سوره ذاریات/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۹ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
__بی‌فهرست__
 
__بی‌فهرست__
 
__بی‌بخش__
 
__بی‌بخش__
{{متن و ترجمه سوره|نام=ذاریات|شماره=51}}
+
{{متن و ترجمه سوره|نام=ذاریات|شماره=51|کد صوت=<AudioTag url="
 +
https://wiki.ahlolbait.com/audios/full/051.mp3
 +
"></AudioTag>
 +
|توصیف= پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)
 +
|لینک پی دی اف = http://cdn.ahlolbait.com/files/696/download/quran-zariat-51.pdf
 +
|لینک پاورپوینت = http://cdn.ahlolbait.com/files/696/download/quran-zariat-51.rar
 +
}}
  
 
<center>'''سورة الذاريات'''</center>   
 
<center>'''سورة الذاريات'''</center>   
  
<center>(ترجمه آیتی)</center>  
+
<center>(ترجمه حسین انصاریان)</center>  
 
 
{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}
 
 
 
به نام خدای بخشاینده مهربان
 
  
 +
{{کلیک آیه}}
 
==1==
 
==1==
{{متن قرآن|وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا }}
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px">بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ</span><p></P>
 
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px">[[آیه 1 سوره ذاریات|وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا]]<span font-size:14pt>﴿١﴾</span></span>
سوگند به بادهایی که خاک می پراکنند،،
+
<p></P>
 +
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
 +
سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.] (۱)<p></P>
 
==2==
 
==2==
{{متن قرآن|فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|2|﴿٢﴾}}<p></P>
 
+
سوگند به ابرهایی که بار سنگین باران را با خود [به نواحی مختلف] حمل می کنند. (۲)<p></P>
سوگند به ابرهای گرانبار،
 
 
==3==
 
==3==
{{متن قرآن|فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|3|﴿٣﴾}}<p></P>
 
+
و سوگند به کشتی هایی که به آسانی روی آب دریاها روانند. (۳)<p></P>
سوگند به کشتیهایی که به آسانی روانند،
 
 
==4==
 
==4==
{{متن قرآن|فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|4|﴿٤﴾}}<p></P>
 
+
و سوگند به فرشتگانی که [به امر خدا] کارها را [برای تدبیر امور هستی میان خود] تقسیم می کنند، (۴)<p></P>
و سوگند به فرشتگانی که تقسیم کننده کارهایند،
 
 
==5==
 
==5==
{{متن قرآن|إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|5|﴿٥﴾}}<p></P>
 
+
که بی تردید آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده می دهند، راست ویقینی است. (۵)<p></P>
که آنچه شما را وعده می دهند راست است ،
 
 
==6==
 
==6==
{{متن قرآن|وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|6|﴿٦﴾}}<p></P>
 
+
وقطعاً [روز] جزا واقع خواهد شد. (۶)<p></P>
و روز جزا آمدنی است
 
 
==7==
 
==7==
{{متن قرآن|وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|7|﴿٧﴾}}<p></P>
 
+
و سوگند به آسمان که داری اعتدال و زیبایی و آراستگی است؛ (۷)<p></P>
و سوگند به آسمان که آراسته به ستارگان است ،
 
 
==8==
 
==8==
{{متن قرآن|إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|8|﴿٨﴾}}<p></P>
 
+
که شما [در رابطه با قرآن و حقایقی که قرآن با دلیل و برهان اثبات می کند] در گفتاری متناقض و گوناگون هستید. (۸)<p></P>
که شما سخن گونه گون می، گویید
 
 
==9==
 
==9==
{{متن قرآن|يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|9|﴿٩﴾}}<p></P>
 
+
از قرآن [به باطل] منحرف می شود کسی که [از خیر و سعادت] منحرف شده است. (۹)<p></P>
از حق منصرف گردد آن که منصرفش خواسته اند
 
 
==10==
 
==10==
{{متن قرآن|قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
 
+
مرگ بر دروغ پردازان [که بدون دلیل و به ناحق درباره قرآن و حقایقش سخن پراکنی می کنند.] (۱۰)<p></P>
مرگ باد بر آن دروغگویان :
 
 
==11==
 
==11==
{{متن قرآن|الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|11|﴿١١﴾}}<p></P>
 
+
همانان که در جهالتی عمیق و فراگیر در بی خبری و غفلتی سنگین فرو رفته اند! (۱۱)<p></P>
آنان که به غفلت در جهل فرو مانده اند
 
 
==12==
 
==12==
{{متن قرآن|يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
 
+
[همواره] می پرسند: روز جزا چه زمانی خواهد بود؟ (۱۲)<p></P>
می پرسند روز جزا کی خواهد بود ?
 
 
==13==
 
==13==
{{متن قرآن|يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
 
+
همان روزی است که آنان را در آتش می سوزانند. (۱۳)<p></P>
روزی است که بر آتش ، عذابشان می کنند
 
 
==14==
 
==14==
{{متن قرآن|ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
 
+
[و به آنان گویند:] عذابتان را بچشید، این همان عذابی است که [از روی ریشخند] شتاب در آمدنش را می خواستید. (۱۴)<p></P>
عذاب خود را بچشید: این است آن چیزی که به شتاب می طلبیدید
 
 
==15==
 
==15==
{{متن قرآن|إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
 
+
بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارهایند. (۱۵)<p></P>
پرهیزگاران در باغها و کنار چشمه ساران باشند
 
 
==16==
 
==16==
{{متن قرآن|آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
 
+
آنچه را پروردگارشان به آنان عطا کرده دریافت می کنند؛ زیرا که آنان پیش از این همواره نیکوکار بودند. (۱۶)<p></P>
آنچه را خدا ارزانیشان داشته است گرفته اند زیرا پیش از آن، نیکوکاربودند،
 
 
==17==
 
==17==
{{متن قرآن|كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
 
+
آنان اندکی از شب را می خوابیدند [و بیشتر آن را به عبادت و بندگی می گذراندند.] (۱۷)<p></P>
اندکی از شب را می خوابیدند،
 
 
==18==
 
==18==
{{متن قرآن|وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
 
+
و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش می کردند. (۱۸)<p></P>
و به هنگام سحر استغفار می کردند،
 
 
==19==
 
==19==
{{متن قرآن|وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
 
+
و در اموالشان حقّی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود. (۱۹)<p></P>
و در اموالشان برای سائل و محروم حقی بود
 
 
==20==
 
==20==
{{متن قرآن|وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
 
+
در زمین برای اهل یقین نشانه هایی [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] ست. (۲۰)<p></P>
و در زمین برای اهل یقین عبرتهایی است ،
 
 
==21==
 
==21==
{{متن قرآن|وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
 
+
و [نیز] در وجود شما [نشانه هایی است] آیا نمی بینید؟ (۲۱)<p></P>
و نیز در وجود خودتان آیا نمی بینید ?
 
 
==22==
 
==22==
{{متن قرآن|وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
 
+
و رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید، در آسمان است (۲۲)<p></P>
و رزق شما و هر چه به شما وعده شده در آسمان است
 
 
==23==
 
==23==
{{متن قرآن|فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
 
+
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آنچه را که وعده داده می شوید، حقّ و یقینی است، همان گونه که شما [وقت سخن گفتن یقین دارید] سخن می گویید. (۲۳)<p></P>
پس سوگند به پروردگار آسمانها و زمین که این سخن ، آنچنان که سخن می گویید، حتمی است
 
 
==24==
 
==24==
{{متن قرآن|هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
 
+
آیا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟ (۲۴)<p></P>
آیا داستان مهمانان گرامی ابراهیم به تو رسیده است ?
 
 
==25==
 
==25==
{{متن قرآن|إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
 
+
زمانی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. گفت: سلام، [شما] مردمی ناشناسید! (۲۵)<p></P>
آنگاه که نزد او آمدند و گفتند: سلام گفت : سلام ، شما مردمی، ناشناخته اید
 
 
==26==
 
==26==
{{متن قرآن|فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
 
+
پس به سوی خانواده اش بازگشت و گوساله ای فربه [و بریان شده] آورد. (۲۶)<p></P>
در نهان و شتابان نزد کسان خود رفت و گوساله فربهی آورد
 
 
==27==
 
==27==
{{متن قرآن|فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
 
+
پس آن را نزدیکشان برد [ولی دید نمی خورند]؛ گفت: مگر نمی خورید؟ (۲۷)<p></P>
طعام را به نزدشان گذاشت و گفت : چرا نمی خورید ?
 
 
==28==
 
==28==
{{متن قرآن|فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
 
+
و [در دلش] از آنان احساس ترسی کرد. گفتند: مترس. و او را به پسری دانا مژده دادند. (۲۸)<p></P>
و از آنها بیمناک شد گفتند: مترس و او را به فرزندی دانا مژده دادند
 
 
==29==
 
==29==
{{متن قرآن|فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
 
+
در این میان همسرش [که مژده را شنیده بود] با فریادی [از روی تعجب] در حالی که به چهره اش زد سر رسید و گفت: پیرزنی نازا [و فرزند؟!] (۲۹)<p></P>
و زنش فریادزنان آمد و بر روی زد و گفت : من پیزالی نازایم
 
 
==30==
 
==30==
{{متن قرآن|قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
 
+
گفتند: پروردگارت چنین گفته است؛ یقیناً او حکیم و داناست. (۳۰)<p></P>
گفتند: پروردگار تو اینچنین گفته است و او حکیم و داناست
 
 
==31==
 
==31==
{{متن قرآن|قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ}}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
 
+
[ابراهیم] گفت: ای فرستادگان! دنبال چه کار مهمی هستید؟ (۳۱)<p></p>
گفت : ای رسولان ، به چه کار آمده اید ?
 
 
==32==
 
==32==
{{متن قرآن|قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
 
+
گفتند: ما را به سوی مردمی گنهکار فرستاده اند؛ (۳۲)<p></p>
گفتند: ما را بر مردمی، تبهکار فرستاده اند،
 
 
==33==
 
==33==
{{متن قرآن|لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
 
+
تا [بارانی] از گِل سنگ بر آنان بفرستیم؛ (۳۳)<p></p>
تا تکه های کلوخ بر سرشان بباریم ،
 
 
==34==
 
==34==
{{متن قرآن|مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
 
+
[سنگی که] نزد پروردگارت برای تجاوزکاران نشانه گذاری شده است؛ (۳۴)<p></p>
که بر آنها از جانب پروردگارت برای متجاوزان نشان گذاشته اند
 
 
==35==
 
==35==
{{متن قرآن|فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
 
+
پس هرکه را از مؤمنان در آن شهر بود [پیش از آمدن عذاب] بیرون بردیم؛ (۳۵)<p></p>
پس همه کسانی را که ایمان آورده بودند بیرون بردیم
 
 
==36==
 
==36==
{{متن قرآن|فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
 
+
در آنجا جز یک خانه از مسلمانان [که اهلش مطیع خدا بودند، نیافتیم.] (۳۶)<p></p>
و در آن شهر جز یک خانه از فرمانبرداران نیافتیم
 
 
==37==
 
==37==
{{متن قرآن|وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
 
+
در آنجا [پس از زیر و رو شدن شهر و هلاکت مردم] نشانه و عبرتی [از قدرت، غضب خود و محکومیت مجرمان] برای کسانی که از عذاب دردناک می ترسند به جا گذاشتیم. (۳۷)<p></p>
و در آن سرزمین برای کسانی که از عذاب دردآور می ترسند نشانی باقی گذاشتیم
 
 
==38==
 
==38==
{{متن قرآن|وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
 
+
و [نیز] در [سرگذشت] موسی، چون او را با دلیلی روشن به سوی فرعون فرستادیم [عبرتی است.] (۳۸)<p></p>
و عبرتی است در موسی آنگاه که او را با برهانی آشکار نزد فرعون، فرستادیم
 
 
==39==
 
==39==
{{متن قرآن|فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
 
+
پس فرعون با سپاهیانش روی [از حق] گرداندند و گفت: [این مرد] یا جادوگر است یا دیوانه! (۳۹)<p></p>
و او با همه نیرویش اعراض کرد و گفت : جادوگری است یا دیوانه ای
 
 
==40==
 
==40==
{{متن قرآن|فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
 
+
در نتیجه او و سپاهیانش را گرفتیم و به دریا افکندیم، در حالی که [به سبب لجبازی و دشمنی] مستحقّ سرزنش بود. (۴۰)<p></p>
او و لشکرهایش را فروگرفتیم و به دریا افکندیم و او مستوجب ملامت بود
 
 
==41==
 
==41==
{{متن قرآن|وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
 
+
و [نیز] در [سرگذشت قوم] عاد هنگامی که بر آنان باد هلاک کننده ای فرستادیم [عبرتی است.] (۴۱)<p></p>
و نیز عبرتی است در قوم عاد آنگاه که باد عقیم را بر آنها فرستادیم
 
 
==42==
 
==42==
{{متن قرآن|مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
 
+
[آن باد] هیچ چیزی را که بر آن می وزید، رها نمی کرد مگر آنکه آن را به صورت استخوان پوسیده ای می ساخت. (۴2)<p></p>
بر هیچ چیز نوزید مگر آنکه چون استخوانی پوسیده اش بر جای نهاد
 
 
==43==
 
==43==
{{متن قرآن|وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
 
+
و [نیز] در قوم ثمود [عبرتی است] هنگامی که [پس از پی کردن ناقه] به آنان گفته شد: زمانی کوتاه [که بیش از سه روز نیست، از زندگی] برخوردار باشید [که عذاب خواهد رسید.] (۴۳)<p></p>
و نیز عبرتی است در قوم ثمود آنگاه که به آنها گفته شد: تا زمانی چندبرخوردار شوید
 
 
==44==
 
==44==
{{متن قرآن|فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
 
+
ولی [آنان در آن سه روز هم که مهلت داشتند باز] از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند، پس صاعقه مرگبار آنان را فراگرفت در حالی که آنان با ترس و حیرت به آن می نگریستند. (۴۴)<p></p>
آنان از فرمان پروردگارشان سرباز زدند و همچنان که می نگریستند صاعقه فروگرفتشان
 
 
==45==
 
==45==
{{متن قرآن|فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|45|﴿٤٥﴾}}<p></P>
 
+
پس [با آمدن عذاب و به سبب اینکه هیچ مهلتی نیافتند] نه قدرت برخاستن از جای خود را داشتند و نه دادخواهی کردند. (۴۵)<p></p>
ایستادن نتوانستند و یارای انتقام نداشتند
 
 
==46==
 
==46==
{{متن قرآن|وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
 
+
و قوم نوح را پیش از این [هلاک کردیم]؛ زیرا آنان همواره مردمی نافرمان بودند. (۴۶)<p></p>
و از پیش قوم نوح را فرو، گرفتیم ، که قومی نافرمان بودند
 
 
==47==
 
==47==
{{متن قرآن|وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|47|﴿٤٧﴾}}<p></P>
 
+
و آسمان را به قدرت ونیرو بنا کردیم و ما [همواره] وسعت دهنده ایم. (۴۷)<p></p>
و آسمان را به نیرو برافراشتیم و حقا که ما تواناییم
 
 
==48==
 
==48==
{{متن قرآن|وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>
 
+
و زمین را گستردیم و چه نیکو گستراننده ای هستیم. (۴۸)<p></p>
و زمین را گستردیم ، و چه نیکو گسترندگانیم
 
 
==49==
 
==49==
{{متن قرآن|وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
 
+
واز هر چیزی جفت آفریدیم باشد که متذکّر [این حقایق که نشانه هایی بر قدرت، حکمت و ربوبیت خداست] شوید. (۴۹)<p></p>
و از هر چیز جفتی بیافریده ایم ، باشد که عبرت گیرید
 
 
==50==
 
==50==
{{متن قرآن|فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
 
+
پس به سوی خدا بگریزید [که] بی تردید من از سوی او بیم دهنده ای روشنگرم. (۵۰)<p></p>
پس به سوی خداوند بگریزید من شما را از جانب او بیم دهنده ای آشکارم
 
 
==51==
 
==51==
{{متن قرآن|وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
 
+
و با خدا معبودی دیگر قرار ندهید، یقیناً من از سوی او بیم دهنده ای آشکارم. (۵۱)<p></p>
و با خدای یکتا خدای دیگری را مپرستید من شما را از جانب او بیم می دهم
 
 
==52==
 
==52==
{{متن قرآن|كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
 
+
همچنین هیچ پیامبری بر کسانی که پیش از اینان بودند نیامد مگر اینکه گفتند: جادوگر یا دیوانه است! (۵۲)<p></p>
بدین سان بر آنهایی که از این پیش بودند پیامبری مبعوث نشد جز آنکه، گفتند: جادوگری است ، یا دیوانه ای است
 
 
==53==
 
==53==
{{متن قرآن|أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|53|﴿٥٣﴾}}<p></P>
 
+
آیا [این اقوام] یکدیگر را به این گونه داوری [ناحق درباره پیامبرشان] سفارش کرده بودند؟! [نه] بلکه همه آنان گروهی یاغی و سرکش بودند [و این یاوه گویی ها، محصول سرکشی و یاغی گری آنان بود.] (۵۳)<p></p>
آیا بدین کار یکدیگر را وصیت کرده بودند ? نه ، خود مردمی طاغی بودند
 
 
==54==
 
==54==
{{متن قرآن|فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|54|﴿٥٤﴾}}<p></P>
 
+
بنابراین از این سبک مغزان باطل گو، روی برگردان [که تو اتمام حجت کردی] و شایسته سرزنش نیستی؛ (۵۴)<p></p>
پس ، از آنها رویگردان شو، کس تو را ملامت نخواهد کرد
 
 
==55==
 
==55==
{{متن قرآن|وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|55|﴿٥٥﴾}}<p></P>
 
+
و پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود می دهد؛ (۵۵)<p></p>
اندرز بده که اندرز، مؤمنان را سودمند افتد
 
 
==56==
 
==56==
{{متن قرآن|وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|56|﴿٥٦﴾}}<p></P>
 
+
و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم؛ (۵۶)<p></p>
جن و انس را جز برای پرستش خود نیافریده ام
 
 
==57==
 
==57==
{{متن قرآن|مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|57|﴿٥٧﴾}}<p></P>
 
+
از آنان هیچ رزقی نمی خواهم، و نمی خواهم که مرا طعام دهند. (۵۷)<p></p>
از آنها رزقی نمی خواهم و نمی خواهم که مرا اطعام کنند
 
 
==58==
 
==58==
{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|58|﴿٥٨﴾}}<p></P>
 
+
بی تردید خدا خود روزی دهنده و صاحب قدرت استوار است. (۵۸)<p></p>
خداست روزی دهنده و اوست صاحب نیرویی سخت استوار
 
 
==59==
 
==59==
{{متن قرآن|فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|59|﴿٥٩﴾}}<p></P>
 
+
پس برای کسانی [از قوم تو] که ستم ورزیدند، سهمی از عذاب است مانند سهم هم مسلکانشان [از امت های پیشین]، بنابراین شتاب در آمدن آن را نخواهند. (۵۹)<p></p>
این ستمکاران را، از عذاب بهره ای است همانند بهره ای که یارانشان داشتند پس به شتاب چیزی از من نخواهند
 
 
==60==
 
==60==
{{متن قرآن|فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ }}
+
{{متن قرآن/در سوره|ذاریات|51|60|﴿٦٠﴾}}<p></P>
 
+
پس وای بر کسانی که کافر شدند از آن روزشان که به آن وعده داده می شوند. (۶۰)<p></p>
وای بر کافران ، از آن روز که آنها را وعده داده اند
+
{{فهرست متن سوره های قرآن
 
+
|سوره=۵۱.[[سوره ذاریات/متن و ترجمه|الذاريات]]
 +
|قبلی=۵۰.[[سوره ق/متن و ترجمه|ق]]
 +
|بعدی=۵۲.[[سوره طور/متن و ترجمه|الطور]]
 +
}}
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۲۰


Quran1.jpg
درباره سوره ذاریات (51)
آیات سوره ذاریات
فهرست قرآن
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)


دانلود پی دی اف


دانلود پاورپوینت

سورة الذاريات
(ترجمه حسین انصاریان)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.] (۱)

2

فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿٢﴾

سوگند به ابرهایی که بار سنگین باران را با خود [به نواحی مختلف] حمل می کنند. (۲)

3

فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا ﴿٣﴾

و سوگند به کشتی هایی که به آسانی روی آب دریاها روانند. (۳)

4

فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿٤﴾

و سوگند به فرشتگانی که [به امر خدا] کارها را [برای تدبیر امور هستی میان خود] تقسیم می کنند، (۴)

5

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿٥﴾

که بی تردید آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده می دهند، راست ویقینی است. (۵)

6

وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ ﴿٦﴾

وقطعاً [روز] جزا واقع خواهد شد. (۶)

7

وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ﴿٧﴾

و سوگند به آسمان که داری اعتدال و زیبایی و آراستگی است؛ (۷)

8

إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ ﴿٨﴾

که شما [در رابطه با قرآن و حقایقی که قرآن با دلیل و برهان اثبات می کند] در گفتاری متناقض و گوناگون هستید. (۸)

9

يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ﴿٩﴾

از قرآن [به باطل] منحرف می شود کسی که [از خیر و سعادت] منحرف شده است. (۹)

10

قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿١٠﴾

مرگ بر دروغ پردازان [که بدون دلیل و به ناحق درباره قرآن و حقایقش سخن پراکنی می کنند.] (۱۰)

11

الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿١١﴾

همانان که در جهالتی عمیق و فراگیر در بی خبری و غفلتی سنگین فرو رفته اند! (۱۱)

12

يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٢﴾

[همواره] می پرسند: روز جزا چه زمانی خواهد بود؟ (۱۲)

13

يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ﴿١٣﴾

همان روزی است که آنان را در آتش می سوزانند. (۱۳)

14

ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٤﴾

[و به آنان گویند:] عذابتان را بچشید، این همان عذابی است که [از روی ریشخند] شتاب در آمدنش را می خواستید. (۱۴)

15

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿١٥﴾

بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارهایند. (۱۵)

16

آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ ﴿١٦﴾

آنچه را پروردگارشان به آنان عطا کرده دریافت می کنند؛ زیرا که آنان پیش از این همواره نیکوکار بودند. (۱۶)

17

كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ﴿١٧﴾

آنان اندکی از شب را می خوابیدند [و بیشتر آن را به عبادت و بندگی می گذراندند.] (۱۷)

18

وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿١٨﴾

و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش می کردند. (۱۸)

19

وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿١٩﴾

و در اموالشان حقّی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود. (۱۹)

20

وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ ﴿٢٠﴾

در زمین برای اهل یقین نشانه هایی [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] ست. (۲۰)

21

وَفِي أَنْفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿٢١﴾

و [نیز] در وجود شما [نشانه هایی است] آیا نمی بینید؟ (۲۱)

22

وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿٢٢﴾

و رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید، در آسمان است (۲۲)

23

فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ ﴿٢٣﴾

پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آنچه را که وعده داده می شوید، حقّ و یقینی است، همان گونه که شما [وقت سخن گفتن یقین دارید] سخن می گویید. (۲۳)

24

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٤﴾

آیا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟ (۲۴)

25

إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ ﴿٢٥﴾

زمانی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. گفت: سلام، [شما] مردمی ناشناسید! (۲۵)

26

فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ ﴿٢٦﴾

پس به سوی خانواده اش بازگشت و گوساله ای فربه [و بریان شده] آورد. (۲۶)

27

فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿٢٧﴾

پس آن را نزدیکشان برد [ولی دید نمی خورند]؛ گفت: مگر نمی خورید؟ (۲۷)

28

فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ﴿٢٨﴾

و [در دلش] از آنان احساس ترسی کرد. گفتند: مترس. و او را به پسری دانا مژده دادند. (۲۸)

29

فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ ﴿٢٩﴾

در این میان همسرش [که مژده را شنیده بود] با فریادی [از روی تعجب] در حالی که به چهره اش زد سر رسید و گفت: پیرزنی نازا [و فرزند؟!] (۲۹)

30

قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ ﴿٣٠﴾

گفتند: پروردگارت چنین گفته است؛ یقیناً او حکیم و داناست. (۳۰)

31

قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١﴾

[ابراهیم] گفت: ای فرستادگان! دنبال چه کار مهمی هستید؟ (۳۱)

32

قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ ﴿٣٢﴾

گفتند: ما را به سوی مردمی گنهکار فرستاده اند؛ (۳۲)

33

لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ ﴿٣٣﴾

تا [بارانی] از گِل سنگ بر آنان بفرستیم؛ (۳۳)

34

مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿٣٤﴾

[سنگی که] نزد پروردگارت برای تجاوزکاران نشانه گذاری شده است؛ (۳۴)

35

فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٣٥﴾

پس هرکه را از مؤمنان در آن شهر بود [پیش از آمدن عذاب] بیرون بردیم؛ (۳۵)

36

فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٣٦﴾

در آنجا جز یک خانه از مسلمانان [که اهلش مطیع خدا بودند، نیافتیم.] (۳۶)

37

وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿٣٧﴾

در آنجا [پس از زیر و رو شدن شهر و هلاکت مردم] نشانه و عبرتی [از قدرت، غضب خود و محکومیت مجرمان] برای کسانی که از عذاب دردناک می ترسند به جا گذاشتیم. (۳۷)

38

وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ ﴿٣٨﴾

و [نیز] در [سرگذشت] موسی، چون او را با دلیلی روشن به سوی فرعون فرستادیم [عبرتی است.] (۳۸)

39

فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩﴾

پس فرعون با سپاهیانش روی [از حق] گرداندند و گفت: [این مرد] یا جادوگر است یا دیوانه! (۳۹)

40

فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿٤٠﴾

در نتیجه او و سپاهیانش را گرفتیم و به دریا افکندیم، در حالی که [به سبب لجبازی و دشمنی] مستحقّ سرزنش بود. (۴۰)

41

وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ ﴿٤١﴾

و [نیز] در [سرگذشت قوم] عاد هنگامی که بر آنان باد هلاک کننده ای فرستادیم [عبرتی است.] (۴۱)

42

مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ ﴿٤٢﴾

[آن باد] هیچ چیزی را که بر آن می وزید، رها نمی کرد مگر آنکه آن را به صورت استخوان پوسیده ای می ساخت. (۴2)

43

وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٤٣﴾

و [نیز] در قوم ثمود [عبرتی است] هنگامی که [پس از پی کردن ناقه] به آنان گفته شد: زمانی کوتاه [که بیش از سه روز نیست، از زندگی] برخوردار باشید [که عذاب خواهد رسید.] (۴۳)

44

فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ ﴿٤٤﴾

ولی [آنان در آن سه روز هم که مهلت داشتند باز] از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند، پس صاعقه مرگبار آنان را فراگرفت در حالی که آنان با ترس و حیرت به آن می نگریستند. (۴۴)

45

فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ ﴿٤٥﴾

پس [با آمدن عذاب و به سبب اینکه هیچ مهلتی نیافتند] نه قدرت برخاستن از جای خود را داشتند و نه دادخواهی کردند. (۴۵)

46

وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ ﴿٤٦﴾

و قوم نوح را پیش از این [هلاک کردیم]؛ زیرا آنان همواره مردمی نافرمان بودند. (۴۶)

47

وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿٤٧﴾

و آسمان را به قدرت ونیرو بنا کردیم و ما [همواره] وسعت دهنده ایم. (۴۷)

48

وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿٤٨﴾

و زمین را گستردیم و چه نیکو گستراننده ای هستیم. (۴۸)

49

وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٤٩﴾

واز هر چیزی جفت آفریدیم باشد که متذکّر [این حقایق که نشانه هایی بر قدرت، حکمت و ربوبیت خداست] شوید. (۴۹)

50

فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿٥٠﴾

پس به سوی خدا بگریزید [که] بی تردید من از سوی او بیم دهنده ای روشنگرم. (۵۰)

51

وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿٥١﴾

و با خدا معبودی دیگر قرار ندهید، یقیناً من از سوی او بیم دهنده ای آشکارم. (۵۱)

52

كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٥٢﴾

همچنین هیچ پیامبری بر کسانی که پیش از اینان بودند نیامد مگر اینکه گفتند: جادوگر یا دیوانه است! (۵۲)

