آیه 24 سوره نمل
<<23 | آیه 24 سوره نمل | 25>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
آن زن را با تمام رعیتش یافتم که به جای خدا خورشید را میپرستیدند و شیطان اعمال زشت آنان را در نظرشان زیبا جلوه داده و آنها را به کلی از راه خدا باز داشته و آنها هم به حق راه یافته نیستند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مِن دُونِ اللهِ»: به جای خدا. بجز خدا. «أَعْمَالَهُمْ»: مراد پرستش و کرنش ایشان برای خورشید است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنِّي وَجَدْتُ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَ أُوتِيَتْ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَ لَها عَرْشٌ عَظِيمٌ «23»
(هدهد توضيح داد:) همانا من زنى را يافتم (به نام بلقيس) كه بر مردم سلطنت مىكرد و از همه چيز (دنيا) برخوردار بود وتخت بزرگى داشت.
وَجَدْتُها وَ قَوْمَها يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لا يَهْتَدُونَ «24»
آن زن و قومش را چنين يافتم كه به جاى خدا براى خورشيد سجده مىكنند و شيطان اعمالشان را در نظرشان آراسته، پس آنان را از راه (حقّ) بازداشته و آنان هدايت نمىشوند.
پیام ها
1- برخى حيوانات شناخت بالايى دارند. «إِنِّي وَجَدْتُ امْرَأَةً» هدهد مفاهيمى چون زن و مرد، تاج وتخت، حكومت ومالكيّت، توحيد وشرك، خورشيد و سجده، شيطان و تزيينهاى او، حقّ وباطل، هدايت و ضلالت را مىشناسد.
2- گوش دادن به سخنان ديگران، نشانهى ادب و يكى از شرايط مديريّت است؛ گرچه گويندهى سخن، حيوان باشد. «إِنِّي وَجَدْتُ امْرَأَةً»
3- زن مىتواند حكومت كند؛ «تَمْلِكُهُمْ» ولى حكومت زن بر جامعه، حتّى براى يك پرنده هم عجيب است. «وَجَدْتُ امْرَأَةً- وَجَدْتُها وَ قَوْمَها»
4- حكومت حضرت سليمان، در ابتدا جهانى نبوده است. «امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ»
5- تشكيل نظام و حكومت، سابقهى تاريخى دارد. «تَمْلِكُهُمْ»
6- عوامل انحراف عبارتند از:
الف: رهبر گمراه. «وَجَدْتُها وَ قَوْمَها يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ»
ب: زرق و برق. «يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ»
ج: امكانات و رفاه. «أُوتِيَتْ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ»
جلد 6 - صفحه 412
د: شيطان و تزيينهاى او. «زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ»
7- برخوردارى از نعمتهاى الهى، نشانهى قُرب يا بُعد نيست. (خداوند هم به سليمان مىدهد وهم بهزنى كافر. در آيات قبل سليمان گفت: «أُوتِينا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ» به ما همه چيز داده شده؛ دربارهى بلقيس نيز مىخوانيم: «وَ أُوتِيَتْ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ» به او نيز همه چيز داده شده است).
8- نعمتهاى خداوند در دست صالحان، فضل مبين و آشكار است؛ «أُوتِينا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ إِنَّ هذا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ» ولى در دست ديگران تاج و تخت و عرش عظيم مىشود. «أُوتِيَتْ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَ لَها عَرْشٌ عَظِيمٌ»
9- انسان از نظر فطرت، پرستشگر است؛ اگر حقّ را نپرستد به سراغ باطل مىرود. وَجَدْتُها وَ قَوْمَها يَسْجُدُونَ ...
10- مردم، دينى را مىپذيرند كه حاكمان و پيشوايانشان پذيرفته باشند. «الناس على دين ملوكهم» «وَجَدْتُها وَ قَوْمَها يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ»
11- هر مشكلى را به اهلش بگوييد. (گزارش انحراف و شرك را بايد به سليمان گفت). «يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ»
12- سابقهى خورشيدپرستى، هم در زمان ابراهيم عليه السلام بوده است؛ «هذا رَبِّي هذا أَكْبَرُ» «1» و هم در زمان سليمان عليه السلام. «يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ»
13- بهترين وسيلهى انحراف مردم، تزيين كارهاى زشت آنهاست. «زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ»
14- گذشتهى بدِ افراد، نشانهى انحراف قطعى آنها در آينده نيست. (بلقيس و قوم او منحرف بودند ولى بعداً هدايت شدند). «لا يَهْتَدُونَ»
15- در گزارشها، اصل خبر را بگوييد و تحليل و برداشت را به اهلش واگذار كنيد. إِنِّي وَجَدْتُ ... فَهُمْ لا يَهْتَدُونَ (آنچه هدهد گزارش داد صحيح بود، ولى آن جا كه تحليل كرد خلاف گفت، زيرا آنها هدايت شدند).
«1». انعام، 78.
تفسير نور(10جلدى)، ج6، ص: 413
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم