آیه 90 سوره آل عمران

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ

مشاهده آیه در سوره


<<89 آیه 90 سوره آل عمران 91>>
سوره : سوره آل عمران (3)
جزء : 3
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

همانا آنان که بعد از ایمان کافر شدند و بر کفر خود افزودند، هرگز توبه آنها پذیرفته نشود، و همانا گمراهان هم آنان خواهند بود.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Indeed those who turn faithless after their faith, and then advance in faithlessness, their repentance will never be accepted, and it is they who are the astray.

معانی کلمات آیه

«ضَآلُّونَ»: گمراهان.

نزول

محل نزول:

اين آيه همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]

شأن نزول:

«شیخ طوسى» گوید: عبدالله بن عباس گويد: فرقه اى پس از اسلام آوردن مرتد شده بودند سپس به صورت ظاهر توبه نموده و ابراز پشيمانى كرده بودند ولى البته ايمان نداشته و در باطن كافر بوده اند و خداوند با انزال و فرود آوردن اين آيه پيامبر خود را از ضماير اندرون آن‌ها مطلع گردانيد[۲].[۳]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


«90» إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ‌

البتّه كسانى كه پس از ايمان آوردن، كافر شدند وسپس بر كفر خود افزودند، هرگز توبه‌ى آنها پذيرفته نخواهد شد و آنها همان گمراهانند.

جلد 1 - صفحه 559

نکته ها

افراد مرتد و از دين برگشتگان دو نوعند:

الف: مرتدّ ملّى كه پدر و مادرش هنگام انعقاد نطفه او كافر باشند، و او بعد از بلوغ اظهار كفر كند و سپس اسلام بياورد و پس از آن مجدداً از اسلام دست بردارد. چون اين شخص مسلمان زاده نيست، مجازاتش خفيف و سبك است.

ب: مرتدّ فطرى كه پدر يا مادرش هنگام انعقاد نطفه مسلمان باشند، و او پس از بلوغ اظهار اسلام كند و سپس از دين و آيين خويش دست بردارد و به اسلام پشت كند. اين چنين شخصى مجازات سنگينى همانند اعدام را در پيش رو دارد.

از آيات متعدد قرآن استفاده مى‌شود كه هر يك از كمالات و يا انحرافات در انسان، قابل افزايش ويا كاهش است. ازدياد علم مانند: «رَبِّ زِدْنِي عِلْماً» «1» افزايش هدايت مانند:

«زادَهُمْ هُدىً» «2» افزايش گمراهى مانند آيه مورد بحث: «ازْدادُوا كُفْراً»

گرچه راه توبه بر احدى بسته نيست، امّا نبايد گروهى از اين توبه‌ى مقدّس استفاده نادرست كنند. كسانى كه از ايمان خود دست برداشته ودائماً بر كفر و لجاجت خود مى‌افزايند و جز لحظه‌ى مرگ يا غلبه‌ى مسلمانان در جنگ، توبه نمى‌كنند، توبه اين گونه افراد قابل قبول نخواهد بود، زيرا توبه، آداب و شرايط و شيوه‌اى دارد كه شامل حال اين افراد نمى‌شود.

پیام ها

1- ايمانى ارزش دارد كه تا پايان عمر داوم داشته باشد. ايمانى كه با كفر پايان پذيرد، كارساز نيست. «كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ»

2- انسان مختار است، مى‌تواند ايمان آورد و يا كفر ورزد. مى‌تواند بر ايمان خود پايدار و يا در كفر خود پافشارى كند. مى‌تواند توبه كند يا بر گناه اصرار ورزد.

«كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ»

«1». طه، 114.

«2». محمّد، 17.

جلد 1 - صفحه 560

3- بدتر از كفر و ارتداد، لجاجت و پافشارى بر انحراف و كفر است. «ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً»

4- خداوند توبه پذير است، ولى گروهى زمينه‌ها را از دست داده‌اند. جرّاح هر چقدر هم ماهر باشد، تا زمينه‌ى پيوند در مريض نباشد كارى پيش نمى‌برد.

«لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ»

5- اصرار و تداوم كفر، سبب محروميّت از پذيرفته شدن توبه است. «ازْدادُوا كُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ»

پانویس

  1. پرش به بالا طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.
  2. پرش به بالا صاحبان روض الجنان و مجمع البيان گويند: درباره اهل كتاب نازل شده كه قبل از بعثت به رسول خدا صلی الله علیه و آله ايمان آورده بودند و سپس بعد از بعثت كافر شدند. چنان كه حسن بصرى گفته است و نيز گويند درباره يهود نازل شده كه به عيسى كافر شدند و سپس به ايمان نياوردن به محمد به كفر خود افزودند چنان كه عطا و قتادة گفته اند و نيز گويند: درباره يازده نفر از ياران حارث بن سويد نازل شده كه وقتى كه حارث توبه كرد و به مدينه برگشت، آنان گفتند: ما برنمى گرديم تا رسول خدا صلی الله علیه و آله بميرد سپس وقتى كه پيامبر مكه را فتح كرد. عده اى از آن‌ها توبه كردند و به اسلام درآمدند و توبه آن‌ها قبول گرديد و عده اى نيز قبل از فتح مكه مرده بودند.
  3. پرش به بالا محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 132.

منابع