آیه 53 سوره طه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْ نَبَاتٍ شَتَّىٰ

مشاهده آیه در سوره


<<52 آیه 53 سوره طه 54>>
سوره : سوره طه (20)
جزء : 16
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

همان خدایی که زمین را آسایشگاه شما قرار داد و در آن راهها برای شما پدید آورد؛ و هم از آسمان آب نازل کرد تا به آن آب آسمانی انواع نباتات مختلف از زمین برویانیدیم.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He, who made the earth for you a cradle, and in it threaded for you ways, and sent down water from the sky, and with it We brought forth various kinds of vegetation.

معانی کلمات آیه

مهدا: آماده شده. آن در اصل به معنى آماده كردن است در آيه، مصدر به معنى مفعول است «مهد الفراش: بسطه و وطأه».

سلك: سلك (به فتح- س): داخل شدن و داخل كردن‏ سَلَكَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا: در زمين براى شما راهها قرار داد.

شتى: شتّ و شتات و شتيت: پراكنده كردن و پراكنده شدن، شتيت به معنى وصف نيز آيد يعنى متفرق و پراكنده. جمع آن شتى است و جمع شت، اشتات آيد. آن در آيه به معنى مختلفها است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ سَلَكَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْ نَباتٍ شَتَّى «53»

خدايى كه زمين را براى شما بستر آسايش قرار داد وراههايى را در آن براى شما ايجاد كرد و از آسمان آبى فرستاد، پس به واسطه‌ى آن، انواع زوج‌هاى گوناگون گياهان را (از خاك) بيرون آورديم.

نکته ها

عبارت‌ «سَلَكَ لَكُمْ» را مى‌توان دو گونه معنا كرد؛ الف: راهها وجاده‌هايى كه خداوند براى عبور انسان در زمين قرار داده است. ب: راههاى كسب درآمد. «1»

حضرت موسى عليه السلام در معرفى خداوند به فرعون فرمود: پروردگار ما كسى است كه همه چيز را آفريد و هدايت كرد، و در اين آيات به نمونه‌هايى از هدايت الهى در طبيعت اشاره مى‌فرمايد؛ زمينى كه مهد آسايش انسان‌هاست، راههاى زمينى كه وسيله ارتباط واتصال مناطق به يكديگرند، باران و گياهان گوناگون كه قانون زوجيّت را به همراه دارند.

زمانى نعمت‌هاى خداوند متعال را بهتر مى‌شناسيم كه خلاف آن را فرض نماييم، مثلًا اگر اين زمين، آرام نبود وحركتش كُند يا تند بود، باران نمى‌باريد يا زمين آن را جذب نمى‌كرد، روئيدنى‌ها وچشمه‌ها در آن نبود، و يا ... آيا باز هم «مَهد» به شمار مى‌رفت؟!

پیام ها

1- همان گونه كه طفل، در مهد و گهواره براى زندگىِ خارج از آن رشد مى‌يابد، انسان نيز بايد در مهد زمين براى زندگى بيرون از زمين يعنى جهان آخرت رشد كند. «2» «مَهْداً»

2- زمين، آسايشگاه انسان است، همه نيازهاى او را تأمين مى‌كند، مرده و زنده‌ى او را حمل كرده و به امر الهى مسخّر اوست. «مَهْداً»


«1». تفسير راهنما.

«2». تفسير الميزان.

جلد 5 - صفحه 354

3- آفرينش وشرايط زمين هدفدار و براى انسان است. جَعَلَ لَكُمُ‌ ... سَلَكَ لَكُمْ‌

4- نظام آفرينش بر اساس اصل عليت و سبب و مسبب است. «فَأَخْرَجْنا بِهِ»

5- توجّه به قانون زوجيّت در گياهان، از معجزات علمى قرآن است. «1» «أَزْواجاً مِنْ نَباتٍ»


«1». تفسير الميزان.

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع