حدیث مقطوع‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
(ویرایش)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''''از اقسام خبر واحد.'''''
+
{{خوب}}
 +
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
  
عنوان یاد شده از اصطلاحات [[علم درایه]] است.
+
[[حدیث|حدیثى]] را «مقطوع» گویند که بعض راویان آن ناشناخته باشند، یا اتصال اسناد آن به [[معصوم]] (علیه‌السلام) معلوم نباشد. در اصطلاح [[عامه]]، حدیث مقطوع به هر حدیثى که بیانگر گفتار یا کردار [[تابعین]] (تابعى) باشد، اطلاق مى‌شود.<ref> نهایة الدرایة (سید حسن صدر)، ۱۹۸.</ref>
  
حدیثى را مقطوع گویند كه بعض راویان آن ناشناخته باشند یا اتصال اسناد آن به معصوم علیه‌السلام معلوم نباشد. در اصطلاح عامه حدیث مقطوع به هر حدیثى كه بیانگر گفتار یا كردار تابعین (تابعى) باشد، اطلاق مى‌شود.<ref> نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 198.</ref>
+
در کلمات [[فقیه|فقها]]، حدیث مقطوع گاه مرادف [[حدیث منقطع]] به معناى اخص آمده است.<ref> ذکرى الشیعة، ۱/۴۸؛ المهذّب البارع، ۱/۶۶؛ مدارک الاحکام، ۸/۴۸۰.</ref>
  
در كلمات فقها، حدیث مقطوع گاه مرادف حدیث منقطع به معناى اخص (حدیث منقطع) آمده است.<ref> ذكرى الشیعة 1/48؛ المهذّب البارع 1/66؛ مدارك الاحكام 8/480.</ref>
+
حدیث مقطوع به معناى نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم و نیز به معناى مصطلح نزد عامه اعتبار ندارد. حدیث مقطوع به معناى ناشناخته بودن بعض راویان آن در صورت اتصال به معصوم (علیه‌السلام) مصداق [[حدیث ضعیف]] مى‌باشد.
  
حدیث مقطوع به معناى نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم علیه‌السلام و نیز به معناى مصطلح نزد عامه اعتبار ندارد. حدیث مقطوع به معناى ناشناخته بودن بعض راویان آن در صورت اتصال به معصوم علیه‌السلام مصداق حدیث ضعیف مى‌باشد.
+
==پانویس==
 +
<references />
  
==پانویس ==
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، صفحه 276‌.
 
  
 +
* [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]، سید محمود هاشمى شاهرودى، جلد ‌۳، صفحه ۲۷۶‌.
 +
{{اصطلاحات حدیثی}}
 
[[رده:اقسام خبر واحد]]
 
[[رده:اقسام خبر واحد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۱۶


Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


حدیثى را «مقطوع» گویند که بعض راویان آن ناشناخته باشند، یا اتصال اسناد آن به معصوم (علیه‌السلام) معلوم نباشد. در اصطلاح عامه، حدیث مقطوع به هر حدیثى که بیانگر گفتار یا کردار تابعین (تابعى) باشد، اطلاق مى‌شود.[۱]

در کلمات فقها، حدیث مقطوع گاه مرادف حدیث منقطع به معناى اخص آمده است.[۲]

حدیث مقطوع به معناى نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم و نیز به معناى مصطلح نزد عامه اعتبار ندارد. حدیث مقطوع به معناى ناشناخته بودن بعض راویان آن در صورت اتصال به معصوم (علیه‌السلام) مصداق حدیث ضعیف مى‌باشد.

پانویس

  1. نهایة الدرایة (سید حسن صدر)، ۱۹۸.
  2. ذکرى الشیعة، ۱/۴۸؛ المهذّب البارع، ۱/۶۶؛ مدارک الاحکام، ۸/۴۸۰.

منابع