهِ أَهْلُهَا مِنْ عَذَابِک.

وَ لَا تَذَرْنِی فِی طُغْیانِی عَامِهاً، وَ لَا فِی غَمْرَتِی سَاهِیاً حَتَّی حِینٍ، وَ لَا تَجْعَلْنِی عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ، وَ لَا نَکالًا لِمَنِ اعْتَبَرَ، وَ لَا فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ، وَ لَا تَمْکرْ بِی فِیمَنْ تَمْکرُ بِهِ، وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیرِی، وَ لَا تُغَیّرْ لِی اسْماً، وَ لَا تُبَدِّلْ لِی جِسْماً، وَ لَا تَتَّخِذْنِی هُزُواً لِخَلْقِک، وَ لَا سُخْرِیاً لَک، وَ لَا تَبَعاً إِلَّا لِمَرْضَاتِک، وَ لَا مُمْتَهَناً إِلَّا بِالانْتِقَامِ لَک.

وَ أَوْجِدْنِی بَرْدَ عَفْوِک، وَ حَلَاوَةَ رَحْمَتِک وَ رَوْحِک وَ رَیحَانِک، وَ جَنَّةِ نَعِیمِک، وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْفَرَاغِ لِمَا تُحِبُّ بِسَعَةٍ مِنْ سَعَتِک، وَ الِاجْتِهَادِ فِیمَا یزْلِفُ لَدَیک وَ عِنْدَک، وَ أَتْحِفْنِی بِتُحْفَةٍ مِنْ تُحَفَاتِک.

وَ اجْعَلْ تِجَارَتِی رَابِحَةً، وَ کرَّتِی غَیرَ خَاسِرَةٍ، وَ أَخِفْنِی مَقَامَک، وَ شَوِّقْنِی لِقَاءَک، وَ تُبْ عَلَیّ‏ تَوْبَةً نَصُوحاً لَا تُبْقِ مَعَهَا ذُنُوباً صَغِیرَةً وَ لَا کبِیرَةً، وَ لَا تَذَرْ مَعَهَا عَلَانِیةً وَ لَا سَرِیرَةً.

ترجمه‌ها

ترجمه انصاریان

و نعمت این جهان را برایم به نعمت آن جهان بپیوند، و فوائد دیرینه‌ات را با تازه‌های آن توأم ساز، و آنقدر مهلتم مده که در اثر آن به سنگدلی دچار شوم، و مرا دچار مصیبتی که به آبرویم لطمه زند مساز، و به فرومایگی‌ای که قدر و منزلتم را بکاهد، و عیبی که باعث گمنامی‌ام شود دچار مکن،

و آن چنانم مترسان که نومید شوم، و آن گونه بیمم مده که در برابر آن هراسناک گردم، چنان کن که وحشتم از تهدیدت، و پرهیزم از اتمام حجّتت و هشدارت، و بیمناکی‌ام هنگام تلاوت آیاتت باشد،

و شبم را به بیداری برای عبادتت آباد ساز، و تنهاییم را برای شب زنده داری، و مجرّدماندنم را برای انس گرفتن با تو، و فرود آوردن حاجات به درگاه تو، و درخواست شدیدم از تو را برای آزادی از آتشت، و پناه دادن از عذابی که اهل جهنم گرفتار آن‌اند قرار ده،

و مرا مدت زمانی در طغیان و سرکشی سرگردان، و در گرداب نادانی بی‌خبر قرار مده، و مرا مایه پند پندگیران، و وسیله عبرت عبرت آموزان، و باعث گمراهی نظرکنندگان قرار مده، و مرا در جرگه آنان که گرفتار مکرت شده‌اند میاور، و دیگری را به جای من انتخاب مکن، و نامم را از دفتر اهل سعادت تغییر مده، و بدنم را دچار بلا مکن، و مرا مضحکه بندگانت و مسخره خود مساز، و جز تابع رضای خود مگردان، و جز به انتقام گرفتن از دشمنات خدمتی به عهده من مگذار،

و از لذت عفو و شیرینی رحمت و رَوح و ریحان و بهشت نعیمت کامیابم کن، و مزه دل پرداختن به آنچه را که به آن علاقه داری به سبب غنای بی‌پایانت، و کوشش برای تقرّب جستن به حضرتت را به من بچشان، و ارمغانی از ارمغانهایت را نصیب من فرما،

و تجارتم را سودمند، و بازگشتم را بی‌خسارت گردان، و مرا از مقام خود بیمناک، و به لقایت مشتاق فرما، و به توبه‌ای خالص توفیق ده که هیچ گناه کوچک و بزرگ و ظاهر و باطنی را با آن باقی نگذاری

شرح‌ها

دیار عاشقان (انصاریان)

«وَ اشْفَعْ لِی أَوَائِلَ مِنَنِک بِأَوَاخِرِهَا وَ قَدِیمَ فَوَائِدِک بِحَوَادِثِهَا وَ لاَ تَمْدُدْ لِی مَدّاً یقْسُو مَعَهُ قَلْبِی

وَ لاَ تَقْرَعْنِی قَارِعَةً یذْهَبُ لَهَا بَهَائِی وَ لاَ تَسُمْنِی خَسِیسَةً یصْغُرُ لَهَا قَدْرِی وَ لاَ نَقِیصَةً یجْهَلُ مِنْ أَجْلِهَا مَکانِی

