مسروق بن وائل حضرمی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۳: سطر ۳:
 
از نيروهاى خبيث‌ سپاه عمر سعد كه در [[كربلا]] حضور داشت. در پيشاپيش نيروهاى ‌[[كوفه]] بود، به اين اميد كه سر [[امام حسين‌]] علیه السلام را بدست آورد و نزد ابن زياد، مقام يابد.  
 
از نيروهاى خبيث‌ سپاه عمر سعد كه در [[كربلا]] حضور داشت. در پيشاپيش نيروهاى ‌[[كوفه]] بود، به اين اميد كه سر [[امام حسين‌]] علیه السلام را بدست آورد و نزد ابن زياد، مقام يابد.  
  
درگفتگويى با امام به آن حضرت جسارت كرد و [[سیدالشهدا]] علیه السلام او را نفرين كرد و فرمود: «اللهم حزه الى النار».
+
در گفتگویی که « ابن حوزه » با امام، داشت و به آن حضرت جسارت کرد ، سیدالشهداء (ع) او را نفرین کرد و فرمود  و [[سیدالشهدا]] علیه السلام او را نفرين كرد و فرمود: «اللهم حزه الى النار».
  
او خشمگين شد و خواست كه به سوى امام اسب بتازد. هنگام‌ پرش از نهر، پايش در ركاب ماند و بدنش از اسب آويخته شد. مسروق از اين صحنه ‌مرعوب شد و خود را از ميدان نبرد كنار كشيد. علت را كه پرسيدند، به اين [[معجزه]] اشاره‌ كرد و گفت: «رايت من اهل هذا البيت ‌شيئا لااقاتلهم ابدا».
+
او خشمگين شد و خواست كه به سوى امام اسب بتازد. هنگام‌ پرش از نهر، پايش در ركاب ماند و بدنش از اسب آويخته شد.  
  
از اين دودمان چيزى ديدم كه ‌هرگز با آنان نخواهم جنگيد. در برخى نقلها آمده است كه اسبش او را آنقدر به سنگها و درخت ها كشيد و كوبيد تا مرد.<ref>عبرات المصطفین ، ج 2 ، ص 26 ، موسوعة العتبات المقدسه ، ج 8 ص 63.</ref>  
+
مسروق از اين صحنه ‌مرعوب شد و خود را از ميدان نبرد كنار كشيد. علت را كه پرسيدند، به اين [[معجزه]] اشاره‌ كرد و گفت: «رايت من اهل هذا البيت ‌شيئا لااقاتلهم ابدا».از اين دودمان چيزى ديدم كه ‌هرگز با آنان نخواهم جنگيد. در برخى نقلها آمده است كه اسب ابن حوزه او را آنقدر به سنگها و درخت ها كشيد و كوبيد تا مرد.<ref>عبرات المصطفین ، ج 2 ، ص 26 ، موسوعة العتبات المقدسه ، ج 8 ص 63.</ref>  
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۵:۴۵

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


از نيروهاى خبيث‌ سپاه عمر سعد كه در كربلا حضور داشت. در پيشاپيش نيروهاى ‌كوفه بود، به اين اميد كه سر امام حسين‌ علیه السلام را بدست آورد و نزد ابن زياد، مقام يابد.

در گفتگویی که « ابن حوزه » با امام، داشت و به آن حضرت جسارت کرد ، سیدالشهداء (ع) او را نفرین کرد و فرمود و سیدالشهدا علیه السلام او را نفرين كرد و فرمود: «اللهم حزه الى النار».

او خشمگين شد و خواست كه به سوى امام اسب بتازد. هنگام‌ پرش از نهر، پايش در ركاب ماند و بدنش از اسب آويخته شد.

مسروق از اين صحنه ‌مرعوب شد و خود را از ميدان نبرد كنار كشيد. علت را كه پرسيدند، به اين معجزه اشاره‌ كرد و گفت: «رايت من اهل هذا البيت ‌شيئا لااقاتلهم ابدا».از اين دودمان چيزى ديدم كه ‌هرگز با آنان نخواهم جنگيد. در برخى نقلها آمده است كه اسب ابن حوزه او را آنقدر به سنگها و درخت ها كشيد و كوبيد تا مرد.[۱]

پانویس

  1. عبرات المصطفین ، ج 2 ، ص 26 ، موسوعة العتبات المقدسه ، ج 8 ص 63.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها