یا لیتنا کنا معک
آرزوى رستگار شدن و رسيدن به فوز و فيض شهادت در ركاب ولى خدا، براى كسانى كه در معركه كربلا نبوده اند، آرزوى شيرينى است. شهادت را رستگارى دانستن و آرزومندى براى درک آن فيض، هم‌خطى با سیدالشهدا علیه السلام است.
اين آرزو در زيارتنامه هاى آن حضرت با عبارت هاى مختلفى بيان شده است، از قبيل: «فُزتُم والله فليت‌َ انّى معكم فأفوز فوزا عظيما»،[۱] «يا ليتَنى كنتُ معكم فأفوز فوزا عظيما»[۲] و «فيا ليتَنى كنتُ معكم فأفوز معكم».[۳]
جلوه اين آرمان والا در هر عصرى مى‌تواند آشكار شود، چرا كه وقتى هر روز عاشورا و همه جا كربلا باشد و خط جهاد و شهادت به روى پيروان حق گشوده باشد، صداقت زائر در اين ادعا در جبهه هاى نبردش با ستمگران ديده مى‌شود و اين آرزو به عمل مى‌رسد. نمونه آن در جبهه هاى دفاع مقدس در جمهورى اسلامى ایران مكرر ديده شد.
آنان كه عمرى خطاب به مولايشان «يا ليتَنا كُنّا معكم...» گفته و بر غربت و تنهايى مظلوميت امام حسين علیه السلام گريسته بودند، وقتى كربلاى جبهه هاى حق براى حسين زمان، ناصر و ياور مى‌طلبيد، به ميدان هاى رزم شتافتند و جان فدا كردند و نشان دادند كه اگر در عاشورا هم بودند، همچون اصحاب شهيد آن امام، عاشقانه جان نثار مى‌كردند.
جمله «يا ليتَنا...» هم اعلام موضع و جانبدارى از برنامه و حركت عاشورايى شهدای کربلا است، هم اعلام آمادگى براى حضور در كربلاهاى مكرر تاريخ. شعار شهادت طلبان است و آرزوى وارستگان از تعلقات دنيوى.
چرا كه نوع شهادتى كه حسين علیه السلام و اصحابش در كربلا پذيرا شدند، غبطه همه انسانهاى آزاده در دورانهاست. در حديث مفصل امام رضا علیه السلام خطاب به ريان بن شبيب آمده است: «يا ريان! إن سرّک أن يكون لک من الثواب مثل ما لمن استُشهد مع الحسين علیه السلام فقل متى ما ذكرتَه: يا ليتَنى كنتُ معهم فأفوز معهم فوزا عظيما»؛[۴] اگر دوست دارى كه ثواب شهيدان كربلا را داشته باشى، هرگاه به ياد آن حادثه افتادى بگو: كاش من نيز با آنان بودم و با آنان به رستگارى بزرگ مى‌رسيدم. اين آرزو، نشان دهنده زمينه تفكرات عاشورايى در دل انسان است.
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
