آیه 15 سوره انعام

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۵ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

مشاهده آیه در سوره


<<14 آیه 15 سوره انعام 16>>
سوره : سوره انعام (6)
جزء : 7
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

بگو: من اگر نافرمانی خدای خود کنم از عذاب آن روز بزرگ سخت می‌ترسم.

بگو: مسلماً اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از عذاب روزی بزرگ می ترسم

بگو: «اگر به پروردگارم عصيان ورزم از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم.»

بگو: از عذاب آن روز بزرگ مى‌ترسم اگر از پروردگارم فرمان نبرم.

بگو: «من (نیز) اگر نافرمانی پروردگارم کنم، از عذاب روزی بزرگ [= روز رستاخیز] می‌ترسم!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Say, ‘Indeed, should I disobey my Lord, I fear the punishment of a tremendous day.’

Say: Surely I fear, if I disobey my Lord, the chastisement of a grievous day.

Say: I fear, if I rebel against my Lord, the retribution of an Awful Day.

Say: "I would, if I disobeyed my Lord, indeed have fear of the penalty of a Mighty Day.


تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ «15»

بگو: همانا اگر پروردگارم را نافرمانى كنم، از عذاب روزى بزرگ بيمناكم.

نکته ها

خوف و ترس دو گونه است:

الف: ناپسند، مثل: ترس از جهاد.

جلد 2 - صفحه 424

ب: پسنديده، مانند: خوف از عذاب الهى.

پیام ها

1- ترس اولياى خدا، از قهر الهى است، نه از طاغوت‌ها و مردم. أَخافُ‌ ... رَبِّي‌

2- توجّه به ربوبيّت خداوند، مقتضى پرهيز از معصيت اوست. «إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي»

3- از عوامل بازدارنده از انحراف و خطا، ترس از كيفر است. «أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ»

4- اظهار ترس رسول خدا از قيامت، نقش سازنده‌اى براى ديگران دارد. قُلْ إِنِّي أَخافُ‌ ... عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ‌

5- در برابر تطميع و وعده‌هاى ديگران، از اهرم حساب قيامت استفاده كنيد. (با توجّه به شأن نزول آيه‌ى قبل كه پيشنهاد كردند ما تو را بى‌نياز مى‌كنيم، تو از تبليغ دست بردار، پيامبر مى‌فرمايد: من از قيامت مى‌ترسم.) إِنِّي أَخافُ‌ ... عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ‌

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ «15»

قُلْ إِنِّي أَخافُ‌: بگو اى نبى مكرم بدرستى كه من مى‌ترسم‌ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي‌: اگر عاصى شوم به امر پروردگار خود و غير او را عبادت و اطاعت كنم‌ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ‌: عذاب روز بزرگ يعنى قيامت را. اين مبالغه ديگر است در

«1» مجمع البيان ج 2 ص 279.

«2» الذاريات، آيه 57.

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 235

قطع طمع ايشان.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ «15»

ترجمه‌

بگو همانا من ميترسم اگر نافرمانى كنم پروردگارم را از عذاب روزى بزرگ.

تفسير

مبالغه در دفع طمع كفار است از موافقت پيغمبر اكرم (ص) با آنها و مشعر

جلد 2 صفحه 304

بآنستكه كسانيكه معصيت حق نمايند مستحق عقوبتند اگر چه پيغمبر باشند و عياشى ره از حضرت صادق (ع) روايت نموده است كه پيغمبر (ص) مقول قول اين آيه را همواره تلاوت ميفرمود تا سوره فتح نازل شد كه ديگر اين آيه را تلاوت نفرمود حقير عرض مى‌كنم براى بشارت بمغفرت كليّه الهيه است در آن سوره كه خواهد آمد انشاء اللّه تعالى ..

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


قُل‌ إِنِّي‌ أَخاف‌ُ إِن‌ عَصَيت‌ُ رَبِّي‌ عَذاب‌َ يَوم‌ٍ عَظِيم‌ٍ «15»

بگو اي‌ پيغمبر (صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌) ‌که‌ محققا ‌من‌ ترس‌ دارم‌ ‌که‌ ‌اگر‌ معصيت‌ پروردگار ‌خود‌ كنم‌ عذاب‌ روز ‌با‌ عظمت‌ ‌را‌.

