آیه 60 سوره نمل

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَهَا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<59 آیه 60 سوره نمل 61>>
سوره : سوره نمل (27)
جزء : 20
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

یا آن خدایی که آسمانها و زمین را خلق کرده و از آسمان برای شما باران فرستاد تا به آن درختان و باغ و بستانها را در کمال سبزی و خرمی رویاندیم که هرگز شما (از پیش خود) قادر بر رویانیدن آن درختان نبودید؟ آیا با وجود خدای یکتا خدایی هست؟ (هرگز خدایی نیست) بلکه این مشرکان (از نادانی) روی (از خدا) می‌گردانند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Is He who created the heavens and the earth, and sends down for you water from the sky, whereby We grow delightful gardens, whose trees you could never cause to grow...? What! Is there a god besides Allah? Indeed, they are a lot who equate [others with Allah].

معانی کلمات آیه

  • بهجة: ذاتَ بَهْجَةٍ: شادى آور. بهجت: خوش منظر كه بيننده را شاد مى‏‌كند. فعل آن از باب «كرم يكرم» است.
  • يعدلون: آن از عدول است يعنى از حق عدول مى‌‏كنند، به نظر بعضى: غير خدا را با خدا برابر مى‏‌كنند.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


أَمَّنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَنْبَتْنا بِهِ حَدائِقَ ذاتَ بَهْجَةٍ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَها أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ «60»

كيست كه آسمان‌ها و زمين را آفريد؟ و از آسمان براى شما آب فرستاد، پس به وسيله‌ى آن، باغ‌هايى بهجت‌انگيز رويانيد؛ كار شما نبود كه درختانش را برويانيد، آيا معبودى با خداست؟ (نه) بلكه آنان قومى منحرفند.

نکته ها

«حَدائِقَ»، جمع «حديقه»، به معناى باغى است كه ديوار داشته باشد، نظير حدقه‌ى چشم.

پیام ها

1- تفكّر در آفرينش، بهترين راه وصول به خداست. «أَمَّنْ خَلَقَ»

2- هر درخت و گياهى كه مى‌رويد، زير نظر خداوند و با اراده‌ى اوست. «فَأَنْبَتْنا»

3- اعمال قدرت الهى، از طريق اسباب عادّى است. «فَأَنْبَتْنا بِهِ»

4- زيبايى دل‌انگيز، يك ارزش است. «ذاتَ بَهْجَةٍ»

5- طورى سخن بگوييم كه همه بفهمند. (خواصّ و اسرار گياهان را همه‌

جلد 6 - صفحه 442

نمى‌فهمند، ولى شادابى وزيبايى سبزه وگل‌ها را همه درك مى‌كنند. «حَدائِقَ ذاتَ بَهْجَةٍ»

6- وقتى به قدرت خدا پى مى‌بريم كه به ناتوانى خود- حتّى براى روياندن يك درخت- پى ببريم. «ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا»

7- با سؤال‌هاى پيام‌دار، وجدان‌ها را بيدار كنيم. أَمَّنْ خَلَقَ‌ ... أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ‌

8- جلوى شبهات را بگيريد. آفرينش آسمان‌ها و زمين، مدعى ندارد، ولى كشت و زرع، مدعى دارد. بعضى مى‌گويند: ما منطقه را سبز و آباد كرديم. و لذا خداوند مى‌فرمايد: «ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَها» و در جاى ديگر مى‌فرمايد:

«أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ» «1» آيا شما كشت و زراعت مى‌كنيد يا ما؟

9- توحيد، راه مستقيم و شرك، راه انحرافى است. «يَعْدِلُونَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص475

منابع