یا منصور امت
«يا منصورُ أمِت» - به معنای اى يارى شده! بميران - شعار هواداران مسلم بن عقیل در كوفه بود.
پس از دستگير شدن هانى بن عروه و فاش شدن محل اختفاى حضرت مسلم، بستگان هانى يقين كردند كه او كشته خواهد شد. نوحه‌خوانى در خانه هانى برپا شد و زنانى از طايفه مراد، ندبه‌كنان و سوگوارى‌كنان آنجا گرد آمدند. پس از اين حادثه، مسلم بن عقيل شعار و نداى «يا منصور» سر داد.
به نقلى چهارهزار نفر و به نقلى ديگر هجده هزار بيعت کننده با فرياد «يا منصور أمت»، گرد او جمع شدند و كاخ عبیدالله بن زیاد را محاصره كردند. ولى به تدريج، از دور او پراكنده شدند و او را تنها گذاشتند.[۱]
علامه مجلسی از ابن اثیر جزری نقل کرده که شعار اصحاب پیامبر (صلّى الله عليه وآله) نیز در غزوات، «يا منصور أمت أمت» بوده است، و اين شعار علامتی برای شناختن یکدیگر در جنگ بود، و نیز نوعى پيشگويى و فال نيک به پیروزی خود و طلب مرگ دشمن بود.[۲]
پانویس
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، نشر معروف.
- "ماذا يرمز شعار (أمت أمت)؟"، مركز الدراسات التخصصية فی الإمام المهدی.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