53

أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٥٣﴾

آیا [این اقوام] یکدیگر را به این گونه داوری [ناحق درباره پیامبرشان] سفارش کرده بودند؟! [نه] بلکه همه آنان گروهی یاغی و سرکش بودند [و این یاوه گویی ها، محصول سرکشی و یاغی گری آنان بود.] (۵۳)

54

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ ﴿٥٤﴾

بنابراین از این سبک مغزان باطل گو، روی برگردان [که تو اتمام حجت کردی] و شایسته سرزنش نیستی؛ (۵۴)

55

وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٥٥﴾

و پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود می دهد؛ (۵۵)

56

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾

و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم؛ (۵۶)

57

مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾

از آنان هیچ رزقی نمی خواهم، و نمی خواهم که مرا طعام دهند. (۵۷)

58

إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ﴿٥٨﴾

بی تردید خدا خود روزی دهنده و صاحب قدرت استوار است. (۵۸)

59

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿٥٩﴾

پس برای کسانی [از قوم تو] که ستم ورزیدند، سهمی از عذاب است مانند سهم هم مسلکانشان [از امت های پیشین]، بنابراین شتاب در آمدن آن را نخواهند. (۵۹)

60

فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿٦٠﴾

پس وای بر کسانی که کافر شدند از آن روزشان که به آن وعده داده می شوند. (۶۰)

سوره قبلی:

۵۰.ق

۵۱.الذاريات سوره بعدی:

۵۲.الطور

۱.الفاتحة ۲.البقرة ۳.آل عمران ۴.النساء ۵.المائدة ۶.الأنعام ۷.الأعراف ۸.الأنفال ۹.التوبة ۱۰.يونس ۱۱.هود ۱۲.يوسف ۱۳.الرعد ۱۴.ابراهيم ۱۵.الحجر ۱۶.النحل ۱۷.الإسراء ۱۸.الكهف ۱۹.مريم ۲۰.طه ۲۱.الأنبياء ۲۲.الحج ۲۳.المؤمنون ۲۴.النور ۲۵.الفرقان ۲۶.الشعراء ۲۷.النمل ۲۸.القصص ۲۹.العنكبوت ۳۰.الروم ۳۱.لقمان ۳۲.السجدة ۳۳.الأحزاب ۳۴.سبإ ۳۵.الفاطر ۳۶.يس ۳۷.الصافات ۳۸.ص ۳۹.الزمر ۴۰.غافر ۴۱.فصلت ۴۲.الشورى ۴۳.الزخرف ۴۴.الدخان ۴۵.الجاثية ۴۶.الأحقاف ۴۷.محمد ۴۸.الفتح ۴۹.الحجرات ۵۰.ق ۵۱.الذاريات ۵۲.الطور ۵۳.النجم ۵۴.القمر ۵۵.الرحمن ۵۶.الواقعة ۵۷.الحديد ۵۸.المجادلة ۵۹.الحشر ۶۰.الممتحنة ۶۱.الصف ۶۲.الجمعة ۶۳.المنافقون ۶۴.التغابن ۶۵.الطلاق ۶۶.التحريم ۶۷.الملك ۶۸.القلم ۶۹.الحاقة ۷۰.المعارج ۷۱.نوح ۷۲.الجن ۷۳.المزمل ۷۴.المدثر ۷۵.القيامة ۷۶.الانسان ۷۷.المرسلات ۷۸.النبإ ۷۹.النازعات ۸۰.عبس ۸۱.التكوير ۸۲.الإنفطار ۸۳.المطففين ۸۴.الإنشقاق ۸۵.البروج ۸۶.الطارق ۸۷.الأعلى ۸۸.الغاشية ۸۹.الفجر ۹۰.البلد ۹۱.الشمس ۹۲.الليل ۹۳.الضحى ۹۴.الشرح ۹۵.التين ۹۶.العلق ۹۷.القدر ۹۸.البينة ۹۹.الزلزلة ۱۰۰.العاديات ۱۰۱.القارعة ۱۰۲.التكاثر ۱۰۳.العصر ۱۰۴.الهمزة ۱۰۵.الفيل ۱۰۶.قريش ۱۰۷.الماعون ۱۰۸.الكوثر ۱۰۹.الكافرون ۱۱۰.النصر ۱۱۱.المسد ۱۱۲.الإخلاص ۱۱۳.الفلق ۱۱۴.الناس