آیه 6 سوره اعراف
| <<5 | آیه 6 سوره اعراف | 7>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
البته ما هم از امتها که پیامبران به سویشان آمدند و هم از پیغمبران آنها باز خواست خواهیم کرد.
[روز قیامت] از کسانی که پیامبران به سویشان فرستاده شده [درباره پذیرفتن و نپذیرفتن رسالت پیامبران]، و از شخص پیامبران [درباره تبلیغ دین] به طور یقین پرسش خواهیم کرد.
پس، قطعاً از كسانى كه [پيامبران] به سوى آنان فرستاده شده‌اند خواهيم پرسيد، و قطعاً از [خودِ] فرستادگان [نيز] خواهيم پرسيد.
البته از مردمى كه برايشان پيامبرانى فرستاده شده و نيز از پيامبرانى كه فرستاده شده‌اند سؤال خواهيم كرد.
به یقین، (هم) از کسانی که پیامبران به سوی آنها فرستاده شدند سؤال خواهیم کرد؛ (و هم) از پیامبران سؤال می‌کنیم!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«الْمُرْسَلِینَ»: فرستادگان. پیغمبران.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ كَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها فَجاءَها بَأْسُنا بَياتاً أَوْ هُمْ قائِلُونَ «4»
چه بسيار آبادى‌هايى كه ما اهل آنجا را (به خاطر فساد و كفرشان) نابود كرديم. پس قهر ما به هنگام شب يا روز، هنگامى كه به استراحت پرداخته بودند، به سراغشان آمد.
فَما كانَ دَعْواهُمْ إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا إِلَّا أَنْ قالُوا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ «5»
پس آن هنگام كه قهر ما سراغشان آمد، سخن و اعتراضى نداشتند، جز آنكه گفتند: ما قطعاً ستمكار بوديم.
نکته ها
«قرية»، به معناى روستا نيست، بلكه مركز اجتماع مردم است، چه شهر، چه روستا.
«بيات»، شب هنگام و شبانه است و «قائِلُونَ» از «قيلولة»، به معناى خواب يا استراحت نيمروز است. «اقاله» به معناى پس گرفتن جنس فروخته شده از همين باب است، چون خريدار، از نگرانى معامله راحت مى‌شود.
هر ستمگرى، روزى در مواجهه با قهر خدا به اشتباه خود اعتراف مى‌كند، «إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ» ولى اين اعترافات ثمرى ندارد. چنانكه در آيه‌ى ديگر مى‌خوانيم: هنگامى كه عذاب ما را
جلد 3 - صفحه 19
ديدند، گفتند: به خداى يگانه ايمان آورديم و به آنچه شرك‌ورزيديم، كافر شديم؛ امّا ايمان به هنگام عذاب سودى براى آنان نداشت. فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا ... «1»
پیام ها
1- مناطقى كه با قهر الهى نابود شدند، بسيار است. «وَ كَمْ»
2- از تجربيّات تلخ ديگران، عبرت بگيريم. «وَ كَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها»
3- قرآن با بيان هلاكت قريه‌ها به جاى هلاكت مردم، عظمت عذاب را بيان مى‌كند. «وَ كَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها»
4- كيفرهاى الهى مخصوص قيامت نيست، ممكن است در دنيا هم نمونه‌هايى از آن را ببينيم. «وَ كَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها»
5- هر كس غير خدا را سرپرست گرفت، منتظر قهر الهى باشد. وَ لا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ ... وَ كَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها
6- از سنّت‌هاى الهى، نابود كردن امّت‌ها به خاطر نافرمانى و تبعيّت از ديگران است. وَ لا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ ... وَ كَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها
7- اراده‌ى خداوند، همه چيز را دگرگون مى‌كند. «أَهْلَكْناها»
8- قهر الهى، گاهى ناگهانى است و روز و ساعت مشخّص و فرصتى براى فكر و چاره‌جويى ندارد. «بَياتاً أَوْ هُمْ قائِلُونَ»
9- عذاب به هنگام استراحت، غافلگيرانه وتلخ‌تر است. «بَياتاً أَوْ هُمْ قائِلُونَ»
10- بسيارى از شعارها در زمان رفاه است، هنگام خطر، كسى حرفى براى گفتن ندارد. فَما كانَ دَعْواهُمْ ...
