آیه 21 سوره مائده
| <<20 | آیه 21 سوره مائده | 22>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
ای قوم، به سرزمین مقدسی که خدا سرنوشت شما کرد داخل شوید و پشت (به حکم خدا) مکنید، که زیانکار می‌شوید.
ای قوم من! به سرزمین مقدسی که خدا برایتان مقرّر فرموده در آیید و [به گناه، عصیان، سرپیچی از فرمان ها و احکام حق] بازنگردید که زیانکار می شوید.
«اى قوم من، به سرزمين مقدسى كه خداوند براى شما مقرر داشته است درآييد، و به عقب بازنگرديد كه زيانكار خواهيد شد.»
اى قوم من، به زمين مقدسى كه خدا برايتان مقرر كرده است داخل شويد و بازپس‌مگرديد كه زيان‌ديده باز مى‌گرديد.
ای قوم! به سرزمین مقدّسی که خداوند برای شما مقرّر داشته، وارد شوید! و به پشت سر خود بازنگردید (و عقب گرد نکنید) که زیانکار خواهید بود!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
مقدسه: پاك. مؤنث مقدس.
لا ترتدوا: برنگرديد. رد: برگرداندن. ارتداد: برگشتن.
ادبار: پشت ها. مفرد آن دبر (بر وزن شتر) است.
تنقلبوا: انقلاب: برگشتن. «فتنقلبوا» پس برمى گرديد.[۱]
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]
شأن نزول:
اين آيه هنگامى نازل شد كه قوم موسى به او گفته بودند: («لن نصبر على طعام واحد؛ ما به يك نوع خوراك صبر نخواهيم كرد». آيه 61 سوره بقره) سپس موسى به آنها گفته بود: «اهبطوا مصرا فانّ لكم ما سألتم؛ اكنون كه اين تقاضا را داريد به شهر مصر فرود آئيد كه در آنجا هر چه بخواهيد آماده است». سپس گفتند: «انّ فيها قوما جبّارين و انّا لن ندخلها حتّى يخرجوا؛ در آنجا قومى ستمكار هستند و ما داخل آن نشويم تا آنها بيرون آيند»، آيه 24 همين سوره[۳].[۴]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ «21»
(موسى فرمود:) اى قوم من! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر كرده وارد شويد و به پشت سر خود برنگرديد كه زيانكار مى‌گرديد.
نکته ها
«ارض مقدّس» همه‌ى منطقه‌ى شامات (سوريه، اردن، فلسطين و ...) است يا تنها بيت‌المقدّس مى‌باشد.
مراد از «لا تَرْتَدُّوا» پشت نكردن به فرمان الهى يا برگشت و عقب‌نشينى نكردن در مسير حركت است.
پیام ها
1- رابطه‌ى رهبر و مردم، بايد عميق و عاطفى باشد. «يا قَوْمِ»
2- سرزمين‌هاى مقدّس را بايد از چنگ نااهلان بيرون آورد. «ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ»
3- همه جاى زمين يكسان نيست، برخى جاها قداست دارد. «الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ»
4- فرار از جبهه، حرام است. ادْخُلُوا ... وَ لا تَرْتَدُّوا
5- برخوردارى از نعمت‌هاى الهى، مسئوليّت دارد. جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِياءَ وَ جَعَلَكُمْ مُلُوكاً ... ادْخُلُوا
6- از مصاديق و نمونه‌هاى خسارت، محروميّت از مكان‌هاى مقدّس است.
ادْخُلُوا ... وَ لا تَرْتَدُّوا ... فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ
تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 268
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ «21»
بعد از ذكر نعم، تكليف نمايد بنى اسرائيل را به دخول ارض مقدسه؛ و حكايت فرمايد از قول موسى عليه السّلام:
يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ: اى گروه من داخل شويد به زمين پاك كرده شده از رجس شرك، و يا با بركت است كه جامع انواع فواكه و موضع خصب و رفاهيت و مقر اكثر انبيا و مؤمنين؛ و آن زمين شام يا دمشق يا طور و حوالى آن يا فلسطين و بعضى از اردن، و اصح آنكه بيت المقدس است. الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ: آن زمينى كه قسمت كرده است خداى تعالى براى شما، يا نوشته است در لوح محفوظ كه مسكن شما باشد به شرط ايمان و جهاد با جبابره و امتثال ساير اوامر، و چون از عمالقه ترسيده بودند، سخن نقباى خود را مى‌گفتند كه كاش ما را رئيسى بود تا به مصر برمى‌گشتيم. موسى عليه السّلام فرمود: وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى أَدْبارِكُمْ: و باز مگرديد به پاشنه‌هاى خود، يعنى به همان راه كه آمده‌ايد به جهت خوف از جبابره برمگرديد، يا باز نگرديد در دين خود به عصيان و عدم وثوق بر وعده الهى، كه اگر چنين كنيد: فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ: پس بازگرديد در حالتى كه زيانكاران باشيد در دنيا و آخرت.
تفصيل واقعه- چون موسى عليه السّلام و قوم او از دريا عبور نمودند و فرعون و فرعونيان هلاك شدند، خداى تعالى امر فرمود ايشان را بدخول در ارض مقدسه.
