آیه 27 سوره روم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ ۚ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

مشاهده آیه در سوره


<<26 آیه 27 سوره روم 28>>
سوره : سوره روم (30)
جزء : 21
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و او خدایی است که نخست خلایق را بیافریند و آن‌گاه (به عالم معاد) باز گرداند و این اعاده (مثل ایجاد) بر او بسیار سهل و آسان است و آن ذات یکتا را در آسمانها و زمین مظهر و مثالی عالی‌تر (از حد وصف و تعقل) است و مقتدر کامل و دانا (به حقایق امور) تنها اوست.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

It is He who originates the creation, and then He will bring it back—and that is more simple for Him. His is the loftiest description in the heavens and the earth, and He is the All-mighty, the All-wise.

معانی کلمات آیه

  • اهون: آسانتر. هون بفتح اول به معنى آسانى است «هان عليه الامر سهل».
  • المثل: اين كلمه به معنى صفت، دليل، عبرت، علامت، حديث و مانند آنست، مراد از آن در آيه معناى اول مى‏‌باشد.[۱]

نزول

عکرمة گوید: کفار از موضوع احیاء موتى و زنده شدن مردم پس از مرگ در شگفتى و تعجب افتاده بودند سپس این آیه نازل گردید.[۲]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ «26»

و هر كه در آسمان‌ها و زمين است از آن اوست، همه براى او فرمانبردارند.

وَ هُوَ الَّذِي يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلى‌ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «27»

و او كسى است كه آفرينش را آغاز مى‌كند، سپس آن را (باز مى‌گرداند و) تجديد مى‌كند و اين كار براى او (از آفرينش نخستين) آسان‌تر است، و قدرت برتر در آسمان‌ها و زمين مخصوص اوست؛ و او غلبه‌ناپذير و دانا به حقايق امور است.

نکته ها

مراد از «مَنْ فِي السَّماواتِ» يا فرشتگانى هستند كه مطيع فرمان خدايند و يا موجوداتِ صاحب شعور ديگرى كه هنوز براى بشر شناخته نيست.

«1». بقره، 260.

جلد 7 - صفحه 194

پیام ها

1- در جهان بينى الهى، همه‌ى هستى آگاهانه و خاضعانه، تسليم و سرسپرده‌ى خداى متعال هستند. «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ»

2- خداوند در همه چيز يكتاست:

در مالكيّت: «لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ»

در عبادت: «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ»

در خالقيّت: «هُوَ الَّذِي يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ»

در كمالات: «وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلى‌»

3- توجّه به آفرينش ابتدايى، كليد آشنايى با معاد است. «يَبْدَؤُا- ثُمَّ يُعِيدُهُ»

4- مطابق فهم مردم سخن بگوييد. (با اين كه براى خداوند هيچ كارى سخت‌تر و يا آسان‌تر از كار ديگر نيست ولى باز هم كلمه‌ى‌ «أَهْوَنُ» به كار رفته است.)

5- صفات خداوند از تصوّر و قلم و بيان انسان، برتر است. «وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلى‌»

6- هيچ كس و هيچ چيز را با خداوند مقايسه نكنيد. «وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلى‌»

7- مقتضاى حكمت وقدرت الهى، پيدايش معاد است. ثُمَّ يُعِيدُهُ‌ ... هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‌

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی ، ج‏8، ص: 188
  2. پرش به بالا تفسیر ابن ابى حاتم.

منابع