محمد بن جعفر بن نما حلی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «اِبْنِ نَما، عنوان افراد خاندانی امامی از عالمان و فقیهان حله که در سده‌های...» ایجاد کرد)
 
 
سطر ۱: سطر ۱:
اِبْنِ نَما، عنوان افراد خاندانی امامی از عالمان و فقیهان حله که در سده‌های ۶- ۸ ق. می‌زیسته‌اند. نیای بزرگ آنان نما پسر علی بن حمدون رَبَعی بود که با ابوعلی طوسی معاصر بوده است (خوانساری، ۲ / ۱۸۰؛ امین، ۴ / ۱۵۶).  
+
'''«نجیب‌الدین محمد بن جعفر بن محمد بن نما حلی»''' معروف به '''«ابن نَما»''' (۵۶۵-۶۴۵ ق)، فقیه و محدث نامدار [[شیعه]] در قرن هفتم قمری و از شاگردان [[ابن ادریس حلی]] است. علمای بزرگی چون [[سید بن طاووس]] و [[محقق حلی]] از او بهره برده‌اند.
نام‌آورترین افراد اینخاندان اینانند:  
+
{{شناسنامه عالم
ابو ابراهیم (یا ابوجعفر) محمد بن جعفر بن محمد (هبة اللـه) ابن‌نما
+
|نام شخصیت =
ملقب به نجیب‌الدین (د ذیحجۀ ۶۴۵ / آوریل ۱۲۴۸). از جزئیات زندگی و تحصیل او آگاهی دقیقی در دست نیست. تنها از آن‌رو که سن وی را در هنگام مرگ ۸۰ سال ذکر کرده‌اند (نک‍ : امین، ۹ / ۲۰۳)، احتمالاً حدود ۵۶۵ ق متولد شده است. از اسناد برخی روایات نیز برمی‌آید که وی از افرادی چون ابوالفرج علی بن سعید راوندی (ابن‌طاووس، علی، فتح الابواب، ۱۳۱، ۱۳۴)، ابن ادریس حلی (ابن‌طاووس، عبدالکریم، ۴۸، ۷۲، ۸۷)، محمد بن جعفر مشهدی (همو، ۱۱۲)، عبدالرؤساء هبةاللـه بن حامد، برهان‌الدین محمد قزوینی و نیز از پدر خود جعفر بن نما (مجلسی، ۱۰۷ / ۴۷، ۵۲؛ نوری، ۳ / ۴۷۷) روایت کرده است.  
+
|نام کامل = محمد بن جعفر بن نما حلی
 +
|تصویر=
 +
|زادروز = ۵۶۵ قمری
 +
|زادگاه = [[حله]]
 +
|وفات = ۶۸۰ قمری
 +
|مدفن = [[کربلا]]
 +
|اساتید = علی بن سعید راوندی، [[ابن ادریس حلی]]، [[محمد بن جعفر مشهدی]]، هبةالله بن حامد، برهان‌الدین محمد قزوینی،...
 +
|شاگردان = [[سید بن طاووس|سید بن طاووس]]، [[سید احمد بن طاووس|احمد ابن طاووس]]، [[ابن علقمی]]، [[محقق حلی]]، [[یوسف بن علی بن مطهر حلی|یوسف بن علی حلی]]، [[یحیی بن سعید حلی]]،...
 +
|آثار =
 +
}}
 +
== زندگی‌نامه ==
 +
«ابن نَما» عنوان افراد خاندانی [[امامیه|امامی]] از عالمان و فقیهان [[حله]] هستند که در سده‌های ۶-۸ قمری می‌زیسته‌اند. نیای بزرگ آنان «نَما» پسر علی بن حمدون رَبَعی بود که با [[ابو علی طوسی|ابوعلی طوسی]] معاصر بوده است.<ref>خوانساری، روضات، ۲ / ۱۸۰؛ امین، اعیان الشیعه، ۴ / ۱۵۶.</ref>
 +
نام‌آورترین افراد این خاندان عبارتند از: محمد بن جعفر بن محمد بن نما حلی و فرزندش [[جعفر بن محمد بن نما حلی|نجم‌الدین جعفر بن محمد بن جعفر بن نما حلی]] (م، ۶۸۰ ق).
  
از شاگردان و راویان نجیب‌الدین می‌توان علی ابن‌طاووس که به گفتۀ خود ( الدروع الواقیة، ۷۵) از نجیب‌الدین اجازۀ روایت داشته و نزد او فقه آموخته است، همچنین احمد ابن طاووس، ابن علقمی وزیر، محقق حلی، سدیدالدین یوسف بن علی حلی، یحیی بن سعید حلی و نیز فرزندش جعفر را نام برد (ابن‌طاووس، عبدالکریم، ۴۸؛ ابن‌فوطی، ۴(۱) / ۳۳۲-۳۳۳؛ حرعاملی، ۲ / ۳۱۰؛ مجلسی، ۱۰۵ / ۴۴، ۱۰۶ / ۲۱).  
+
از جزئیات زندگی «محمد بن جعفر بن محمد هبةالله ابن‌ نما» ملقب به نجیب‌الدین، آگاهی دقیقی در دست نیست. تنها از آن‌رو که سن وی را در هنگام مرگ ۸۰ سال ذکر کرده‌اند،<ref>نک‍ : امین، اعیان، ۹ / ۲۰۳.</ref> احتمالاً حدود ۵۶۵ ق. متولد شده است.  
  
گرچه در منابع گفته شده که وی دارای تألیفاتی بوده است (نک‍ : حرعاملی، همانجا)، اما حتی نام این تألیفات نیز در دست نیست. نجیب‌الدین بنا به قول امین (همانجا) در حله درگذشت و در کربلا به خاک سپرده شد. همو اضافه کرده که ابن‌علقمی وزیر به رثای او پرداخت.  
+
نجیب‌الدین بنا به قول [[سید محسن امین]] در حله درگذشت و در [[کربلا]] به خاک سپرده شد. وی اضافه می کند که [[ابن علقمی]]، وزیر [[شیعه]] مذهب [[حکومت بنی عباس|عباسی]]، به [[مرثیه|رثای]] او پرداخت.
  
 +
== استادان و شاگردان ==
 +
از اسناد برخی روایات برمی‌آید که محمد بن جعفر بن نما از افرادی چون: ابوالفرج علی بن سعید راوندی، [[ابن ادریس حلی]]، [[محمد بن جعفر مشهدی]]، عبدالرؤساء هبةالله بن حامد، برهان‌الدین محمد قزوینی و نیز از پدر خود جعفر بن نما<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۰۷ / ۴۷، ۵۲؛ نوری، مستدرک، ۳ / ۴۷۷.</ref> روایت کرده است.
 +
 +
از شاگردان و راویان نجیب‌الدین نیز می‌توان [[سید بن طاووس|سید علی بن طاووس]] که به گفتۀ خود در «[[الدروع الواقیة]]» از نجیب‌الدین [[اجازه (علم الحدیث)|اجازۀ روایت]] داشته و نزد او [[فقه]] آموخته است، همچنین [[سید احمد بن طاووس|احمد ابن طاووس]]، [[ابن علقمی]]، [[محقق حلی]]، [[یوسف بن علی بن مطهر حلی|سدیدالدین یوسف بن علی حلی]]، [[یحیی بن سعید حلی]] و نیز فرزندش [[جعفر بن محمد بن نما حلی]] را نام برد.<ref>شیخ حرعاملی، امل الآمل، ۲ / ۳۱۰؛ مجلسی، ۱۰۵ / ۴۴، ۱۰۶ / ۲۱.</ref>
 +
 +
گرچه در منابع گفته شده که وی دارای تألیفاتی بوده است،<ref>نک‍ : شیخ حرعاملی، همان.</ref> اما نام این تألیفات نیز در دست نیست. 
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
 
*[https://www.cgie.org.ir/fa/article/226069/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7 "ابن نما"، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی].
 
