قاموس قرآن: إدّ

«إدّ»، به چیز ناپسند و زشت و شگفت‌آور معنا شده و تنها یک بار در قرآن کریم بکار رفته است.

إدّ در قرآن

«اِدّ» (بر وزن ضِدّ) به معنی كار ناپسند و منكر بزرگ و بسيار زشت است؛ در قرآن آمده است: «وَ قٰالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمٰنُ وَلَداً * لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئاً إِدّاً» گفتند: خدا پسری گرفته است. حقا كه چيزی شگفت آور و ناپسند آورده‌ايد (گفته‌ايد).

فیروزآبادی در «قاموس المحیط» گويد: الإدّ و الإدّة العجب و الامر الفظيع و الداهية و المنكر». ممكن است مراد از آيه فوق چيز شگفت آور باشد.

منابع

• قاموس قرآن، سید علی‌اکبر قرشی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن	(اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن	آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن	تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی	تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
	دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن	تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن