محمد بن جعفر مشهدی
ابوعبدالله محمد بن جعفر مشهدى معروف به «ابن مشهدى» (م، ۶۱۰ ق)، از محدثان شیعه در سده ششم و هفتم هجرى و از شاگردان ورام بن ابی فراس و ابن بطریق حلی است. او مردى جلیل القدر، ثقه و متبحر در حدیث بوده است. کتاب «المزار الکبیر» از آثار مشهور اوست.
| نام کامل | محمد بن جعفر مشهدى |
| وفات | ۶۱۰ قمری |
|
| |
| اساتید |
محمد بن علی بن شهر آشوب، شاذان بن جبرئیل قمی، یحیی بن حسن بطریق، ورام بن ابی فراس،... |
| شاگردان |
فخار بن معد موسوی، محمد بن جعفر بن نما حلی، علی بن حسین واسطی،... |
| آثار |
المزار الکبیر، بغیة الطالب، ایضاح المناسک، المصباح،... |
استادان
برخی مشایخ و اساتید ابن مشهدى عبارتند از:
- محمد بن علی بن شهر آشوب
- محمد بن ابوالقاسم طبری
- عبداللّه بن جعفر دوریستی
- شاذان بن جبرئیل قمی
- یحیی بن حسن بطریق
- ورام بن ابی فراس
- پدرش، جعفر بن علی مشهدی.[۱]
شاگردان
شاگردان و کسانی که از ابن مشهدى روایت می‌کنند عبارتند از:
- فخار بن معد موسوی
- محمد بن جعفر بن نما حلی
- علی بن حسین بن حماد واسطی
- هبة اللّه بن سلمان.[۲]
آثار و تألیفات
معروفترین اثر ابن مشهدى کتاب «المزار» در باب زیارات ائمه معصومین علیهم السلام است که علامه مجلسى از آن به «المزار الکبیر» تعبیر نموده است و بسیاری از عالمان شیعه بر آن اعتماد کرده‌اند. دیگر آثار ابن مشهدی عبارتند از:
پانویس
منابع
- نرم افزار جامع الاحادیث، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- فرهنگ معارف و معاریف، سید مصطفى حسینى دشتى.
