آیه 3 سوره تحریم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَىٰ بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ ۖ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَٰذَا ۖ قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ

مشاهده آیه در سوره


<<2 آیه 3 سوره تحریم 4>>
سوره : سوره تحریم (66)
جزء : 28
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

وقتی پیغمبر با بعضی زنان خود (یعنی با حفصه راجع به ماریه یا راجع به ریاست ابوبکر و عمر) سخنی به راز گفت و آن زن (چون خیانت کرده و دیگری یعنی عایشه را) بر سرّ پیغمبر آگه ساخت و خدا به رسولش خبر داد او بر آن زن برخی را اظهار کرد و به رویش آورد و برخی را پرده‌داری نمود و اظهار نکرد؛ چون او را از افشاء آن سرّ آگاه ساخت آن زن گفت: رسولا، تو را که واقف ساخت (که من سرّ تو بر کسی فاش کرده‌ام)؟ رسول گفت: مرا خدای دانای آگاه خبر داد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

When the Prophet confided a matter to one of his wives, but when she divulged it [instead of guarding the secret] and Allah apprised him about it, he acquainted [her] with part of the matter and ignored part of it. So when he told her about it, she said, ‘Who informed you about it?’ He said, ‘The All-knowing and the All-aware has informed me.’

معانی کلمات آیه

«أَسَرَّ»: پنهانی بیان کرد. به گونه راز بیان داشت. «بَعْضِ»: یکی. فردی. «حَدِیثاً»: سخن. کلام. «نَبَّأَتْ بِهِ»: خبر داد به آن. «أَظْهَرَهُ»: آن را اطّلاع داد. «عَرَّفَ»: شناساند. بازگو نمود.

نزول

سبب نزول آیه چنین بوده که ماریه قبطیه کنیز پیامبر خدمتکارى وى را در حجرات زوجات او می‌نمود تا روزى که نوبه حفصه بود و حفصه به خاطر انجام کارى از حجره خود بیرون رفته بود، پیامبر با ماریه در حجره حفصه خلوت نمود وقتى حفصه از این موضوع باخبر گردید. در خشم شد و گفت: یا رسول الله امروز که نوبه من بود در حجره من با ماریه خلوت نمودى. پیامبر با حالت حیا فرمود: از این به بعد ماریه را بر خود حرام کرده ام و با او خلوت نخواهم کرد و در عین حال رازى پنهانى را براى تو خواهم گفت که اگر آن را افشا کنى لعنت خدا و فرشتگان و مردم بر تو باد.

حفصه گفت: یا رسول الله آن راز پنهانى چیست؟ پیامبر فرمود: ابوبکر بعد از من خلافت را بدست خواهد گرفت و سپس بعد از او پدرت عمر به خلافت خواهد رسید، حفصه گفت: یا رسول اللّه چه کسى این خبر را به تو داده است؟ پیامبر فرمود: خداوند این خبر را به من داده است. حفصه موضوع راز پنهانى را در همان روز به عائشه گفت و عائشه نیز آن را به پدرش ابوبکر گفت و ابوبکر هم آن را به عمر خبر داد و گفت: عائشه این خبر را از حفصه ذکر نموده است ولى من به قول عائشه اطمینان ندارم و تو از دخترت حفصه سؤال کن و حقیقت قضیه را کشف بنما، عمر نزد دخترش حفصه آمد و خبرى را که عائشه از قول او به پدرش گفته، سؤال کرد. حفصه منکر آن خبر گردید و گفت: من چنین چیزى را نگفته ام. عمر اصرار نمود و گفت: اگر واقعاً این خبر را از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیده اى به من بگو تا اطمینان حاصل کنیم. حفصه گفت: بلى چنین موضوعى را از پیامبر شنیده ام سپس چهار نفر مزبور یعنى ابوبکر و دخترش عائشه و عمر با دخترش حفصه تصمیم گرفتند که همگى این خبر را از خود پیامبر بشنوند در این هنگام جبرئیل نازل شد و این سوره را با این آیه از براى رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل گردانید.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلى‌ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَها بِهِ قالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هذا قالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ «3»

و آن گاه كه پيامبر به بعضى از همسرانش سخنى را به راز گفت، پس چون آن زن، راز را (به ديگرى) خبر داد و خداوند، (افشاى) آن را بر پيامبر ظاهر ساخت، و پيامبر بعضى (از افشاگرى‌هاى آن زن را به او) اعلام و از بيانِ برخى اعراض نمود. پس چون به آن زن خبر داد، (زن) گفت: چه كسى تو را از اين خبردار كرد؟ پيامبر فرمود: خداوند داناى خبير به من خبر داد.

جلد 10 - صفحه 123

پیام ها

1- زن بايد رازدار باشد تا همسرش بتواند اسرارش را به او بگويد. «وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلى‌ بَعْضِ أَزْواجِهِ»

2- بيان برخى مطالب براى تمام افراد خانواده، ضرورتى ندارد. «إِلى‌ بَعْضِ أَزْواجِهِ»

3- آبروى افراد خطاكار را حفظ كنيد و نام آن‌ها را نبريد. بَعْضِ أَزْواجِهِ‌ ... نَبَّأَتْ بِهِ‌

4- زنان پيامبر، معصوم نبودند، زيرا رازدار آن حضرت نبودند. أَسَرَّ النَّبِيُ‌ ... نَبَّأَتْ‌

5- پيامبر اسلام نيز گرفتار مسائل خانوادگى بود. أَسَرَّ النَّبِيُ‌ ... نَبَّأَتْ بِهِ‌

6- خداوند به پيامبرش عنايت ويژه دارد و مشت كسانى را كه نسبت به پيامبر وفادار نيستند باز مى‌كند. نَبَّأَتْ بِهِ‌ ... أَظْهَرَهُ اللَّهُ‌

7- رهبر جامعه نبايد از مسائل داخلى وخانوادگى خود غافل باشد. «أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ»

8- خداوند از طريق غيب، پيامبرش را آگاه مى‌كند. «أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ»

9- لغزش‌ها را به خود افراد بگوييد نه ديگران. «عَرَّفَ بَعْضَهُ»

10- در مديريّت، گاهى تغافل و سعه صدر لازم است. «وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ»

11- تمام لغزش‌هاى خطاكاران را به رخ آنان نكشيد. «وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ»

12- آن كه اسرار ديگران را سرّى فاش مى‌كند، احتمال بدهد كه سرّ او نيز فاش شود. نَبَّأَتْ بِهِ‌ ... نَبَّأَها بِهِ‌

13- سرچشمه علم انبيا، علم الهى است. «نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ»

14- منبع خبر و خبردهنده، بايد عالم و خبير باشد. «نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ» (خبرى قابل ارزش و استناد است كه بر پايه علم و آگاهى باشد.)

15- افشاگرى خداوند نشانه حضور و نظارت او و ايمان به حضور خداوند عليم و خبير، مى‌تواند انسان را از هرگونه گناه و توطئه باز دارد. «الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.

منابع