آیه 15 سوره حدید

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

فَالْيَوْمَ لَا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْيَةٌ وَلَا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ مَأْوَاكُمُ النَّارُ ۖ هِيَ مَوْلَاكُمْ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ

مشاهده آیه در سوره


<<14 آیه 15 سوره حدید 16>>
سوره : سوره حدید (57)
جزء : 27
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

پس امروز (بر نجات هیچ یک) از شما منافقان و کافران فدیه و عوض نپذیرند، همه منزلگاهتان آتش دوزخ است و آن آتش شما را سزاوارتر است و بسیار به بد منزلی باز می‌گردید.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

So today no ransom shall be taken from you or the faithless. The Fire will be your abode: it is your [ultimate] refuge and an evil destination.’

معانی کلمات آیه

  • فديه: فدي، فديه، فداء: عوض. عوضى كه انسان از براى خود مى‌‏دهد.
  • مأوى: جايگاه. «اوي» نازل شدن، منضم شدن.
  • مولاكم: مولى: سرپرست. مالك عبد، رفيق، غلام. آن در آيه به معنى سرپرست يا سزاوار است.

[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


فَالْيَوْمَ لا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْيَةٌ وَ لا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مَأْواكُمُ النَّارُ هِيَ مَوْلاكُمْ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ «15»

پس امروز، نه از شما (منافقان) و نه از كسانى كه كفر ورزيدند، بَدَل و بلاگردانى پذيرفته نمى‌شود. جايگاه شما آتش است. آتش، ياور و سزاوار شماست و بد سرانجامى است.

نکته ها

مراد از «مَوْلاكُمْ»، ناصر و ياور است و اين جمله نوعى طعنه به منافقان است. يعنى تنها راه نجات و ياور شما، آتش است كه درد شما را درمان مى‌كند. «1»

يكى از تفاوت‌هاى دنيا با آخرت، پذيرفته شدن فديه در دنيا و نپذيرفتن آن در آخرت است.

در قيامت، مجرم دوست دارد تمام نزديكانش از فرزند و دوست و برادر گرفته تا تمام مردم اهل زمين را به جاى خود فديه دهد، ولى پذيرفته نمى‌شود. «يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنْجِيهِ كَلَّا إِنَّها لَظى‌» «2»

پیام ها

1- در قيامت، اسباب دنيوى كارساز نيست. «فَالْيَوْمَ لا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْيَةٌ»

2- منافق وكافر در دوزخ، همنشين يكديگرند. لا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ‌ ... وَ لا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا

3- قيامت، براى مؤمن بشارت است. «بُشْراكُمُ الْيَوْمَ» ولى براى منافق و كافر، يأس و نااميدى. لا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْيَةٌ ... مَأْواكُمُ النَّارُ

4- مولاى مؤمنان خداوند است، «نِعْمَ الْمَوْلى‌ وَ نِعْمَ النَّصِيرُ» «3» ولى منافقان و كافران مولايى جز آتش ندارند. «هِيَ مَوْلاكُمْ»

«1». تفسير الميزان.

«2». معارج، 15- 11.

«3». انفال، 40.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌9، ص: 469

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج11، ص20

منابع