آیه 39 سوره سبأ

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚ وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ


بگو: یقیناً پروردگارم روزی را برای هر کس از بندگانش بخواهد وسعت می دهد و یا تنگ می گیرد، و هرچه را انفاق می کنید [چه کم و چه زیاد] خدا عوضی را جایگزین آن می کند؛ و او بهترین روزی دهندگان است.

مشاهده آیه در سوره


<<38 آیه 39 سوره سبأ 40>>
سوره : سوره سبأ (34)
جزء : 22
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

بگو: خدای من هر که از بندگان خود را خواهد وسیع روزی یا تنگ روزی می‌گرداند، و شما هر چه (در راه رضای حق) انفاق کنید به شما عوض می‌بخشد و او بهترین روزی دهندگان است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Say, ‘Indeed my Lord expands the provision for whomever of His servants that He wishes and tightens it, and He will repay whatever you may spend, and He is the best of providers.’

معانی کلمات آیه

  • يقدر: قدر در آيه به معنى تنگ گرفتن است «قدر اللَّه عليه الرزق: ضيّقه».
  • يخلفه: اخلاف: جانشين قرار دادن. منظور از آن در آيه عوض دادن است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ «39»

بگو: بدون شك، پروردگارم براى هر كس از بندگانش كه بخواهد روزى را گشايش مى‌دهد، و يا براى او تنگ (و محدود) مى‌گرداند و هر چه را (در راه او) انفاق كرديد پس او (عوضش را) جايگزين مى‌كند و او بهترين روزى‌دهندگان است.

نکته ها

شخصى از امام صادق عليه السلام پرسيد: اگر خداوند جاى آنچه را انفاق شده پر مى‌كند، پس چرا من هر چه انفاق مى‌كنم جايگزينش نمى‌رسد؟! حضرت فرمود: «اگر مال حلال باشد و براى مصرف حلال انفاق شود حتماً جبران مى‌شود». «1»

علاوه بر اين ممكن است جبران آن در آخرت باشد يا از طريق دفع بلا يا رسيدن عوض آن به نسل بعدى در همين دنيا و يا از طريق غير مال جبران شود.

كلمه‌ «يَقْدِرُ» از «قدر» هم به معناى اندازه‌گيرى است و هم به معناى سخت‌گيرى. «2» ولى در اينجا به قرينه كلمه‌ «يَبْسُطُ» به معناى سخت‌گيرى است.

در آيه 36 نيز مسأله‌ى گشايش و تنگى رزق مطرح شد ليكن مخاطب آن كفّار و مخاطب اين آيه مؤمنان هستند.

تاجرى كه مى‌بيند سرمايه‌اش در معرض تلف شدن است، حاضر است جنس خود را ارزان يا نسيه بفروشد و اگر مشترى خوبى برايش پيدا شد و نفروخت، كم عقل است. عمر ما هم سرمايه‌اى است كه در معرض تلف شدن است و خداوند آن را به بهاى گران مى‌خرد، معامله‌

«1». تفسير نورالثقلين و كافى، ج 2، ص 486.

«2». مفردات راغب.

جلد 7 - صفحه 454

نكردن با خدا كم عقلى است.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: «هر شب منادى ندا مى‌دهد: «هب للمنفق خلفاً و هب للمسك تلفا» (خدايا!) به انفاق كننده عوض وپاداش بده و ثروت خسيس و بخيل را تلف كن». «1»

خداوند بهترين رازق است. «خَيْرُ الرَّازِقِينَ» چون:

الف: همه چيز به دست اوست و مى‌تواند ببخشد.

ب: بخل ندارد.

ج: به همه مى‌بخشد.

د: بخشش او، بى منّت و بى توقّع است.

ه: دائمى است.

و: نيازها را مى‌داند.

ز: چيزهايى مى‌بخشد كه ديگران توان بخشيدن آن را ندارند.

پیام ها

1- تفاوت رزق بدست او و سبب تربيت و تكامل انسان است. (مقتضاى ربوبيّت خداوند قبض و بسط رزق‌ها است.) رَبِّي يَبْسُطُ ... وَ يَقْدِرُ

2- انفاق مهم است نه مقدار آن. «ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ»

3- انفاق، تنها با مال نيست بلكه از هر نعمتى كه خدا به انسان داده مى‌توان انفاق كرد. «ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ»

4- يقين به پرداخت عوض، عامل سخاوت است. ما أَنْفَقْتُمْ‌ ... فَهُوَ يُخْلِفُهُ‌

5- يكى از دلايل اختلاف رزق، امتحان افراد است. «يَبْسُطُ، يَقْدِرُ، ما أَنْفَقْتُمْ»

6- انفاق‌ها جبران مى‌شود. «فَهُوَ يُخْلِفُهُ» و خداوند ضامن جبران است. «فَهُوَ يُخْلِفُهُ»

7- انفاق‌ها به بهترين صورت جبران مى‌شود. «خَيْرُ الرَّازِقِينَ»

«1». تفسير مجمع البيان.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌7، ص: 455

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی ، ج‏8، ص: 442

منابع