آیه 4 سوره زخرف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ

مشاهده آیه در سوره


<<3 آیه 4 سوره زخرف 5>>
سوره : سوره زخرف (43)
جزء : 25
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و همانا این کتاب نزد ما در لوح محفوظ که اصل مخزن کتب آسمانی است بسی بلند پایه و محکم اساس است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

and it is sublime and wise with Us in the Mother Book.

معانی کلمات آیه

  • ام الكتاب: اصل كتاب و منشأ كتاب (لوح محفوظ).[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


سیمای سوره زخرف‌

اين سوره هشتاد و نه آيه دارد و به جز آيه‌ى 45، بقيه آيات آن در مكّه نازل شده است.

نام اين سوره از آيه 35 گرفته شده كه در آن كلمه «زخرف» بكار رفته است. زخرف به معناى طلا و نقره و زينت مى‌باشد.

عمده مطالب اين سوره درباره‌ى قرآن و نبوّت، عكس العمل مخالفان انبيا، دلايل توحيد و مبارزه با شرك و بيان بخشى از تاريخ انبيا و صحنه‌هاى معاد است.

نكته جالب توجّه آنكه هفت سوره پى در پى قرآن با حروف مقطعه‌ «حم» آغاز مى‌شود. سوره‌هاى غافر، فصّلت، شورى‌، زخرف، دخان، جاثيه و احقاف كه حواميم سبعه يا سوره‌هاى آل حم گفته مى‌شوند.

جلد 8 - صفحه 434


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

حم «1» وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ «2» إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ «3»

حا، ميم. به كتاب روشنگر سوگند. همانا ما آن را قرآنى عربىّ قرار داديم باشد كه در آن تعقّل كنيد.

وَ إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ «4»

و همانا آن در امّ الكتاب (لوح محفوظ) است كه نزد ما بلند مرتبه و حكمت‌آميز و استوار است.

نکته ها

ويژگى‌هاى قرآن به عنوان يك كتاب آسمانى، آن است كه:

روشن و روشنگر است. «مبين»

از سرچشمه علم الهى است. «فِي أُمِّ الْكِتابِ»

جايگاه معنوى دارد. «لَدَيْنا»

لفظ و محتواى آن بلند مرتبه و بلند پايه است. «على»

محتواى آن حكمت‌آميز و استوار است. «حَكِيمٌ»

كلمه‌ى «قرآن» از ريشه‌ى «قرأ» به معناى كتاب خواندنى است.

كلمه‌ى «عربى» از «عرب» به معناى واضح و آشكار است. زبان عربى، يعنى زبانِ گويا و

جلد 8 - صفحه 435

بدونِ ابهام.

پیام ها

1- ميان حروف مقطّعه و نزول قرآن رابطه است. اين كتاب از همين حروفِ الفبا تأليف يافته است. «حم وَ الْكِتابِ»

2- قرآن، مقدّس و قابل سوگند است. «الْكِتابِ»

3- سوگند به غير خداوند نيز جايز است. «وَ الْكِتابِ»

4- گرچه بعضى از آيات قرآن متشابه است، ولى بيشتر آيات آن شفّاف، روشن قابل فهم است. «الْكِتابِ الْمُبِينِ»

5- قرآن، بر عربى بودن زبان خود تأكيد دارد. «قُرْآناً عَرَبِيًّا»

6- انتخاب راه خدا، بايد از طريق تعقّل باشد نه تعبّد. قُرْآناً عَرَبِيًّا ... تَعْقِلُونَ‌

7- وظيفه ما تبليغ دين است گرچه در اثر پذيرى مردم ترديد است. «قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ»

8- همه‌ى كتب آسمانى به يك كتاب واحد كه مادر همه‌ى كتاب‌هاست باز مى‌گردد. «إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتابِ»

9- حقيقت قرآن در لوح محفوظ و نزد خداوند است. «فِي أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا»

10- هر كس اهل تعقّل باشد، حتماً از قرآن بهره‌مند خواهد شد. «لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ»

11- دست بشر به همه معارف بلند قرآن نخواهد رسيد. «لَعَلِيٌّ»

12- گذشت زمان و پيشرفت علوم بشرى، از استحكام قرآن نمى‌كاهد. «حَكِيمٌ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص7

منابع