عمار بن حسان الطائی
«عمار بن حسان بن شريح طائى» از اصحاب امام حسين علیه السلام بود كه از مكه همراه آن حضرت به كربلا آمد و در روز عاشورا در حمله اول لشگر عمر بن سعد که قبل از ظهر بود، به شهادت رسيد.[۱]
وى از شجاعان معروف و شيعيان خالص بود.[۲] در برخی کتب رجالی، اسمش را عامر هم گفتهاند. در زیارت ناحیه مقدسه و زیارت رجبیه از او چنین یاد شده است: «السلام علی عمّار بن حسان بن شُریح الطائی.»[۳]
پدرش حسان طائی نيز در جنگ جمل و جنگ صفين، در ركاب امام على علیه السلام جنگيده بود و در همان صفین شهید شده بود. یکی از نوادگان او عبدالله بن احمد بن عامر است که امام هادی علیه السلام را ملاقات کرده و کنیه اش ابوالقاسم است و صاحب تألیفاتی است، از جمله کتاب قضایای امیرالمؤمنین علیه السلام، که آن را از پدرش، احمد بن عامر، نقل کرده و گفته که «پدرم سال ۱۵۷ هـ.ق متولد شد و امام رضا علیه السلام را ملاقات کرده و مؤذن آن امام و امام هادی بوده».[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی.
- "عمار ابن حسان الطائی"، دائرةالمعارف طهور.
- پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ج۱، ص۲۰۷.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