وقتى رسيدند به نهر اردن، ترسيدند از دخول. پس از هر سبطى يك نفر را نقيب قرار دادند براى تفحص، نقباى اثنى عشر چون وارد شدند و از عظم شأن جبابره و قوت آنها متعجب شده برگشتند و به موسى خبر دادند. حضرت امر به كتمان نمود. دو نفر: يوشع و كالب، وفا نموده بقيه خبر دادند بنى اسرائيل را، و ابا
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 56
نمودند گفتند: اگر ما داخل شويم عيالات و اهل ما غنيمت آنها گردد، قصد انصراف كردند و يوشع و كالب را كه بر عزم خود باقى بودند خواستند سنگسار نمايند. حضرت موسى عليه السّلام در غضب شد گفت: «ربّ انّى لا املك الّا نفسى و اخى» «1» خداوند امر فرمود: من دخول ارض مقدسه را بر آنها حرام ساختم.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ «21»
ترجمه
اى قوم من داخل شويد زمين مقدس آن چنانيرا كه مقدّر فرمود خدا براى شما و برنگرديد بر پشتهاتان پس بگرديد زيانكاران.
تفسير
زمين منزه با بركتى كه بنى اسرائيل مأمور بورود در آن شدند عياشى از حضرت باقر (ع) روايت نموده استكه شام بوده و از حضرت صادق (ع) روايت نموده استكه آنها داخل نشدند تا خداوند بر آنها و پسران آنها حرام فرمود و پسران پسران آنها ساكن آنجا شدند و يكى از صفات مذمومه عدم ثبات در عزم است بنى اسرائيل وقتى خواستند وارد بيت المقدس شوند از ترس جبابره با آنهمه زحمتى كه از پيمودن راه كشيده بودند از ورود در شهر منصرف شدند و خواستند مراجعت نمايند و شايد مراد برگشتن بدين آباء و اجدادشان باشد در هر صورت اين عمل موجب خسران دنيا و آخرت آنها گرديد چنانچه شمه از آن در آيات بعد ذكر خواهد شد انشاء اللّه تعالى.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
يا قَوم‌ِ ادخُلُوا الأَرض‌َ المُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللّه‌ُ لَكُم وَ لا تَرتَدُّوا عَلي أَدبارِكُم فَتَنقَلِبُوا خاسِرِينَ «21»
حضرت موسي فرمود اي قوم من (بني اسرائيل) داخل شويد زمين مقدس را
جلد 6 - صفحه 336
که خدا براي شما مقرر فرموده و بپشت بر نگيريد که بخسران و زيان منقلب خواهيد شد.
اخبار و كلمات مفسرين در مفاد اينکه آيه شريفه بسيار است و بيان آنها بسيار مفصل است که اينکه مختصر گنجايش آنها را ندارد و ما بطور اختصار اشاره اجمالي ميكنيم و ردّ ميشويم: بعد از آني که خداوند بني اسرائيل را از چنگال فرعون و فرعونيان نجات بخشيد و از دريا گذشتند و فرعون و فرعونيان غرق شدند و اموال و زخارف آنها نصيب اينها شد امريه صادر شد که بايد برويد در ارض مقدسه که بيت المقدس و فلسطين و شامات و طور سينا باشد و تعبير بمقدسه براي اينست که محل انبياء و صلحاء و اتقياء و مدفن آنها بوده و مركز نزول وحي و ملائكه و لو فعلا ساكنين آنها اشرار و كفار هستند زمين مقدس است و اهلش فاسد چنانچه مكه معظمه و مدينه منوره بسيار زمين مقدّسي است ولي از بعد از رحلت حضرت رسالة صلّي اللّه عليه و آله و سلّم اهل آن از نواصب ائمه اطهارند که انجس از كلب هستند، بني اسرائيل متعذّر شدند و گفتند (إِن‌َّ فِيها قَوماً جَبّارِين‌َ) و سرّ اينکه مطلب اينست که حضرت موسي دوازده نقيب از دوازده سبط انتخاب فرمود که از اوضاع داخله آنجا خبر گيرند رفتند و ديدند که آنها بسيار با قوّه و قدرت و عظمت بودند خبر براي موسي آوردند حضرت موسي امر فرمود که كتمان كنند و ببني اسرائيل نگويند که ايجاد خوف در آنها شود دو نفر آنها يوشع إبن نون و كالب إبن يوفنا كتمان كردند ولي بقيه افشاء كردند و بني اسرائيل خوف پيدا كردند و اطاعت موسي نكردند و داخل نشدند و گرفتار تيه شدند لذا ميفرمايد يا قَوم‌ِ ادخُلُوا الأَرض‌َ المُقَدَّسَةَ بعضي گفتند بيت المقدس بعضي گفتند فلسطين بعضي گفتند شام بعضي گفتند طور سيناء و مانعي ندارد که مراد سوريا و عراق باشد و شامل جميع آن حدود مثل جبل عامل و نحو آنها بشود.
جلد 6 - صفحه 337
الَّتِي كَتَبَ اللّه‌ُ لَكُم كتابة نه معني تقدير است که تكويني باشد بلكه تشريعي است مثل كُتِب‌َ عَلَيكُم‌ُ الصِّيام‌ُ بقره آيه 183 و نحوه.
وَ لا تَرتَدُّوا عَلي أَدبارِكُم که مخالفت اينکه واجب مهم را نكنيد و بر نگرديد فَتَنقَلِبُوا خاسِرِينَ خسران دنيا چهل سال در تيه گرفتار و خسران آخرت معذّب بعذاب.
برگزیده تفسیر نمونه
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
