حدیث منقطع: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۲: سطر ۲:
 
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
 
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
  
'''از اقسام خبر واحد'''
+
'''«حدیث منقطع»''' ـ اصطلاحى در [[علم درایه|علم درایه]] و از اقسام [[خبر واحد]] ـ در دو معنا به کار رفته است؛ یکى اعمّ و دیگر اخصّ.
 +
[[حدیث|حدیث]] منقطع به معناى اعم عبارت است از حدیثى که اِسناد آن تا [[معصوم]] (علیه السّلام) به گونه متصل و پیوسته نباشد؛ خواه انقطاع از ابتداى [[سند حدیث|سند]] باشد یا از وسط و یا از آخر آن، و خواه راوىِ افتاده یکى باشد یا بیشتر.
  
حديث منقطع ـ اصطلاحى در علم درايه و ـ در دو معنا به كار رفته است؛ يكى اعم و ديگر اخص.
+
حدیث منقطع به معناى اخص، حدیثى است که از وسط سلسله سند آن یک راوى و یا ـ به قول برخى ـ بیشتر از یک راوى افتاده باشد. حدیث منقطع از اقسام [[حدیث مرسل]] است.<ref> نهایة الدرایة (سید حسن صدر)، ص ۱۹۶-۱۹۷. </ref>
حديث منقطع به معناى اعم عبارت است از حديثى كه اِسناد آن تا معصوم عليه السّلام به گونه متصل و پيوسته نباشد؛ خواه انقطاع از ابتداى سند باشد يا از وسط و يا از آخر آن، و خواه راوىِ افتاده يكى باشد يا بيشتر.
 
 
 
حديث منقطع به معناى اخص حديثى است كه از وسط سلسله سند آن يك راوى و يا ـ به قول برخى ـ بيشتر از يك راوى افتاده باشد. حديث منقطع از اقسام [[حدیث مرسل]] است .<ref> نهاية الدراية (سيدحسن صدر)/ 196 ـ 197 . </ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، صفحه 276‌.
+
 
 +
* [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]، سید محمود هاشمى شاهرودى، جلد ‌۳، صفحه ۲۷۶‌.
 +
 
 
{{اصطلاحات حدیثی}}
 
{{اصطلاحات حدیثی}}
 
[[رده:اقسام خبر واحد]]
 
[[رده:اقسام خبر واحد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۰۴


Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«حدیث منقطع» ـ اصطلاحى در علم درایه و از اقسام خبر واحد ـ در دو معنا به کار رفته است؛ یکى اعمّ و دیگر اخصّ. حدیث منقطع به معناى اعم عبارت است از حدیثى که اِسناد آن تا معصوم (علیه السّلام) به گونه متصل و پیوسته نباشد؛ خواه انقطاع از ابتداى سند باشد یا از وسط و یا از آخر آن، و خواه راوىِ افتاده یکى باشد یا بیشتر.

حدیث منقطع به معناى اخص، حدیثى است که از وسط سلسله سند آن یک راوى و یا ـ به قول برخى ـ بیشتر از یک راوى افتاده باشد. حدیث منقطع از اقسام حدیث مرسل است.[۱]

پانویس

  1. نهایة الدرایة (سید حسن صدر)، ص ۱۹۶-۱۹۷.

منابع