آیه 6 سوره انعام
| <<5 | آیه 6 سوره انعام | 7>> | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آیا ندیدند پیش از ایشان چه بسیار گروهی را هلاک نمودیم و حال آنکه در زمین به آنها قدرت و تمکّنی داده بودیم که شما را نداده‌ایم؟ و از آسمان بر آنها باران (رحمت ظاهر و رحمت باطن که کتاب آسمانی است) پیوسته فرستادیم و نهرها در زمین جاری ساختیم، پس چون نافرمانی کردند آنها را هلاک نمودیم و گروهی دیگر بعد از آنها پدید آوردیم.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
قرن: (بر وزن عقل) در اصل به معنى جمع كردن است. جماعتى را كه در يك زمان نزديك به هم زندگى مى كنند قرن گويند. يعنى جمع شده ها. «القرن: القوم المقترنون فى زمان واحد». جمع آن قرون است.
مكناهم: تمكين: قدرت دادن. «مكنّاهم» قدرت و امكان داديم به آنها.
مدرار: در: شير، به معنى كثرت نيز آيد. «در الحليب» يعنى شير زياد شد. مراد از آن، بهره و فائده است. مدرار: با فائده. مراد از «السماء» باران است. «أَرْسَلْنَا السَّماءَ عَلَيْهِمْ مِدْراراً» يعنى باران پر فائده را بر آنها فرستاديم.
انشأنا: نشأ: به وجود آمدن. انشاء: به وجود آوردن. انشأنا: به وجود آورديم.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ ما لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَ أَرْسَلْنَا السَّماءَ عَلَيْهِمْ مِدْراراً وَ جَعَلْنَا الْأَنْهارَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ «6»
آيا نديدند كه چه بسيار امت‌هاى پيش از آنان را هلاك كرديم، با آنكه در زمين به آنان جايگاه و توانى داده بوديم كه به شما نداده‌ايم؟ و (باران و بركت) آسمان را پى در پى برايشان فرستاديم و نهرهاى آب از زير پاهايشان جارى ساختيم، پس آنان را به كيفر گناهانشان هلاك كرديم و نسل ديگرى پس از آنان پديد آورديم.
نکته ها
«قرن» به امّتى گفته مى‌شود كه يكپارچه هلاك شده باشند. «1» به مردمى هم كه در يك زمان زندگى مى‌كنند، قرن گفته مى‌شود و چون معمولًا يك نسل، از 60 تا 100 سال طول مى‌كشد، از اين رو به 60 يا 80 يا 100 سال يك قرن مى‌گويند. «2»
كلمه «مدرار» به معناى ريزش فراوان و پى در پى باران و به مقدار نياز است. «3»
پیام ها
1- افرادى كه از تاريخ پند نمى‌گيرند، توبيخ مى‌شوند. «أَ لَمْ يَرَوْا»
2- كفّار صدر اسلام از تاريخ امّت‌هاى پيشين آگاه بودند و مى‌توانستند درس
«1». اقرب‌الموارد.
«2». تفاسير الميزان وكبيرفخررازى.
«3». تفسير مجمع‌البيان ذيل آيه 52 سوره هود.
جلد 2 - صفحه 414
بگيرند. «أَ لَمْ يَرَوْا»
3- توجّه به زوال نعمت‌ها و سرنگونى گنهكاران، از عوامل غفلت‌زدايى است. أَ لَمْ يَرَوْا ... فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ
4- تمدّن‌هايى قبل از اسلام وجود داشته؛ سپس منقرض شده‌اند. «أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ»
5- از روش‌هاى تربيتى قرآن اين است كه داستان‌هاى واقعى و آموزنده را براى عبرت مردم نقل مى‌كند. «أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ»
6- كيفر آنان كه از امكانات خداداد استفاده سوء كنند، نابودى است. «كَمْ أَهْلَكْنا»
7- به جاى «أرسلنا من السماء»، فرمود: «أَرْسَلْنَا السَّماءَ» (آسمان را براى شما فرستاديم) تا نهايت لطف الهى را بيان كند.
8- عملكرد مردم، عامل تحوّلات و حوادث تاريخى است. «فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ»
9- هلاكت مردم به سبب گناهانشان، از سنّت‌هاى الهى است. «فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ»
10- خداوند، علاوه بر عذاب آخرت، در اين دنيا هم كيفر مى‌دهد. «فَأَهْلَكْناهُمْ»
11- اگر امكانات در دست صالحان باشد، نماز را برپا مى‌دارند. «إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ» «1» ولى اگر در دست نااهلان بى ايمان باشد، فساد و گناه مى‌كنند. مَكَّنَّاهُمْ ... فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ
12- امكانات مادّى، مانع قهر و عذاب الهى نيست. مَكَّنَّاهُمْ ... فَأَهْلَكْناهُمْ آن گونه كه كافران خيال مى‌كردند: «نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوالًا وَ أَوْلاداً وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ» «2»
13- امكانات مادّى، رمز كاميابى نيست. مَكَّنَّاهُمْ ... فَأَهْلَكْناهُمْ چنانكه در جاى ديگر مى‌خوانيم: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى» «3»
14- دو نوع مرگ داريم: طبيعى كه با فرارسيدن أجل عمر انسان به پايان مى‌رسد
«1». حج، 41.
«2». سبأ، 35.
«3». علق، 6- 7.
جلد 2 - صفحه 415
و غير طبيعى كه به خاطر كيفر الهى و با حوادث غير منتظره است. «بِذُنُوبِهِمْ»
15- قدرتمندان گنهكار فكر نكنند دنيا هميشه به كامشان است، خداوند ديگران را جايگزين آنان مى‌كند. فَأَهْلَكْناهُمْ ... وَ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
