آیه 64 سوره غافر
<<63 | آیه 64 سوره غافر | 65>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
خداست آن که زمین را آرامگاه شما قرار داد و آسمان را (کاخی رفیع) برافراشت و شما را به نیکوترین صورتها بیافرید و از غذاهای لذیذ خوش به شما روزی داد، این خدا پروردگار شماست، زهی برتر و بزرگوار است خدای یکتا پروردگار عالمیان.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- قرار: مصدر است به معنى ثبات و نيز به معنى محلّ استقرار، در آيه معناى دوّم مراد است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ «64»
خداوند كسى است كه زمين را محل استقرار شما و آسمان را سر پناه قرار داد و شما را نقش بندى كرد، پس صورتهاى شما را نيكو نمود و از پاكيزهها به شما روزى داد، اين است خدايى كه پروردگار شماست، پس پر بركت و بلند مرتبه است خدايى كه پروردگار جهانيان است.
نکته ها
چند آيه قبل سخن از نعمتهاى زمانى نظير شب و روز بود، اين آيه نعمتهاى مكانى نظير زمين و آسمان را مطرح مىكند.
براى خداشناسى، هم توجّه به آيات آفاقى و طبيعى لازم است. الْأَرْضَ ... وَ السَّماءَ و هم آيات انفسى. صَوَّرَكُمْ ... رَزَقَكُمْ ...
در مورد خلقت انسان و اعطاى روح به او، خداوند به خود تبريك گفته و فرمود: «فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ» در اين آيه نيز كه موضوع آفرينش نيكوى انسان مطرح شد، خداوند به خود تبريك گفته و مىفرمايد: «فَتَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ»
پیام ها
1- زمين در آغاز مضطرب و متزلزل بوده است، خداوند آن را براى سكونت بشر آرام ساخته است. «جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَراراً»
2- آفرينش، هدفدار است. «لَكُمُ الْأَرْضَ»
3- زمين با همهى حركاتى كه دارد آرام است. «قَراراً»
4- در ميان موجودات، خداوند بهترين صورت را به انسان عطا كرده است.
«صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ»
5- زيبايى چهره، يكى از نعمتهاى الهى است. «فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ»
جلد 8 - صفحه 285
6- آنچه خداوند رزق ما قرار داده است، طيّبات و چيزهاى دلپسند و پاكيزه است و اگر انسان از غير طيّبات استفاده كند، سوء انتخاب ولجاجت خود اوست.
«رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ»
7- اندام زيبا و رزق طيّب جلوهى ربوبيّت الهى است. فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُمْ ...
ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ
8- آرامش زمين و بناى آسمان و آفرينش شما و روزى دادن با طيبات، همه و همه براى رشد دادن شما است. «ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ»
9- وجود خداوند، مايهى بركت و رحمت است. «فَتَبارَكَ اللَّهُ»
10- تمام هستى تحت تربيت خداوند، به سوى كمال در حركتند. «رَبُّ الْعالَمِينَ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص381
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم