آیه 45 سوره احزاب

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا

مشاهده آیه در سوره


<<44 آیه 45 سوره احزاب 46>>
سوره : سوره احزاب (33)
جزء : 22
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

ای پیامبر (گرامی) ما تو را به رسالت فرستادیم تا (بر نیک و بد خلق) گواه باشی و (خوبان را به رحمت الهی) مژده دهی و (بدان را از عذاب خدا) بترسانی.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

O Prophet! Indeed We have sent you as a witness, as a bearer of good news and as a warner

معانی کلمات آیه

«شَاهِداً»: گواهی دهنده به حق. یعنی وجود مبارک پیغمبر، با اوصاف و اخلاق زیبایش، و ارائه برنامه‌های سازنده مکتوب در قرآن و منظور در افعال و اقوالش، گواه بر حقّانیّت مکتب آسمانی اسلام است. گواه بر احوال و اعمال امت اسلامی است، همان گونه که هر پیغمبری شاهد و گواه بر امت خویش است، و جملگی پیغمبران چنین گواهی و شهادتی را در روز قیامت اداء خواهند فرمود. «مُبَشِّراً»: مژده دهنده مؤمنان به بهشت و سعادت سرمدی. «نَذِیراً»: بیم دهنده کافران به دوزخ و عذاب ابدی.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً «45»

اى پيامبر! همانا ما تو را گواه (بر مردم) و بشارت دهنده و بيم‌دهنده فرستاديم.

وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً «46»

و (نيز) دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او و چراغى تابان (قرار داديم).

نکته ها

در اين دو آيه، نقش پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در جامعه بيان شده است.

او مردم را به سوى خدا دعوت مى‌كند و شيوه‌ى او در اين دعوت، بشارت و انذار است، امّا نه فقط با زبان، بلكه عمل او نيز حجّت بر مردم و الگويى براى آنان است.

پیام ها

1- بايد نقش و مسئوليّت افراد را به آنان و جامعه اعلام كرد. يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ‌ ...

2- در برابر نيش‌ها و آزار دشمن، تجليل لازم است. أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ ...

(در آيه‌ى بعد مى‌خوانيم: «وَ دَعْ أَذاهُمْ»)

3- پيامبر بر اعمال مردم گواه است. «شاهِداً»

4- كسى مى‌تواند بشارت و هشدار دهد كه بر اعمال و رفتار مردم شاهد و در صحنه حاضر باشد. «شاهِداً وَ مُبَشِّراً»

5- در تبليغ و تربيت، بشارت و انذار هر دو لازم است. «مُبَشِّراً وَ نَذِيراً»

6- بشارت و انذار، وسيله‌ى دعوت انبياست. «مُبَشِّراً وَ نَذِيراً وَ داعِياً»

7- انبيا مردم را به سوى خدا دعوت مى‌كنند، نه خود. «داعِياً إِلَى اللَّهِ»

8- انبيا نيز در برابر خداوند از خود استقلالى ندارند و موفقيّت و دعوت آنان با اذن الهى است. «بِإِذْنِهِ»

9- پيامبر در جامعه، چراغ هدايتى است كه نور آن سبب رشد، حركت و تشخيص‌ است. «سِراجاً مُنِيراً»

جلد 7 - صفحه 381

پانویس

منابع