خوف‌ عبارت‌ ‌از‌ حالتيست‌ ‌در‌ نفس‌ ‌که‌ ‌از‌ روي‌ ايمان‌ و يقين‌ بتوجه‌ مكروهي‌ بانسان‌ وارد شود ‌در‌ مقابل‌ رجاء ‌که‌ ‌آن‌ ‌هم‌ حالتيست‌ ‌در‌ نفس‌ ‌از‌ روي‌ ايمان‌ بورود مطلوبي‌ بانسان‌. و خوف‌ دو قسم‌ ‌است‌ خوف‌ مذموم‌ و ‌آن‌ ‌در‌ جائيست‌ ‌که‌ بحكم‌ عقل‌ و شرع‌ جاي‌ خوف‌ نباشد مثل‌ خوف‌ ‌در‌ جهاد ‌که‌ تعبير بجبن‌ ميكنند مقابل‌ شجاعت‌، ‌ يا ‌ خوف‌ ‌از‌ نقص‌ مال‌ ‌که‌ تعبير ببخل‌ ميكنند ‌در‌ مقابل‌ سخاوت‌ و امثال‌ اينها. و خوف‌ ممدوح‌ و آنهم‌ سه‌ قسم‌ ‌است‌ خوف‌ ‌از‌ خطر خاتمه‌ ‌که‌ نبادي‌ بي‌ ايمان‌ و بي‌توبه‌ ‌از‌ دنيا برود. و خوف‌ ‌از‌ عذاب‌ دنيوي‌ و اخروي‌ ‌در‌ اثر معاصي‌ و نافرماني‌. و خوف‌ ‌از‌ ‌خدا‌ ‌بعد‌ ‌از‌ معرفت‌ بعظمت‌ و كبريايي‌ حق‌ ‌که‌ مانع‌ شود ‌از‌ ارتكاب‌ معصيت‌ و ترك‌ طاعت‌ و ‌اينکه‌ خوف‌ ‌هم‌ درجات‌ بسياري‌ دارد بتفاوت‌ درجات‌ معرفت‌ ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ درجات‌ ‌آن‌ عدالت‌ ‌است‌ ‌که‌ مانع‌ شود ‌از‌ ارتكاب‌ كبيره‌ و اصرار ‌بر‌ صغيره‌ و منافي‌ مروت‌ و اعلي‌ درجات‌ ‌آن‌ مقام‌ عصمت‌ ‌است‌ ‌که‌ مانع‌ شود ‌از‌ خيال‌ معصيت‌ ‌حتي‌ صغيره‌ فضلا ‌از‌ ارتكاب‌ ‌آن‌ و بالاترين‌ درجات‌ عصمت‌ آنست‌ ‌که‌ مانع‌ شود ‌حتي‌ ‌از‌ ترك‌ اولي‌ و خوف‌ حضرت‌ رسالت‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و اوصياء ‌او‌ باين‌ درجه‌ ‌بود‌.

إِن‌ عَصَيت‌ُ رَبِّي‌ ‌در‌ كوتاهي‌ ‌در‌ دعوت‌ ‌ يا ‌ مساعدت‌ ‌با‌ كفار و مشركين‌ و موافقت‌

جلد 7 - صفحه 25

‌با‌ ‌آنها‌ عَذاب‌َ يَوم‌ٍ عَظِيم‌ٍ اطلاق‌ عظمت‌ ‌بر‌ روز قيامت‌ بواسطه‌ اهوال‌ يوم القيمه‌ و مواقف‌ سخت‌ ‌آن‌ ‌که‌ ‌در‌ خبر ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ ‌است‌ فرمود

(ان‌ّ للقيمة خمسون‌ موقفا ‌کل‌ موقف‌ مقام‌ الف‌ سنة)

سپس‌ تلاوت‌ فرمود باين‌ ‌آيه‌ شريفه‌ فِي‌ يَوم‌ٍ كان‌َ مِقدارُه‌ُ خَمسِين‌َ أَلف‌َ سَنَةٍ معارج‌ ‌آيه‌ 4.

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 15)

من نیز به نوبه خود احساس مسؤولیت می کنم و از قوانین الهی به هیچ وجه مستثنا نیستم، «بگو: من نیز اگر از دستور پروردگار منحرف شوم و راه سازشکاری با مشرکان را بپیمایم و عصیان و نافرمانی او کنم از مجازات آن روز بزرگ- روز رستاخیز- ترسان و خائفم» (قُل إِنِّی أَخافُ إِن عَصَیتُ رَبِّی عَذابَ یومٍ عَظِیمٍ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع