آیه 176 سوره صافات
<<175 | آیه 176 سوره صافات | 177>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
آیا کافران (به تمسخر، از تو) عذاب ما را با تعجیل میطلبند؟
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«یَسْتَعْجِلُونَ»: بشتاب میخواهند. زود فرا رسیدن را میخواهند مراد از عذاب مذکور در آیه، عذاب دنیوی و عذاب اخروی است
نزول
جویبر از ابن عباس روایت کند که کفار به رسول خدا صلى الله علیه و آله گفتند: یا محمد به ما بنمایان آن عذاب و شکنجه اى را که ما را از آن میترسانى و در آمدن چنین عذابى شتاب کن، سپس این آیه نازل گردید.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ «174» وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ «175» أَ فَبِعَذابِنا يَسْتَعْجِلُونَ «176»
پس تا مدّتى (معيّن از كفّار) روى بگردان. و (عناد و لجاجت) آنان را بنگر، پس به زودى (كيفر عنادشان را) خواهند ديد. پس آيا نسبت به نزول عذاب ما عجله دارند؟
فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ فَساءَ صَباحُ الْمُنْذَرِينَ «177»
پس هرگاه (عذاب ما) به آستانه آنان فرود آيد، اخطار شدگان چه بد صبحگاهى خواهند داشت.
تفسير نور(10جلدى)، ج8، ص: 72
وَ تَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ «178» وَ أَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ «179»
و تا مدّتى از آنان روى بگردان. و بنگر، پس به زودى خواهند ديد (كه عاقبتشان چه مىشود).
سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ «180» وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ «181» وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ «182»
پاك و منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزيز، از آن چه دربارهى او (مىپندارند و) توصيف مىكنند. و سلام بر همهى فرستادگان و سپاس و ستايش براى خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.
پیام ها
1- مربّى و رهبر، گاهى بايد به عنوان تهديد و اعتراض، به مردم لجوج و گمراه پشت كند. «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ»
2- كسى كه وعدههاى خداوند پشتوانهى پيروزى اوست، بايد از موضع قدرت برخورد كند. «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ»
3- اعراض و قهر بايد منطقى، الهى و موقّت باشد. (نه انتقامى، نفسانى و دائمى). «حَتَّى حِينٍ»
4- در برابر ناباورى كافران نسبت به تهديدهاى الهى، تكرار لازم است. دستور فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ... وَ أَبْصِرْ دوبار تكرار شده است.
5- ابتدا هشدار و تذكّر و اتمام حجّت، سپس قهر و عذاب. «فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ» در حالى است كه قبلًا انذار شدهاند. «الْمُنْذَرِينَ»
6- خداوند در همين دنيا، طعم تلخ شكست را به معاندان خواهد چشاند و شما مؤمنان، عاقبت آنان را مشاهده خواهيد كرد. «وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ»
7- تمام عزّتها از آنِ خداست. «رَبِّ الْعِزَّةِ»
جلد 8 - صفحه 73
8- نسبتهاى مشركان به خداوند و توصيفهاى آنان از او با مقام عزّت و ربوبيّت خداوند سازگار نيست. «سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ»
9- خداوند، سرچشمه تمام كمالات و زيبايىهاست. «الْحَمْدُ لِلَّهِ»
10- تنها خداوند شايسته ستايش است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ»
11- خداوند مالك و مدبّر تمام هستى است. «رَبِّ الْعالَمِينَ»
12- تمام هستى به سوى كمال و رشد است. «رَبِّ الْعالَمِينَ»
13- جهان آفرينش، جلوه و مظهر ربوبيّت خداوند و ربوبيّت خداوند مقتضى حمد و ستايش است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ»
«و الحمد للّه ربّ العالمين»
پانویس
- پرش به بالا ↑ لباب النقول فی اسباب النزول از سیوطى.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.