وَ لاَ تَرُعْنِی رَوْعَةً أُبْلِسُ بِهَا وَ لاَ خِیفَةً أُوجِسُ دُونَهَا اجْعَلْ هَیبَتِی فِی وَعِیدِک وَ حَذَرِی مِنْ إِعْذَارِک وَ إِنْذَارِک وَ رَهْبَتِی عِنْد تِلاَوَةِ آیاتِک

وَ اعْمُرْ لَیلِی بِإِیقَاظِی فِیهِ لِعِبَادَتِک وَ تَفَرُّدِی بِالتَّهَجُّدِ لَک وَ تَجَرُّدِی بِسُکونِی إِلَیک

وَ إِنْزَالِ حَوَائِجِی بِک وَ مُنَازَلَتِی إِیاک فِی فَکاک رَقَبَتِی مِنْ نَارِک وَ إِجَارَتِی مِمَّا فِیهِ أَهْلُهَا مِنْ عَذَابِک

وَ لاَ تَذَرْنِی فِی طُغْیانِی عَامِهاً وَ لاَ فِی غَمْرَتِی سَاهِیاً حَتَّى حِین وَ لاَ تَجْعَلْنِی عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ وَ لاَ نَکالاً لِمَنِ اعْتَبَرَ وَ لاَ فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ

وَ لاَ تَمْکرْ بِی فِیمَنْ تَمْکرُ بِهِ وَ لاَ تَسْتَبْدِلْ بِی غَیرِی وَ لاَ تُغَیرْ لِی اسْماً وَ لاَ تُبَدِّلْ لِی جِسْماً

وَ لاَ تَتَّخِذْنِی هُزُواً لِخَلْقِک وَ لاَ سُخْرِیاً لَک وَ لاَ تَبَعاً إِلاَّ لِمَرْضَاتِک وَ لاَ مُمْتَهَناً إِلاَّ بِالاِنْتِقَامِ لَک

وَ أَوْجِدْنِی بَرْدَ عَفْوِک وَ حَلاَوَةَ رَحْمَتِک وَ رَوْحِک وَ رَیحَانِک وَ جَنَّةِ نَعِیمِک

وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْفَرَاغِ لِمَا تُحِبُّ بِسَعَة مِنْ سَعَتِک وَ الاِجْتِهَادِ فِیمَا یزْلِفُ لَدَیک وَ عِنْدَک وَ أَتْحِفْنِی بِتُحْفَة مِنْ تُحَفَاتِک

وَ اجْعَلْ تِجَارَتِی رَابِحَةً وَ کرَّتِی غَیرَ خَاسِرَة وَ أَخِفْنِی مَقَامَک وَ شَوِّقْنِی لِقَاءَک

وَ تُبْ عَلَی تَوْبَةً نَصُوحاً لاَ تُبْقِ مَعَهَا ذُنُوباً صَغِیرَةً وَ لاَ کبِیرَةً وَ لاَ تَذَرْ مَعَهَا عَلاَنِیةً وَ لاَ سَرِیرَةً»:

و اوائل نعمت هایت را درباره من با اواخر آن و فوائد دیرینه خود را با تازه هاى آن توأم ساز، و چندان مهلتم مده که در اثر آن سنگدل شوم، و دچار مصیبتى که درخشانى چهره ام را ببرد مساز، و بر من پستى اى که منزلتم را پائین آورد و عیبى که موجب گمنامیم گردد مفرست، و مرا چنان مترسان که بر اثر آن نومید شوم، و آن گونه بیمم مده که در برابر آن هراسناک گردم، چنان کن که ترسم از تهدید تو و پرهیزم از اتمام حجتت و بیمناکیم هنگام تلاوت آیاتت باشد.

شبم را به بیدارى جهت عبادتت آباد ساز، و خلوت گزیدنم را براى شب زنده دارى، و تنهائیم را جهت انس یافتن با خودت، و فرود آوردن بار حاجتهایم را بر درگاهت و درخواست مؤکدم را از تو براى رهایى از آتشت و پناه دادن از عذابى که اهل جهنّم دچار آنند قرار ده.

و مرا مدت زمانى، در طغیانم سرگردان، و در گرداب نادانى بیخبر مگذار، و مایه پند پندپذیران، و وسیله عبرتِ عبرت گیران، و موجب گمراهى ناظران قرار مده، و در زمره کسانى که گرفتار مکرت شده اند میاور، و دیگرى را بجاى من مگزین، و نامم را از نیکبختى تغییر مده، و جسم را دچار بلا مکن، و مرا مضحکه بندگانت و مسخره خویش مساز،

و جز پیرو خوشنودى خود مگردان و جز به انتقام گرفتن از دشمنانت براى خود اى محبوب من به زحمت مینداز، و از لذت عفو و شیرینى رحمت و رَوح و ریحان بهشت نعیمت کامیابم گردان، و طعم دل پرداختن براى آنچه تو دوست دارى، و کوشش در کارى که موجب تقرّب جستن به تو است را به من بچشان، و تحفه اى از تحفه هایت به سویم بفرست.

و تجارتم را سودمند، و بازگشتم را بى زیان گردان، و مرا از مقام خودت ترسناک کن، و به لقایت مشتاق ساز، و به توبه اى خالص موفق دار که گناهان خرد و کلان و آشکار و نهان را با آن باقى نگذارى.