آیه 35 سوره جاثیة

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

ذَٰلِكُمْ بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<34 آیه 35 سوره جاثیة 36>>
سوره : سوره جاثیة (45)
جزء : 25
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

این عذاب شما کیفر آن است که به آیات خدا تمسخر کردید و مغرور زندگانی دنیا شدید. پس کافران امروز از آتش دوزخ رهایی ندارند و هیچ عذر و توبه ایشان نپذیرند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

That is because you took the signs of Allah in derision, and the life of the world had deceived you.’ So today, they will not be brought out of it, nor will they be asked to propitiate [Allah].

معانی کلمات آیه

  • يستعتبون: عتبى: رضايت و خوشنودى. اعتاب: راضى كردن. استعتاب: طلب رضايت.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


ذلِكُمْ بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آياتِ اللَّهِ هُزُواً وَ غَرَّتْكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا فَالْيَوْمَ لا يُخْرَجُونَ مِنْها وَ لا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ «35»

اين به خاطر آن است كه شما آيات خدا را مسخره گرفتيد و زندگى دنيا مغرورتان كرد. پس امروز نه از آتش دوزخ خارج مى‌شوند و نه از آنان خواسته مى‌شود كه رضايت خدا را بخواهند.

نکته ها

«استعتاب» به معناى درخواست چيزى است كه رنج و غم را برطرف كند، نظير عذرخواهى.

در اين چند آيه‌اى كه گذشت جلوه‌اى از دادگاه قيامت ترسيم شده است:

1. همه در قيامت جمع مى‌شوند. «يَجْمَعُكُمْ»

2. باطل گرايان در آن روز خسارت خود را مى‌بينند. «يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ»

3. هر امّتى به سوى كتابش خوانده مى‌شود. «كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعى‌ إِلى‌ كِتابِهَا»

4. كتاب، گواه بر رفتار است. «هذا كِتابُنا يَنْطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ»

5. مردم دو دسته شده، گروهى در رحمت و گروهى اهل دوزخند.

6. به دوزخيان دلايل كيفر تفهيم مى‌شود. فَاسْتَكْبَرْتُمْ‌ ... اجْتَرَحُوا السَّيِّئاتِ‌

7. كيفر متناسب با جرم است. «نَنْساكُمْ كَما نَسِيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا»

8. عوارض و آثار سوء گناهان دامنگير مى‌شود و راه خروج و عذرخواهى بسته است.

مهم‌ترين عامل بدبختى، مغرور شدن به دنيا و تمسخر و تشكيك است.

جلد 8 - صفحه 543

پیام ها

1- دليل كيفر را به مجرم بگوييد. ذلِكُمْ بِأَنَّكُمُ‌ ...

2- به زندگى دنيا، دلشاد و مغرور و سرمست شدن، انسان را به استهزاى حقايق مى‌كشاند. «اتَّخَذْتُمْ آياتِ اللَّهِ هُزُواً»

3- از دنيا انتقاد نشده، بلكه از مغرور شدن به آن انتقاد شده است. «غَرَّتْكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا»

4- براى كسانى كه مكتب آسمانى را تحقير و استهزا كنند نه راه نجات است و نه راه عذرخواهى و عذرپذيرى. لا يُخْرَجُونَ‌ ... لا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ‌

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص120

منابع