آیه 10 سوره فاطر
| <<9 | آیه 10 سوره فاطر | 11>> | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
هر که طالب عزت است (بداند که همانا در ملک وجود) تمام عزت خاص خدا (و خداپرستان) است. کلمه نیکو (ی توحید و روح پاک آسمانی) به سوی خدا بالا رود و عمل نیک خالص آن را بالا برد. و بر آنان که به مکر و تزویر اعمال بد کنند عذاب سخت خواهد بود و فکر و مکرشان به کلی نابود خواهد شد.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«یَصْعَدُ»: بالا می‌رود و پذیرفته می‌شود. «یَبُورُ»: تباه می‌گردد و نابود می‌شود.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
مَنْ كانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعاً إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ وَ الَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئاتِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ وَ مَكْرُ أُولئِكَ هُوَ يَبُورُ «10»
هر كس خواهان عزّت است، پس عزّت، همه از آن اوست (و به هر كه بخواهد مى‌دهد.) تنها سخن (و عقيده‌ى) پاك به سوى او بالا مى‌رود، و كار شايسته آن را بالا مى‌برد، و كسانى كه براى انجام بدى‌ها نقشه مى‌كشند، برايشان عذاب سختى است و نيرنگ آنان است كه تباه مى‌شود.
نکته ها
«الْكَلِمُ الطَّيِّبُ» همان شهادت به توحيد و رسالت و ولايت است كه در روايات مصاديق آن، اذكارى چون لا اله الا الله و سبحان الله و ... مطرح شده است.
«يَبُورُ» از «بوار» و «بائر» به معناى كسادى زياد و هلاكت است.
براى اين آيه‌ى شريفه معانى ديگرى نيز قابل بيان است:
1- كلام نيكو به سوى خدا بالا مى‌رود، ولى عمل صالح به آن رفعت و درجه مى‌بخشد.
2- سخن نيكو هم خودش بالا مى‌رود و هم كارهاى خوب را بالا مى‌كشد.
كفّار، يا عزّت را در دلبستگى به اشياى مادّى مى‌جويند، «وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً
«1». مثنوى مولوى.
جلد 7 - صفحه 480
لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا» «1»
و يا آن را از وابستگى به اين و آن طلب مى‌كنند. «أَ يَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ» «2»
و حال آنكه عزّت تنها نزد خداوند است. «فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعاً»
پیام ها
1- عزّت واقعى، نزد خداست، نه پيش مردم. «فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعاً»
2- عزّت واقعى، در سايه‌ى ايمان و عمل صالح است. فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعاً ... الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ
3- ميان عقيده با عمل رابطه‌ى تنگاتنگ است و در يكديگر اثر مى‌گذارند. «الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ»
4- راه مؤمنان كه عزّت را از طريق ايمان و عمل صالح مى‌جويند، راه رشد و تكامل است. «يَصْعَدُ- يرفع» و راه ديگران كه عزّت را از طريق فريب و نيرنگ مى‌خواهند محو و هلاكت است. «يَبُورُ»
5- هيچ كس با نيرنگ و گناه به عزّت نمى‌رسد. «يَبُورُ»
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