*[https://www.cgie.org.ir/fa/article/226069/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7 "ابن نما"، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی].
سطر ۱۳: سطر ۳۳:
 
[[رده: علماء شیعه]]
 
[[رده: علماء شیعه]]
 
[[رده: فقیهان]]
 
[[رده: فقیهان]]
 +
[[رده: محدثان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۶

«نجیب‌الدین محمد بن جعفر بن محمد بن نما حلی» معروف به «ابن نَما» (۵۶۵-۶۴۵ ق)، فقیه و محدث نامدار شیعه در قرن هفتم قمری و از شاگردان ابن ادریس حلی است. علمای بزرگی چون سید بن طاووس و محقق حلی از او بهره برده‌اند.

نام کامل محمد بن جعفر بن نما حلی
زادروز ۵۶۵ قمری
زادگاه حله
وفات ۶۸۰ قمری
مدفن کربلا

Line.png

اساتید

علی بن سعید راوندی، ابن ادریس حلی، محمد بن جعفر مشهدی، هبةالله بن حامد، برهان‌الدین محمد قزوینی،...

شاگردان

سید بن طاووس، احمد ابن طاووس، ابن علقمی، محقق حلی، یوسف بن علی حلی، یحیی بن سعید حلی،...


زندگی‌نامه

«ابن نَما» عنوان افراد خاندانی امامی از عالمان و فقیهان حله هستند که در سده‌های ۶-۸ قمری می‌زیسته‌اند. نیای بزرگ آنان «نَما» پسر علی بن حمدون رَبَعی بود که با ابوعلی طوسی معاصر بوده است.[۱] نام‌آورترین افراد این خاندان عبارتند از: محمد بن جعفر بن محمد بن نما حلی و فرزندش نجم‌الدین جعفر بن محمد بن جعفر بن نما حلی (م، ۶۸۰ ق).

از جزئیات زندگی «محمد بن جعفر بن محمد هبةالله ابن‌ نما» ملقب به نجیب‌الدین، آگاهی دقیقی در دست نیست. تنها از آن‌رو که سن وی را در هنگام مرگ ۸۰ سال ذکر کرده‌اند،[۲] احتمالاً حدود ۵۶۵ ق. متولد شده است.

نجیب‌الدین بنا به قول سید محسن امین در حله درگذشت و در کربلا به خاک سپرده شد. وی اضافه می کند که ابن علقمی، وزیر شیعه مذهب عباسی، به رثای او پرداخت.

استادان و شاگردان

از اسناد برخی روایات برمی‌آید که محمد بن جعفر بن نما از افرادی چون: ابوالفرج علی بن سعید راوندی، ابن ادریس حلی، محمد بن جعفر مشهدی، عبدالرؤساء هبةالله بن حامد، برهان‌الدین محمد قزوینی و نیز از پدر خود جعفر بن نما[۳] روایت کرده است.

از شاگردان و راویان نجیب‌الدین نیز می‌توان سید علی بن طاووس که به گفتۀ خود در «الدروع الواقیة» از نجیب‌الدین اجازۀ روایت داشته و نزد او فقه آموخته است، همچنین احمد ابن طاووس، ابن علقمی، محقق حلی، سدیدالدین یوسف بن علی حلی، یحیی بن سعید حلی و نیز فرزندش جعفر بن محمد بن نما حلی را نام برد.[۴]

گرچه در منابع گفته شده که وی دارای تألیفاتی بوده است،[۵] اما نام این تألیفات نیز در دست نیست.

پانویس

  1. خوانساری، روضات، ۲ / ۱۸۰؛ امین، اعیان الشیعه، ۴ / ۱۵۶.
  2. نک‍ : امین، اعیان، ۹ / ۲۰۳.
  3. مجلسی، بحارالانوار، ۱۰۷ / ۴۷، ۵۲؛ نوری، مستدرک، ۳ / ۴۷۷.
  4. شیخ حرعاملی، امل الآمل، ۲ / ۳۱۰؛ مجلسی، ۱۰۵ / ۴۴، ۱۰۶ / ۲۱.
  5. نک‍ : شیخ حرعاملی، همان.

منابع