11- حوادث و خطرها، غرور را مى‌شكند و پرده‌هاى غفلت را كنار زده و وجدان‌ها را بيدار مى‌سازد. «إِلَّا أَنْ قالُوا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ»
«1». مؤمن، 84- 85.
جلد 3 - صفحه 20
12- اگر امروز با اختيار خضوع نكرديد، روزى به اجبار كرنش خواهيد كرد. «قالُوا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ»
13- سراغ غير خدا رفتن و عدم پيروى از انبيا (كه در دو آيه‌ى قبل بود)، ظلم است. «كُنَّا ظالِمِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
فَلَنَسْئَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَ لَنَسْئَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ «6»
بعد از انذار از عقوبت دنيويه، تهديد فرمايد به عقوبت اخرويه:
فَلَنَسْئَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ: پس هر آينه سؤال كنيم البته البته كسانى را كه فرستاده شدند به سوى ايشان پيغمبران از قبول رسالت و اجابت رسل، يعنى امت را سؤال شود. با تبليغ انبياء و معجزات، شما در جواب چه گفتيد؟. اين سؤال سرزنش و تعذيب است. وَ لَنَسْئَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ: و هر آينه البته البته سؤال كنيم انبياء را در اداى رسالت و تبليغ احكام. اين سؤال تشريف و تقريب است و گفته‌اند انبياء را از فرمانبردارى امم پرسند، و امم را از تبليغ انبياء. يا امم را از متابعت انبياء پرسند، و انبياء را از شفقت امم. يا امم را سؤال توبيخ، و انبياء را سؤال شهادت.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
فَلَنَسْئَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَ لَنَسْئَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ «6»
ترجمه
پس هر آينه ميپرسيم البته از آنانكه فرستاده شد بسوى ايشان و هر آينه ميپرسيم البته از فرستادگان.
تفسير
فرستاده شدگان بسوى آنها اممند كه وظيفه آنها اجابت و قبول است و فرستادگان انبيائند كه وظيفه آنها اداء رسالت و ابلاغ احكام است و هر كدام در حدود انجام وظيفه خودشان مورد مسئوليت در پيشگاه الهى ميباشند و در اين باب حديثى از احتجاج در سوره بقره در ذيل آيه فكيف اذا جئنا من كل امّة بشهيد گذشت ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
فَلَنَسئَلَن‌َّ الَّذِينَ أُرسِل‌َ إِلَيهِم وَ لَنَسئَلَن‌َّ المُرسَلِين‌َ «6»
پس هراينه البته سؤال خواهيم كرد از كساني که بر آنها پيغمبران فرستاديم که تمام امم باشند و البته سؤال خواهيم كرد از خود فرستادگان که انبياء و رسل باشند مسئلة- سؤال در قيامت از ضروريات دين اسلام بلكه جميع اديان عالم است و يكي از معتقدات معاد است که واجب است اعتقاد بآن و نصوص قرآن و صراحت اخبار متواتره بر او قائم است و فائده سؤال نه براي استكشاف و تحصيل علم اله است بلكه براي اتمام حجت و قطع عذر مسئول است و ظهور مقام او است نزد ديگران و آنچه از آيات شريفه و اخبار آل اطهار عليهم السّلام استفاده نموده‌ايم مورد سؤال ده مورد است: 1- سؤال از رسل که آنچه بآنها ارسال شده ابلاغ بامت كردند و بآنها تبليغ شده چنانچه همين آيه صراحت دارد و در جاي ديگر ميفرمايد يَوم‌َ يَجمَع‌ُ اللّه‌ُ الرُّسُل‌َ فَيَقُول‌ُ ما ذا أُجِبتُم قالُوا لا عِلم‌َ لَنا إِنَّك‌َ أَنت‌َ عَلّام‌ُ الغُيُوب‌ِ مائده آيه 108. 2- سؤال از نعم الهي ثُم‌َّ لَتُسئَلُن‌َّ يَومَئِذٍ عَن‌ِ النَّعِيم‌ِ تكاثر آيه 7
جلد 7 - صفحه 273
7 عَم‌َّ يَتَساءَلُون‌َ، عَن‌ِ النَّبَإِ العَظِيم‌ِ نبأ آيه 1 و 2، و نبأ عظيم تفسير بولايت حضرت امير المؤمنين علي عليه السّلام شده. 3- سؤال از نماز از حضرت صادق عليه السّلام است فرمود
(اول ما تسئل عنه العبد اذا وقف بين يدي اللّه عز و جل الصلوات المفروضات
و در اخبار معتبره دارد
(اول ما يحاسب به العبد يوم القيمة الصلاة ان قبلت قبل ما سواها و ان ردت ردّ ما سواها).
