آیه 11 سوره فاطر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا ۚ وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ ۚ وَمَا يُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَلَا يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتَابٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ

مشاهده آیه در سوره


<<10 آیه 11 سوره فاطر 12>>
سوره : سوره فاطر (35)
جزء : 22
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و خدا شما (نوع بشر) را (نخست مردی) از خاک بیافرید و سپس از نطفه (آن مرد دیگری را) خلق کرد و بعد از آن شما را جفت (مرد و زن) قرار داد، و هیچ زنی بار نگیرد و نزاید جز به علم و اراده او، و کسی عمر طولانی نکند یا از عمرش کاسته نشود جز آنکه همه در کتاب (علم ازلی حق) ثبت است و این (ضبط اعمار و آجال خلق) بر خدا بسیار آسان است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Allah created you from dust, then from a drop of [seminal] fluid, then He made you mates. No female conceives or delivers except with His knowledge, and no elderly person advances in years, nor is anything diminished of his life, but it is [recorded] in a Book. That is indeed easy for Allah.

معانی کلمات آیه

  • نطفه: آب كم و آب صاف شده، چنان كه در مجمع (حج/ 5) فرموده است، راغب گويد: «النطفة: الماء الصافى» در كلام امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه به آب بزرگ نيز نطفه اطلاق شده است چنان كه درباره رودخانه نهروان فرموده‏ «مصارعم دون النطفة» خطبه 59.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْواجاً وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى‌ وَ لا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَ ما يُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَ لا يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتابٍ إِنَّ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ «11»

خداوند، شما را از خاك و سپس از نطفه آفريد؛ آن گاه شما را زوج يكديگر قرار داد، و هيچ ماده‌اى جز با علم او باردار نشود و نزايد، و هيچ كس عمر طولانى داده نشود و يا از عمرش كاسته نشود، مگر آن كه در كتاب (علم خدا ثبت گرديده) است؛ قطعاً اين امر بر خداوند آسان است.

«1». مريم، 81.

«2». نساء، 139.

جلد 7 - صفحه 481

نکته ها

كلمه‌ى‌ «مُعَمَّرٍ» به صاحبان عمر طولانى گفته مى‌شود. «عُمر» از عمران و آبادى است و چون انسان در ايام زنده بودن توان آباد كردن دارد، به مدّت حيات او عمر گفته مى‌شود.

در روايات، صدقه و صله‌ى رحم و احسان به والدين، سبب طول عمر و قطع رحم و جسارت به والدين سبب كوتاهى عمر معرّفى شده است. «1»

پیام ها

1- به منشأ آفرينش خود توجّه كنيد تا هم به قدرت خداوند پى ببريد و هم گرفتار غفلت و غرور و تكبّر نشويد. «خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ»

2- هم حضرت آدم از خاك است و هم انسان‌هاى موجود از نطفه‌اى كه سرچشمه‌اش خاك است. «خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ»

3- عناصر اصلى وجود انسان، خاك و آب است. «تُرابٍ‌، نُطْفَةٍ»

4- آفرينش زوج براى انسان، از الطاف الهى است. «جَعَلَكُمْ أَزْواجاً»

5- خداوند نسبت به تمام حالات موجود، پيش از تولّد و پيدايش آن آگاه است.

«وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى‌ وَ لا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ»

6- انسان عمر معيّنى دارد ولى به دلايلى گاهى از آن كاسته مى‌شود. «لا يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ»

7- تمام لحظه‌هاى عمر انسان حساب و كتاب دارد. «فِي كِتابٍ»

8- آفريدن انسان از خاك و نطفه و علم به لحظه‌هاى عمر انسان، بر خداوند آسان است. «عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص18

منابع