انگشتربخشی حضرت علی به مستمند و نزول آیه ولایت

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تقویم هجری قمری

روز واقعه:24 ذی الحجه
سال ۱۰ هجری قمری

در روایتی از حذیفة بن یمان -از صحابه معروف پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله- نقل شده: رسول خدا صلی الله علیه وآله، دامادش حضرت علی علیه‌السلام را به یمن اعزام نموده بود و چون خودش قصد حجة الوداع کرد به علی علیه‌السلام پیام داد که او نیز برای انجام حج به مکه رود.

آن دو در مکه معظمه به یکدیگر رسیدند و ما در آن هنگام همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودیم. روزی حضرت علی علیه‌السلام به جانب کعبه رفت و در آن جا به نماز مشغول بود و در آن هنگام مستمندی از راه رسید و از مردم درخواست کمک می‌کرد و چون به حضرت علی علیه‌السلام رسید، آن حضرت در حال رکوع بود و در همان حال انگشتر خود را از دستش بیرون آورد و آن را به مستمند بخشید.

ما که در حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله بودیم، مشاهده نمودیم که بر آن حضرت آیه‌ای نازل گردید و آن حضرت آیه جدیدالنزول را برای ما قرائت کردند و آن عبارت بود از: «اِنَّما وَلیّکمُ الله وَ رَسُولُهُ وَالَّذینَ آمَنوا الَّذینَ یقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤتُونَ الزَّکاةَ وَ هُم راکعُونَ».[۱]

پیامبر صلی الله علیه و آله برای نزول این آیه -که به «آیه ولایت» معروف است-، تکبیر گفت و سپس به ما فرمود: برخیزید برویم ببینیم این صفاتی را که خداوند متعال در این آیه بیان کرده است، درباره چه کسی می‌باشد؟ چون پیامبر صلی الله علیه و آله وارد مسجدالحرام گردید، فرد مستمندی را دید و از او پرسید: از کجا می‌آیی؟ گفت: از نزد آن مرد نمازگذار می‌آیم که حلقه انگشتری خود را در حال رکوع به من بخشید. پیامبر صلی الله علیه و آله بار دیگر تکبیر گفت و جلوتر رفت تا به علی علیه‌السلام رسید و از او پرسید: ای علی! امروز بر تو چه گذشت؟

حضرت علی علیه‌السلام داستان مرد نیازمند و انگشتربخشیدن خود به وی را برای رسول خدا صلی الله علیه و آله بازگو کرد و پیامبر صلی الله علیه و آله با شنیدن آن داستان برای بار سوم تکبیر گفت.[۲]

البته در منابع متعدد دیگر، محل نزول این آیه، مسجد پیامبر در مدینه ذکر گردیده است.[۳]

به هر حال، این فضیلت دیگری برای مولای متقیان امیرمؤمنان علیه‌السلام است که در قرآن مجید بیان گردید و خداوند متعال با نزول چنین آیاتی، زمینه معرفی آن حضرت را برای جانشینی رسول خدا صلی الله علیه و آله فراهم می‌کرد تا پس از رحلت آن حضرت، امت اسلام بدون رهبر و پیشوا نماند.

پانویس

  1. سوره مائده، آیه ۵۵.
  2. مسارالشیعه، شیخ مفید، ص ۲۳؛ الاقبال بالاعمال الحسنة، سید بن طاووس، ج ۲، ص ۲۴۱ و ۳۶۸.
  3. طبرسی، مجمع البیان، ج۳، ص۲۳۱؛ شوشتری، احقاق الحق، ج۲، ص۳۹۹؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص‌۲۰۹‌-‌۲۳۹.

منابع

پیوندها