4- از قرآن از جهت تمسك بآن که احد ثقلين است و عمل بدستورات آن چنانچه در مقدمه كتاب گذشت. 5- از محرمات و معاصي كبار مثل دروغ، غيبت، فحش، نمامي، افتراء، قتل نفس، زنا، لواط شرب خمر و امثال اينها. 6- از اعضاء و جوارح مثل چشم، گوش، زبان، دست پا و قلب چنانچه صريح قرآن است إِن‌َّ السَّمع‌َ وَ البَصَرَ وَ الفُؤادَ كُل‌ُّ أُولئِك‌َ كانَ عَنه‌ُ مَسؤُلًا اسري آيه 38 و غير آن از آيات. 7- سؤال از عهود و قراردادها چه بين خالق و خلق و چه بين خلائق با يكديگر چنانچه ميفرمايد وَ أَوفُوا بِالعَهدِ إِن‌َّ العَهدَ كانَ مَسؤُلًا اسري آيه 36. 8- سؤال از حقوق الهي که بر بنده واجب فرموده. 9- از حقوق النّاس و مظالم عباد مثل والدين و زوجين و اولاد و ارحام و متبايعين و فقراء و سادات و علماء و متعلمين و اجراء و كارفرما و همسايه و غير اينها چنانچه در حديث قدسي است
و عزتي و جلالي لا يجوزني ظلم ظالم
و آيه شريفه إِن‌َّ رَبَّك‌َ لَبِالمِرصادِ حجر آيه 13 تفسير باين موقف شده. 10- از عمر و مال و جواني و فراغت چنانچه صدوق و شيخ طوسي (ره) از حضرت باقر عليه السّلام روايت فرموده‌اند که
(يسئل عن عمرك فيما افنيت و عن شبابك فيما ابليت و عن فراغك قبل شغلك و عن مالك مما اكتسبت و فيما انفقت و عن حبّنا اهل البيت)
و اينکه آيه شريفه جمله اولي فَلَنَسئَلَن‌َّ الَّذِينَ أُرسِل‌َ إِلَيهِم شامل جميع اينکه اقسام ميشود چنانچه جمله دوم وَ لَنَسئَلَن‌َّ المُرسَلِين‌َ هم شامل ابلاغ جميع دستورات الهي ميشود (نعوذ باللّه من سوء الحساب).
274
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 6)- بازپرسی عمومی! در آیه قبل سخن از مجازات دنیوی ستمکاران در میان بود، در این آیه و سه آیه بعد از مجازات اخروی آنها بحث می‌کند و به این ترتیب پیوندی روشن دارند.
نخست به عنوان یک قانون عمومی می‌فرماید: «از تمام کسانی که پیامبران به سوی آنها فرستاده شدند، بطور قطع در روز قیامت سؤال می‌کنیم» (فَلَنَسْئَلَنَّ الَّذِینَ أُرْسِلَ إِلَیْهِمْ).
نه تنها از آنها سؤال می‌کنیم «از پیامبرانشان نیز می‌پرسیم» که رسالت خویش را چگونه انجام دادند (وَ لَنَسْئَلَنَّ الْمُرْسَلِینَ).
بنابراین، هم رهبران مسؤولند و هم پیروان، هم پیشوایان و هم تابعان، منتها چگونگی مسؤولیتهای این دو گروه متفاوت است.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
