آیه 16 سوره فصلت

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا يُنْصَرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<15 آیه 16 سوره فصلت 17>>
سوره : سوره فصلت (41)
جزء : 24
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

ما هم بر هلاک آن قوم عاد باد تندی در ایّام نحس شوم فرستادیم تا به آنها عذاب ذلّت و خذلان را در دنیا بچشانیم در صورتی که خواری عذاب آخرت بیش از دنیاست و آنجا هیچ کس یاری آنها نخواهد کرد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

so We unleashed upon them an icy gale during ill-fated days, in order that We might make them taste a humiliating punishment in the life of the world. Yet the punishment of the Hereafter will be surely more disgraceful, and they will not be helped.

معانی کلمات آیه

  • صرصر: باد شديد الصوت يا باد بسيار سرد. تكرار لفظ دال بر مبالغه است اين كلمه سه بار در قرآن مجيد آمده و در هر سه، وصف بادى است كه بر قوم «عاد» و زيد و هلاكشان كرد. فصلت/ 16، قمر/ 19، حاقه/ 6، در مجمع فرموده: باد شديد الصوت، آن از صره به معنى صيحه، به قولى به معنى سرد است.
  • نحسات: نحس: شوم و شومى، مصدر و اسم آمده است، جمع آن در صورت اسم بودن «نحسات» است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي أَيَّامٍ نَحِساتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَخْزى‌ وَ هُمْ لا يُنْصَرُونَ «16»

پس ما بادى سرد و توفنده و مسموم كننده را در ايامى نحس بر آنان فرستاديم تا عذاب خوار كننده‌اى را در همين دنيا به آنان بچشانيم، و قطعاً عذاب آخرت رسوا كننده‌تر است و آنان يارى نخواهند شد.

نکته ها

در سوره‌ى «حاقّه» از آيه‌ى 6 به بعد درباره‌ى قوم عاد چنين مى‌خوانيم: قوم عاد توسط بادى سرد و مسموم كننده كه هفت شب و هشت روز بر آنان وزيد هلاك شدند و همچون تنه‌ى درخت خرما به زمين افتادند.

پیام ها

1- عوامل طبيعت، مأموران اجراى فرمان خداوند هستند. «فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً»

2- علّت عذاب الهى، عملكرد خود مردم است. «كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ‌- فَأَرْسَلْنا»

3- با اراده‌ى خداوند نقش سازنده‌ى باد، به نقش سوزنده تبديل مى‌شود. «رِيحاً صَرْصَراً»

4- قهر الهى، گاهى در يك لحظه قومى را نابود مى‌كند و گاهى به تدريج و در چند شبانه روز. «فِي أَيَّامٍ»

5- حوادث خوب و بد كه در طول روز يا شب اتفاق مى‌افتد، آن روزها و شب‌ها را به مبارك و نحس تقسيم مى‌كند. «أَيَّامٍ نَحِساتٍ»

6- تلخى‌هاى دنيا نسبت به آخرت در حدّ چشيدن است. «لِنُذِيقَهُمْ»

7- عاقبت استكبار، خوارى است. فَاسْتَكْبَرُوا ... عَذابَ الْخِزْيِ‌

8- كسانى كه با شعار «إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» «1»* انبيا را تحقير مى‌كردند، در دنيا و

«1». فصلت، 14.

جلد 8 - صفحه 326

آخرت خوار مى‌شوند. «الْخِزْيِ‌- أَخْزى‌»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص417

منابع